Skeptical Inquirer
Skeptical Inquirer to amerykański dwumiesięcznik publikowany przez Committee for Skeptical Inquiry (CSI). Podtytuł miesięcznika to The Magazine for Science and Reason (Magazyn o nauce i rozumie). W roku 2016 święcił swoją czterdziestą rocznicę powstania. Przez większość czasu czasopismo było publikowane przez organizację Committee for the Scientific Investigation of Claims of the Paranormal, znaną pod akronimem CSICOP. W roku 2006 organizacja ta skróciła swoją nazwę do Committee for Skeptical Inquiry (CSI) i rozszerzyła swoją misję.
| |
| Częstotliwość | |
|---|---|
| Państwo | |
| Wydawca | |
| Pierwszy numer |
1976 |
| Średni nakład |
24 672[1] egz. |
| ISSN | |
| Strona internetowa | |
Misja
edytujMisja organizacji, zatwierdzona w 2006 roku i wciąż aktualna, brzmi następująco:
The Committee for Skeptical Inquiry promuje naukę i badania naukowe, krytyczne myślenie, edukację naukową i logiczne rozumowanie w badaniu istotnych spraw. Popiera krytyczne badania kontrowersyjnych lub niezwykłych twierdzeń z odpowiedzialnego, naukowego punktu widzenia i rozpowszechnia wśród społeczności naukowej, mediów i społeczeństwa, informację opartą na faktach o wynikach takich badań[2].
Krótsza wersja misji drukowana jest w każdym numerze czasopisma, w brzmieniu:
… promuje naukowe badania, krytyczne dochodzenie i logiczne rozumowanie w badaniu kontrowersyjnych lub niezwykłych twierdzeń[3]
Historia dwóch pierwszych dekad działalności dostępna jest w książce The Encyclopedia of the Paranormal opublikowanej w 1998 roku przez redaktora Skeptical Inquirer Kendricka Fraziera[4].
Historia
edytujCzasopismo na początku nazywało się The Zetetic (z Greki, oznacza to sceptycznego poszukiwacza) i na początku naczelnym redaktorem był Marcello Truzzi[5]. Pierwszy numer został oznaczony Jesień/Zima 1976[6]. Wkrótce potem powstał konflikt pomiędzy redaktorem naczelnym, a resztą organizacji CSICOP. Jedna strona była "stanowczo przeciwna nonsensowi, bardziej skora do pójścia ścieżką ofensywną i atakowania nadnaturalnych twierdzeń", a druga strona chciała, by nauka i pseudonauka koegzystowały "w zgodzie". Truzzi opuścił czasopismo i rozpoczął tworzenie innego, pod tytułem The Zetetic Scholar, a CSICOP zmienił nazwę magazynu na Skeptical Inquirer[7]. W roku 1977 naczelnym redaktorem został Kendrick Frazier, wcześniej przez 6 lat redaktor magazynu Science News.
Kurtz zauważył, że jest "olbrzymia społeczna fascynacja pseudonauką" i że jest ona "mocno promowana i nadawany jest jej posmak sensacji przez nieodpowiedzialne media". Zaznaczył, że "naszym zajęciem jest […] zwiększenie zrozumienia jak działa nauka[8][9]".
Na początku Skeptical Inquirer był rocznikiem. Od 1978 roku stał się kwartalnikiem[10].
((połączyć)) W latach od 1976 do 1995 magazyn miał mały format. Od 1995 czasopismo powróciło do typowego formatu i stało się dwumiesięcznikiem.
Zarząd, współpracownicy i pracownicy
edytuj
Czasopismo współtworzone jest przez naukowców, uczonych, badaczy i innych ekspertów. CSI w tej chwili ma ponad 100 ważnych honorowych członków. Należeli do nich m.in. Isaac Asimov, Martin Gardner, Stephen Jay Gould, Carl Sagan i laureaci Nagrody Nobla Francis Crick i Glenn T. Seaborg[11]. Obecnie są wśród nich: Neil deGrasse Tyson, Lawrence Krauss, Richard Dawkins, Jill Tarter, James Randi, Bill Nye, Eugenie Scott, Daniel Dennett, Richard Wiseman, E.O. Wilson, Elizabeth Loftus i laureat Nagrody Nobla Steven Weinberg.
Rada wykonawcza CSI tworzy komitet redakcyjny Skeptical Inquirer. Członkami rady (stan na kwiecień 2016) są: Kendrick Frazier, James Alcock, Harriet A. Hall, Ray Hyman, Scott O. Lilienfeld, Elizabeth Loftus, Steven Novella, Amardeo Sarma, Eugenie Scott, Karen Stollznow, Dave Thomas i Leonard Tramiel. Poza członkami rady wykonawczej, starszy pracownik naukowy magazynu, Joe Nickell, także zasiada w komitecie redakcyjnym. Dyrektor wykonawczy CSI, Barry Karr, jest członkiem ex officio[12].
Obecnie (stan na kwiecień 2016) redaktorami doradczymi są: Susan Blackmore, Kenneth Feder, Barry Karr, Richard Wiseman, Ed Krupp i Jay Pasachoff. Redaktorami współpracującymi są D.J. Grothe, Harriet A. Hall, Kenneth Krause, David Morrison, James Oberg, Massimo Pigliucci, Robert Sheaffer i Dave Thomas.
- Redaktor naczelny: Kendrick Frazier
- Zastępca redaktora naczelnego: Benjamin Radford
- Redaktor prowadzący: Julia Lavarnway
- Asystent redaktora: Nicole Scott
- Dyrektor artystyczny: Christopher Fix
- Produkcja: Paul E. Loynes
- Webmaster: Matthew Licata
- Przedstawiciel wydawcy:Barry Karr
Galeria
edytuj-
Australijska Konwencja Sceptyków – Sydney 2014 – Ken Fraser -
Czasopismo Skeptical Inquirer w księgarni -
Ken Fraser w biurze, 2015 -
Barry Carr czyta egzemplarz Skeptical Inquirer w siedzibie w Amherst, 2014 -
Skeptical Inquirer w Paryżu
Przypisy
edytuj- ↑ Statement of Ownership, Management, and Circulation. „Skeptical Inquirer”. 39 (6), s. 12, November–December 2015. Amherst, New York USA: Center for Inquiry, Inc.. ISSN 0194-6730. Cytat: Date of filing: 16 września, 2015. (Required by 39 U.S.C. 3685) Title: Skeptical Inquirer. Frequency: Bimonthly. Publisher: Center for Inquiry, Inc., Amherst NY. Editor: Kendrick Frazier. Deputy Editor: Benjamin T. Radford. Owner: Center for Inquiry, Inc. Average number of (print) copies of each issue during the preceding 12 months: . . . Total (print) distribution: 24,133. Copies not distributed: 10,162. Average number of electronic copies of each issue during the preceding 12 months: 539. Total print distribution + paid electronic copies: 24,672.. (ang.).
- ↑ About CSI. CFI. (ang.).
- ↑ It’s CSI Now, Not CSICOP. CFI. (ang.).
- ↑ Committee for the Scientific Investigation of Claims of the Paranormal (CSICOP). CFI. (ang.).
- ↑ Paul Kurtz: Exuberant Skepticism. Prometheus Books, 29 października 2010, s. 218. ISBN 978-1-61592-970-2. (ang.).
- ↑ Paul Kurtz. Science and the Public: Summing Up Thirty Years of the Skeptical Inquirer. „Skeptical Inquirer”. 30 (5), s. 13–19, September 2006. (ang.).
- ↑ Douglas Hofstadter. About two kinds of Inquiry: "National Enquirer" and "The Skeptical Inquirer". „Scientific American”. 246 (2), s. 18–26, 1 lutego, 1982. [dostęp 2016-03-31]. (ang.).
- ↑ Kendrick Frazier. Why We Do This: Revisiting the higher values of skeptical inquiry. „Skeptical Inquirer”. 6 (37), s. 11–13, November 2013. (ang.).
- ↑ Why We Do This: Revisiting the Higher Values of Skeptical Inquiry. CSICOP. (ang.).
- ↑ The Skeptical Inquirer to Be Quarterly. „Skeptical Inquirer”. II (2), s. 132, 1978. (ang.).
- ↑ The Pantheon of Skeptics. CSICOP. (ang.).
- ↑ Inside front cover and masthead page, 2016 (ang.).