Stanisław Łapczyński

Stanisław Łapczyński ps. Żubr (ur. 3 maja 1905 w Dołhobyczowie[1], zm. 10 października 1979[2]) – żołnierz Batalionów Chłopskich, członek Komendy Głównej Okręgu Lublin tej organizacji, pułkownik.

Stanisław Łapczyński
pułkownik pułkownik
Data i miejsce urodzenia

3 maja 1905
Dołhobyczów

Data śmierci

10 października 1979

Przebieg służby
Siły zbrojne

Wojsko Polskie
Bataliony Chłopskie
Państwowy Korpus Bezpieczeństwa

Główne wojny i bitwy

II wojna światowa

Odznaczenia
Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari Krzyż Walecznych (1920–1941) Krzyż Partyzancki Brązowy Krzyż Zasługi
Odznaka Honorowa Gryfa Pomorskiego

Życiorys

edytuj

Miejsce urodzenia Stanisława Łapczyńskiego nie jest znane. W 1933 roku promowany na stopień podporucznika w Bydgoszczy w szkole podchorążych kawalerii dla podoficerów. Przydział do 3 Pułku Strzelców konnych w Wołkowysku, gdzie w 1939 roku został dowódcą III szwadronu. W czasie II wojny światowej był II zastępcą komendanta Okręgu Lublin Batalionów Chłopskich i odpowiadał za wyszkolenie bojowe. Wiosną 1944 został I zastępcą komendanta Okręgu Lublin BCh, szefem sztabu. Z początkiem lipca tego roku został okręgowym lubelskim komendantem Państwowego Korpusu Bezpieczeństwa. 30 czerwca 1944 dowodził oddziałem biorącym udział w akcji na areszt w Opolu Lubelskim.

W lipcu 1944 r. przeniósł się na ziemie sławieńskie, osiadając w Nowym Krakowie. 24 kwietnia 1947 został przewodniczącym Powiatowej Rady Narodowej z ramienia Polskiego Stronnictwa Ludowego. Ze stanowiska został odwołany po tym, jak podjął próbę nieudanej ucieczki do Szwecji wraz z grupą 27 osób, z czego blisko połowę stanowiły dzieci. Po procesie i odbyciu kary 3 lat więzienia przeprowadził się wraz z rodziną do Szczecina, gdzie podjął pracę w handlu[1].

Po wojnie mieszkał w Szczecinie, zmarł nagle w Warszawie[potrzebny przypis].

Odznaczony został Krzyżem Virtuti Militari V klasy, Krzyżem Walecznych, Krzyżem Partyzanckim, Brązowym Krzyżem Zasługi, Odznaką Gryfa Pomorskiego[1].

Jego grób znajduje się na sopockim cmentarzu komunalnym (kwatera F4/G/9)[2].

Bibliografia

edytuj
  • Marian Wojtas: Słownik biograficzny żołnierzy Batalionów Chłopskich : IV Okręg Lublin. Lublin: Stowarzyszenie Byłych Żołnierzy Batalionów Chłopskich, 1998, s. 337. ISBN 83-85223-60-6.
  • Marian Wojtas: Słownik biograficzny żołnierzy Batalionów Chłopskich. T. V. Lublin: Wydawnictwo Bestprint, 2009, s. 723-727. ISBN 978-8360702-72-7.

Przypisy

edytuj
  1. a b c Jan Sroka i inni, Znani i nieznani mieszkańcy powiatu sławieńskiego, Sławno: Fundacja "Dziedzictwo", 2015, ISBN 978-83-61603-84-9, OCLC 909114028 [dostęp 2022-11-01].
  2. a b GROBONET - wyszukiwarka osób pochowanych - Cmentarz komunalny w Sopocie [online], sopot.grobonet.com [dostęp 2022-11-01].