Szew (anatomia kręgowców)

Szew (szew kostny) (łac. sutura) – nieruchome połączenie kości za pomocą bardzo krótkich (ok. 0,5 mm) włókien łącznotkankowych, zaliczane do więzozrostów[1]. Jest to spojenie charakterystyczne dla kości czaszki.

Szwy w czaszce człowieka

Podział szwów w zależności od kształtu brzegów:

  • szew gładki lub prosty (łac. sutura plana, sutura levis) – najprostszy ze szwów, łączący kości których brzegi są proste lub niemal proste
  • szew łuskowy (łac. sutura squamosa) – łączy skośne, zachodzące na siebie dachówkowato powierzchnie kości
  • szew piłowaty (łac. sutura serrata) – krawędzie kości łączą się za pomocą naprzemiennie występujących ząbków i odpowiadających im zagłębień
  • szew rowkowy lub rozszczepiony (łac. schindyles) – podtyp wklinowania (rodzaju więzozrostu), ostry brzeg jednej kości obejmują elementy drugiej kości tworzące odpowiedni rowek[1].

Szew (szew skórny) (łac. raphe) – łącznotkankowe pasma, zazwyczaj w płaszczyźnie pośrodkowej ciała stanowiące miejsca przyczepu symetrycznych mięśni. Do tej grupy należą:

  • szew gardła (raphe pharyngis) – dla mięśni gardła
  • szew żuchwowo-gnykowy (raphe mylohyoidea) dla mięśni żuchwowo-gnykowych stanowiących przeponę podniebienia
  • szew krocza (raphe peronei) – dla mięśni przepony krocza.

lub stanowiące miejsce połączenia powłok obu połówek ciała:

Nazwę raphe noszą również następujące

  • więzadło powiekowe boczne (raphe palpebralis lateralis syn. ligamentum palpebrale lateralis) – więzadło mocujące obie tarczki powiek do bocznego brzegu oczodołu
  • skrzydłowo-żuchwowy (raphe pterygomandibularis) – silne pasmo włókien utworzone przez powięź policzkowo-gardłową, rozpięte pomiędzy wyrostkiem haczykowatym kości klinowej a początkiem grzebienia policzkowego żuchwy (łac. crista buccinatoria). Stanowi miejsce przyczepu włókien mięśniowych zwieracza górnego gardła i mięśnia policzkowego.

Przypisy

edytuj
  1. a b Adam Bochenek, Michał Reicher, Anatomia człowieka. Tom I. Anatomia ogólna. Kości, stawy i więzadła, mięśnie, wyd. XIII, Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2019, s. 206–207, ISBN 978-83-200-4323-5.