Rynsztok

zagłębienie między jezdnią a chodnikiem

Rynsztok – zagłębienie między jezdnią a chodnikiem. Służyło do odprowadzania wód opadowych, roztopowych i ścieków[1][2].

Rynsztoki z kładkami dla pieszych na ul. Nowy Świat w Warszawie, lata 80. XIX wieku

W czasach, gdy budynki nie były skanalizowane, do rynsztoków wylewano ręcznie wszystkie zanieczyszczenia i ścieki. Płynące ulicami ścieki wydawały odór i były czynnikiem chorobotwórczym. Dodatkowe problemy pojawiały się zimą, kiedy zamarzające ścieki musiały być wyrąbywane i wywożone[2].

Dzięki rozwojowi techniki sanitarnej zrezygnowano z tej formy odprowadzania ścieków (kanałem odkrytym), a ulicami płyną tylko wody opadowe do kratek ściekowych (połączonych z siecią kanalizacyjną deszczową).

Przypisy

edytuj
  1. Rynsztok. sjp.pwn.pl. [dostęp 2017-04-26].
  2. a b Anna Słoniowa: Początki infrastruktury nowoczesnej Warszawy. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1978, s. 203.