Polikarp (Radkiewicz)
Polikarp, imię świeckie Fieodosij Iwanowicz Radkiewicz (ur. 3 sierpnia?/14 sierpnia 1798 w Kamieńcu Podolskim, zm. 10 sierpnia?/22 sierpnia 1867 w Orle) – rosyjski biskup prawosławny.
Fieodosij Radkiewicz | |
Biskup orłowski i siewski | |
Kraj działania | |
---|---|
Data i miejsce urodzenia |
14 sierpnia 1798 |
Data i miejsce śmierci |
22 sierpnia 1867 |
Miejsce pochówku | |
Biskup orłowski i siewski | |
Okres sprawowania |
1858–1867 |
Wyznanie | |
Kościół | |
Inkardynacja | |
Śluby zakonne |
23 lutego 1824 |
Diakonat |
18 stycznia 1825 |
Prezbiterat |
21 listopada 1825 |
Chirotonia biskupia |
5 lipca 1853 |
Data konsekracji |
5 lipca 1853 |
---|---|
Miejscowość | |
Miejsce | |
Konsekrator |
Życiorys
edytujUkończył seminarium duchowne w Kamieńcu Podolskim, po czym jako jego najlepszy absolwent uzyskał prawo do nauki w Kijowskiej Akademii Duchownej na koszt państwa. Akademię ukończył w 1823 ze stopniem kandydata nauk teologicznych i został skierowany do pracy w charakterze inspektora seminarium duchownego w Krzemieńcu. Postrzyżyny mnisze Fieodosija Radkiewicza odbyły się 23 lutego 1824. 18 stycznia roku następnego został wyświęcony na hierodiakona, zaś 21 listopada – na hieromnicha[1].
W 1826 objął stanowisko inspektora seminarium duchownego w Orle. Dwa lata później uzyskał stopień magistra teologii. W 1829 został rektorem seminarium duchownego w Mohylewie, a następnie także przełożonym monasteru Objawienia Pańskiego w Mohylewie i jego filii w Bujniczach, z godnością archimandryty. Po siedmiu latach został przeniesiony na analogiczne stanowisko w seminarium duchownym w Smoleńsku; był także przełożonym monasteru św. Abrahamiusza Smoleńskiego[1].
W latach 1843–1850 był kapelanem cerkwi przy ambasadzie rosyjskiej w Atenach. Między marcem a listopadem kierował jako przełożony monasterem Zwiastowania w Niżynie, a następnie do października 1852 – skitem Zaśnięcia Matki Bożej w Bachczysaraju. Od 1852 do 1953 był przełożonym monasteru św. Jerzego w Bałakławie[1].
5 lipca 1853 miała miejsce jego chirotonia na biskupa odeskiego, wikariusza eparchii chersońskiej (faktycznie z rezydencją w Chersoniu[2]). Między marcem a września 1857 kierował rosyjską misją w Jerozolimie. W 1858 objął katedrę orłowską i pozostał na niej do śmierci w 1867. Został pochowany w cerkwi Zaśnięcia Matki Bożej przy domu biskupim w Orle[1].
Przypisy
edytuj- ↑ a b c d Поликарп (Радкевич). [dostęp 2012-09-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-09-05)].
- ↑ История - Успенский Кафедральный собор г. Херсона [online], dormition.church.ua [dostęp 2017-09-16] (ros.).