Selenki
Selenki – grupa związków chemicznych, sole kwasu selenowodorowego H
2Se.
| Ogólne informacje | |
| Wzór sumaryczny |
Se2− |
|---|---|
| Masa molowa |
78,97 g/mol |
| Identyfikacja | |
| Numer CAS | |
| PubChem | |
Budowa cząsteczki
edytujW przeciwieństwie do tlenków, selenki zazwyczaj nie mają charakteru jonowego[1].
Występowanie
edytujIstnieje wiele różnych minerałów selenkowych, takich jak berzelianit Cu
2Se, tiemannit HgSe i naumanit Ag
2Se[2].
Otrzymywanie
edytujRozpuszczony selen łączy się bezpośrednio z metalami, tworząc selenki. Przykładowa reakcja[3]:
- 2Ag + Se → Ag
2Se
Inną metodą otrzymywania jest reakcja metalu z selenowodorem[4]:
- H
2Se + Zn → ZnSe + H
2
Właściwości
edytujWłaściwości chemiczne
edytujSelenki pod względem chemicznym mają właściwości podobne do siarczków.
Zastosowanie
edytujZnajdują zastosowanie w przemyśle szklarskim (zarówno do odbarwiania szkła, jak i do nadawania mu barwy – intensywnie żółtej do czerwonej[2]) oraz w procesie wulkanizacji kauczuków izoprenowych jako katalizator[potrzebny przypis]. Selenosiarczki kadmu, będące roztworami stałymi CdSe + CdS, są stosowane jako pomarańczowe i czerwone pigmenty[2]. Selenek bizmutu(III) Bi
2Se
3 to półprzewodnik stosowany w termoogniwach[5].
Przypisy
edytuj- ↑ John David Lee, Zwięzła chemia nieorganiczna, wyd. 4, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1997, s. 235–236, ISBN 83-01-12352-4.
- ↑ a b c Bernd E. Langner, Selenium and Selenium Compounds, [w:] Ullmann’s Encyclopedia of Industrial Chemistry, Weinheim: Wiley‐VCH, 2005, DOI: 10.1002/14356007.a23_525 (ang.).
- ↑ Patnaik 2003 ↓, s. 814.
- ↑ Patnaik 2003 ↓, s. 378.
- ↑ S K Mishra, S Satpathy, O Jepsen, Electronic structure and thermoelectric properties of bismuth telluride and bismuth selenide, „Journal of Physics: Condensed Matter”, 9 (2), 1997, s. 461–470, DOI: 10.1088/0953-8984/9/2/014 [dostęp 2025-01-13].
Bibliografia
edytuj- Pradyot Patnaik, Handbook of inorganic chemicals, New York, NY: McGraw-Hill, 2003, ISBN 978-0-07-049439-8 (ang.).