Stanisław Michałowski (starosta)
Stanisław Zygmunt Michałowski (ur. 3 maja 1881 w Tarnopolu, zm. 1 czerwca 1943 w Warszawie[1][2]) – starosta w okresie II Rzeczypospolitej.
.jpg) Stanisław Michałowski (przed 1934) | |
| Data i miejsce urodzenia |
3 maja 1881 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
1 czerwca 1943 |
| Starosta powiatu jaworowskiego | |
| Okres |
od 5 czerwca 1919 |
| Starosta powiatu sanockiego | |
| Okres |
od 1925 |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Starosta powiatu przemyskiego | |
| Okres |
od 7 stycznia 1929 |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Wicewojewoda białostocki | |
| Okres |
od 1932 |
| Wojewoda białostocki (p.o.) | |
| Okres |
od 8 marca 1934 |
| Poprzednik | |
| Następca | |
.jpg){kind=small}
| |
| Odznaczenia | |
     
| |
b.jpg)
Życiorys
edytujUrodził się 3 maja 1881[3] w Tarnopolu, w rodzinie Emila i Marii z Pohoreckich[4]. W 1899 ukończył VIII klasę i zdał egzamin dojrzałości w C. K. Gimnazjum Arcyksiężniczki Elżbiety w Samborze (w jego klasie byli m.in. Feliks Godowski, Witold Skalski)[5]. Uzyskał tytuł inżyniera[6]. W 1903 ukończył studia na wydziale prawa Uniwersytetu Jana Kazimierza we Lwowie i podjął pracę w służbie administracyjnej w b. Galicji. Od 1915 sprawował stanowisko komisarza powiatowego starostwa powiatu jaworowskiego[7]. Według stanu z 1918 pracował w tym urzędzie w charakterze sekretarze namiestnitwa przy opróżnionym urzędzie kierownika starostwa[8]. W latach 1918–1919 uwięziony przez władze ukraińskie, uwolniony przez Wojsko Polskie. Od 5 czerwca 1919 starosta powiatu jaworowskiego[4], od 1925 pełnił funkcję starosty powiatu sanockiego[9][10][11], po czym z tego stanowiska został 5 stycznia 1929 mianowany starostą powiatu przemyskiego[12][13][14][15], objął urzędowanie 7 stycznia 1929[16] i pełnił urząd do 1932, gdy został mianowany naczelnikiem Wydziału V w Urzędzie Wojewódzkim w Białymstoku i wicewojewodą białostockim[17][18], a od 8 marca do 29 września 1934[19] pełnił obowiązki wojewody białostockiego[20]. W lutym 1935 został dyrektorem departamentu administracyjnego w Ministerstwie Spraw Wewnętrznych[10]. 25 lutego 1939 decyzją Ministra Spraw Wewnętrznych został przeniesiony w stan spoczynku[21].
Pełnił funkcję prezesa zarządu ekspozytury powiatowej w Sanoku Polskiego Towarzystwa Opieki nad Grobami Bohaterów[22], był przewodniczącym zarządu Towarzystwa Upiększania Miasta Sanoka[23].
Od 1906 był mężem Marii z Piwockich, z którą miał córkę Marię i syna Emila (1906–1978), profesora urologa[10].
Zmarł 1 czerwca 1943 w Warszawie, w wieku 62 lat. Pochowany na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kwatera 299c-1-8)[1].
Ordery i odznaczenia
edytuj- Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski[4]
- Złoty Krzyż Zasługi (dwukrotnie: 11 listopada 1934[24], 11 listopada 1936[25])
- Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości[4]
- Srebrny Medal za Długoletnią Służbę[4]
- Złota Odznaka Honorowa Ligi Obrony Powietrznej i Przeciwgazowej I stopnia[4]
- Złoty Krzyż Zasługi Cywilnej z koroną (Austro-Węgry, 1916)[7][8]
- Krzyż Jubileuszowy dla Cywilnych Funkcjonariuszów Państwowych (Austro-Węgry, przed 1918)[8]
Przypisy
edytuj- ↑ a b Cmentarz Stare Powązki: STANISŁAW ZYGMUNT MICHAŁOWSKI, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2021-02-07].
- ↑ Michałowski Stanisław Zygmunt data śmierci 01.06.1943 » Zmarły « www.nekrologi-baza.pl [online] [dostęp 2021-02-07] (pol.).
- ↑ Spis urzędników i funkcjonariuszów niższych władz administracji ogólnej Województwa Lwowskiego według stanu z dnia 31 grudnia 1930 r., 1931, s. 10.
- ↑ a b c d e f Stanisław Łoza (red.): Czy wiesz kto to jest? Uzupełnienia i sprostowania. s. 198.
- ↑ Sprawozdanie Dyrekcji C. K. Gimnazyum Arcyksiężniczki Elżbiety w Samborze za rok szkolny 1899. Sambor: 1899, s. 9, 36.
- ↑ Kalendarz jubileuszowy. Pamiątka XV-lecia odzyskania Niepodległości. Białystok: 1934, s. 26.
- ↑ a b Nowe godności i odznaczenia. „Ilustrowany Kurier Codzienny”, s. 6, Nr 41 z 11 lutego 1916.
- ↑ a b c Hof- und Staatshandbuch der Österreichisch-Ungarischen Monarchie für das Jahr 1918. Wiedeń: 1918, s. 1001.
- ↑ Informator Powszechny Rzeczypospolitej Polskiej z Kalendarzem P. P. na Rok 1925. Warszawa: 1925, s. 360.
- ↑ a b c II. W ziemi sanockiej 1920–1930. W: Stanisław Proń: Szukałem człowieka. Wspomnienia. Kraków: Muzeum Farmacji Collegium Medicum Uniwersytetu Jagiellońskiego, 2016, s. 76–77. ISBN 978-83-933657-8-4.
- ↑ Okólnik. „Dziennik Urzędowy Powiatu Sanockiego”, s. 3, Nr 28 z 15 maja 1928.
- ↑ Ruch służbowy. Przeniesieni. „Dziennik Urzędowy Ministerstwa Spraw Wewnętrznych.”, s. 30, Nr 3 z 15 marca 1929.
- ↑ Ruch służbowy. „Lwowski Dziennik Wojewódzki”. Nr 2, s. 39, 20 stycznia 1929.
- ↑ Część urzędowa. „Gazeta Lwowska”, s. 3, Nr 90 z 18 kwietnia 1929.
- ↑ Wielkie przenosiny w województwach i powiatach.
- ↑ Przemyski Meysztowicz. „Ziemia Przemyska”. 2, s. 2, 12 stycznia 1929.
- ↑ Ruch służbowy. „Lwowski Dziennik Wojewódzki”. Nr 9, s. 132, 31 maja 1932.
- ↑ Ruch służbowy. „Lwowski Dziennik Wojewódzki”. Nr 10, s. 148, 15 czerwca 1932.
- ↑ Polish voivodships 1919-39 [online], www.rulers.org [dostęp 2021-02-07].
- ↑ Jarosław Wasilewski, Wojewodowie białostoccy 1919–1945, 2019, s. 108–124 [dostęp 2020-01-14].
- ↑ Stanisław Michałowski. Wzór urzędnika [online], Przystanek Historia [dostęp 2021-02-07] (pol.).
- ↑ Sprawozdanie Polskiego Towarzystwa Opieki nad Grobami Bohaterów (Towarzystwa Polskiego Żałobnego Krzyża) Zarządu Oddziału Wojewódzkiego we Lwowie za rok 1926. Lwów: Polskie Towarzystwo Opieki nad Grobami Bohaterów, 1927, s. 38.
- ↑ Starostwo powiatowe w Sanoku. Stowarzyszenia i związki 1919–1939 (zespół 23, sygn. 13, nr mikr. 160756). Archiwum Państwowe w Przemyślu, s. 183.
- ↑ M.P. z 1934 r. nr 259, poz. 338 „za zasługi w służbie państwowej i na polu pracy społecznej”.
- ↑ M.P. z 1936 r. nr 263, poz. 469 „za zasługi w służbie państwowej”.
Bibliografia
edytuj- Stanisław Łoza (red.): Czy wiesz kto to jest? Uzupełnienia i sprostowania. Warszawa: Wydawnictwo Głównej Księgarni Wojskowej, 1939, s. 197–198. [dostęp 2021-02-07].