Stary Teatr Wielki w Łodzi

Stary Teatr Wielki w Łodzi – teatr działający w latach 1901–1920 w Łodzi przy ul. Konstantynowskiej 14 (późniejszej ul. Legionów)^[1]

Historia

Budynek zaprojektował w 1901 roku Adolf Zeligson^[1]. Teatr Wielki zbudowany na zamówienie Fryderyka Sellina^[1] był fenomenem w przemysłowej Łodzi. Miał okazałą neorenesansową fasadę oraz największą na ziemiach polskich salę teatralną, mieszczącą 1250 widzów. Otwarto go 28 września 1901 roku, a wielką uroczystość uświetnili swoją obecnością Henryk Sienkiewicz i Henryk Siemiradzki.

Pierwszym dyrektorem teatru był Henryk Grubiński. Na scenie pierwotnie miał występować zespół polski, jednak okazało się szybko, że polscy aktorzy nie są w stanie utrzymać tak dużego gmachu i zaczęto go podnajmować innym grupom.

W 1905 został wynajęty przez Icchaka Zandberga Pod jego kuratelą, teatr działał nieprzewanie do wybuchu I wojny światowej w 1914 roku. Reprezentował wówczas bogaty repertuar, sprowadzając na gościnne występy znanych, żydowskich aktorów, jak m.in: Borysa Tomaszewskiego, Davida Kesslera(inne języki), Klarę Jong, Ester Rachelę Kamińska oraz Morisa Wachsmana, który po śmierci Zandberga w 1915 roku został dyrektorem teatru^[2].

Budynek spłonął 20 października 1920 roku.

Zobacz też

Przypisy

↑ ^a ^b ^c Anna Rynkowska: Ulica Piotrkowska. Wyd. I. Łódź: Wydawnictwo Łódzkie, 1970, s. 174. ISBN 978-83-939822-4-0.
↑ Łódzka Scala i Teatr Wielki [online], Rzeczpospolita [dostęp 2025-01-14] .

Linki zewnętrzne

Teatr Wielki Fryderyka Sellina. spacerownikteatralny.pl. [dostęp 2021-02-02].

[RYNKOWSKA-1] Anna Rynkowska: Ulica Piotrkowska. Wyd. I. Łódź: Wydawnictwo Łódzkie, 1970, s. 174. ISBN 978-83-939822-4-0.

[2] Łódzka Scala i Teatr Wielki [online], Rzeczpospolita [dostęp 2025-01-14] .

[1]

[2]