Rezerwat przyrody Wilcze Uroczysko
Artykuł ten został zgłoszony do umieszczenia na stronie głównej w rubryce „Czy wiesz”.
Pomóż nam go sprawdzić: oceń zgłoszoną nominację.
Rezerwat przyrody Wilcze Uroczysko – zlikwidowany leśno-torfowiskowy rezerwat przyrody położony na terenie gmin Goleniów i Stepnica w powiecie goleniowskim (województwo zachodniopomorskie).
 Fragment dawnego rezerwatu Wilcze Uroczysko | |
| leśno-torfowiskowy | |
| Typ rezerwatu |
nie określono w zarządzeniu |
|---|---|
| Podtyp rezerwatu |
nie określono w zarządzeniu |
| Państwo | |
| Województwo | |
| Położenie | |
| Mezoregion | |
| Data utworzenia |
1 maja 1985 |
| Akt prawny | |
| Data likwidacji |
24 października 2006 |
| Powód likwidacji |
włączenie do rezerwatu przyrody Olszanka |
| Powierzchnia |
62,83 ha |
Położenie na mapie gminy Stepnica  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa zachodniopomorskiego  | |
Położenie na mapie powiatu goleniowskiego  | |
 53°37′N 14°37′E/53,616667 14,616667
| |
Powołanie i likwidacja
edytujObszar chroniony utworzony został 1 maja 1985 r. na podstawie Zarządzenia Ministra Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego z dnia 11 kwietnia 1985 r. w sprawie uznania za rezerwaty przyrody (Dz. U. 1985 nr 7 poz. 60)[1]. Został zlikwidowany dnia 24 października 2006 r. w związku z włączeniem w granice sąsiedniego, położonego bardziej na południe rezerwatu przyrody Olszanka[2].
Położenie
edytujRezerwat miał 62,83 ha powierzchni[1]. Znajdował się w mezoregionie Dolina Dolnej Odry i w granicach Puszczy Goleniowskiej, a pod kątem podziału lasów – w leśnictwie Olszanka nadleśnictwa Goleniów. Znajdował się w gminach Goleniów i Stepnica, ok. 2 km na południe od miasta Stepnica; częściowo przylegał do Roztoki Odrzańskiej. Obecnie teren chroniony znajduje się w całości w granicach terenów Natura 2000: specjalnego obszaru ochrony siedlisk Uroczyska w Lasach Stepnickich PLH320033 (utworzony w 2016) i obszaru specjalnej ochrony ptaków Puszcza Goleniowska PLB320012 (utworzony w 2007)[3].
Charakterystyka
edytujCel ochrony rezerwatowej stanowiło „zachowanie typowych dla Pomorza olsów i łęgów jesionowo-olszowych oraz jednego z najbogatszych w Polsce stanowisk paproci długosza królewskiego, jak też innych gatunków chronionych”[1]. Wilcze Uroczysko to rozległy kompleks torfowisk u ujścia Odry do Zalewu Szczecińskiego na terasie nadzalewowej, która została uformowana przez kopułowe torfowisko wysokie między Krępą i Gowienicą. Bezpośrednio z tym uroczyskiem sąsiaduje torfowisko Olszanka, stanowiące obecnie część wspólnego rezerwatu[4]. Łącznie z położonym na południe Uroczyskiem Święta stanowią one jedne z największych (choć silnie przekształconych) torfowisk wysokich w tej części Polski[5]. Do cennych gatunków przebywających na tym obszarze zaliczał się m.in. bielik zwyczajny[4].
Głównym zagrożeniem dla rezerwatu była degradująca środowisko przyrodnicze działalność Zakładów Chemiczne „Police”[4]. Teren ten do pierwszej połowy XIX wieku pozostawał dziki, od tego czasu zaczęto prowadzić intensywniejszą meliorację i nasadzenia sosny, a po II wojnie światowej także intensywną wycinkę boru bagiennego[5].
Przypisy
edytuj- ↑ a b c Zarządzenie Ministra Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego z dnia 11 kwietnia 1985 r. w sprawie uznania za rezerwaty przyrody (M.P. z 1985 r. nr 7, poz. 60)
- ↑ Rozporządzenie Nr 117/2006 Wojewody Zachodniopomorskiego z dnia 24 października 2006. „Dziennik Urzędowy Województwa Zachodniopomorskiego”. 109, poz. 2083, 20 listopada 2006. Urząd Wojewódzki w Szczecinie. (pol.).
- ↑ Na podstawie danych z mapy na stronie geoserwis.gdos.gov.pl
- ↑ a b c Uroczyska w Lasach Stepnickich. ine.eko.org. [dostęp 2024-12-21].
- ↑ a b Olszanka. Klub Przyrodników. [dostęp 2024-12-21].