Surochów
Surochów (ukr. Сурохів) – wieś w Polsce, położona w województwie podkarpackim, w powiecie jarosławskim, w gminie Jarosław[5][4].
wieś | |
Kościół św. Michała (dawna cerkiew św. Paraskewy) | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Powiat | |
Gmina | |
Wysokość |
182 m n.p.m. |
Liczba ludności (2021) |
1016[2] |
Strefa numeracyjna |
16 |
Kod pocztowy |
37-500[3] |
Tablice rejestracyjne |
RJA |
SIMC |
0603394[4] |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa podkarpackiego | |
Położenie na mapie powiatu jarosławskiego | |
Położenie na mapie gminy wiejskiej Jarosław | |
50°01′12″N 22°45′35″E/50,020000 22,759722[1] | |
Strona internetowa |
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa przemyskiego.
Integralne części wsi
edytujSIMC | Nazwa | Rodzaj |
---|---|---|
0603402 | Charysze | część wsi |
0603419 | Grobla | część wsi |
0603425 | Kochanówka | część wsi |
0603431 | Koło Kolei | część wsi |
0603448 | Koło Kościoła | część wsi |
0603454 | Konie | część wsi |
0603460 | Na Borysach | część wsi |
0603477 | Zakocina | część wsi |
Historia
edytujW końcu XIX w. miejscowość liczyła 1163 mieszkańców, w tym 89,2% grekokatolików, 8,6% katolików i 2,2% żydów[6].
W II Rzeczypospolitej wieś w powiecie jarosławskim województwa lwowskiego. W latach 1945–1946 nacjonaliści ukraińscy z OUN-UPA zamordowali tutaj 12 Polaków i 3 Ukraińców „za sprzyjanie Polakom”. W 1946 r. przesiedlono 300 rodzin ukraińskich do ZSRR. Pozostałe po nich gospodarstwa spaliło UPA. W 1947 r. w ramach Akcji „Wisła” przesiedlono 50 rodzin do województwa koszalińskiego[7].
Zabytki
edytujWe wsi znajduje się cerkiew greckokatolicka pw. św. Paraskewy, obecnie kościół parafialny św. Michała Archanioła. Fundatorem budowli był książę Witold Czartoryski. Świątynia została zbudowana w latach 1912–1914[8]. W ciągu roku szkolnego 1903/1904 Adolf Wiktor Weiss wykonał plany i prowadził budowę kaplicy wotywnej w Surochowie, w dobrach Jego Ekscelencji Kazimierza Badeniego[9].
Ludzie urodzeni w Surochowie
edytuj- Surochów miejscem urodzenia hrabiego Aleksandra Fredry – pisarza, który przebywał tu w latach 1793–1797 w drewnianym dworze, który to Kazimierz Badeni na przełomie XIX i XX w. przebudował na pałac. W latach sześćdziesiątych pałac został rozebrany[10].
- hr. Maria Aniela Katarzyna Dunin-Borkowska z hr. Badenich (28.8.1832 – 2.8.1904, Lwów) – żona hr. Bolesława Mariana Dunin-Borkowskiego, starosty obwodowego kołomyjskiego[11].
Ludzie związani z Surochowem
edytujPrzed II wojną światową nauczycielem w szkole w Surochowie był kpt. Władysław Ważny ps. „Tygrys”, późniejszy bohater walki wywiadowczej przeciwko niemieckim wyrzutniom V1 i V2 we Francji[12].
Zobacz też
edytujPrzypisy
edytuj- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 133715
- ↑ Wieś Surochów w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2023-01-19] , liczba ludności na podstawie danych GUS.
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych. Poczta Polska S.A, styczeń 2013. s. według wyboru. [dostęp 2014-03-09].
- ↑ a b c TERYT (Krajowy Rejestr Urzędowego Podziału Terytorialnego Kraju). Główny Urząd Statystyczny. [dostęp 2015-11-18].
- ↑ a b Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200).
- ↑ Surochów, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XI: Sochaczew – Szlubowska Wola, Warszawa 1890, s. 598 .
- ↑ Szczepan Siekierka, Henryk Komański, Krzysztof Bulzacki, Ludobójstwo dokonane przez nacjonalistów ukraińskich na Polakach w województwie lwowskim 1939–1947, Wrocław: Stowarzyszenie Upamiętnienia Ofiar Zbrodni Ukraińskich Nacjonalistów, 2006, s. 278, ISBN 83-85865-17-9, OCLC 77512897 .
- ↑ CERKIEWNIK POLSKI – karta obiektu nr 3529.
- ↑ Dwunaste sprawozdanie C. K. Państwowej Szkoły Przemysłowej we Lwowie za rok szkolny 1903/1904. Lwów, 1904, s. 13.
- ↑ Sołectwo Surochów. www.jaroslaw.itl.pl. [dostęp 2011-09-22]. (pol.).
- ↑ Jerzy Sewer Dunin-Borkowski: Almanach błękitny. Genealogie żyjących rodów polskich. Lwów – Warszawa: Drukarnia Narodowa w Krakowie, 1909, s. 246.
- ↑ Kpt. Władysław Ważny (Tygrys). zsrudarozaniecka.pl. [dostęp 2019-09-25].