Paweł (Łebid)
Paweł, imię świeckie Petro Dmytrowycz Łebid (ur. 19 kwietnia 1961 w Borbinie) – biskup Ukraińskiego Kościoła Prawosławnego Patriarchatu Moskiewskiego. Po agresji Rosji na Ukrainę znalazł się na liście osób objętych sankcjami za sprzyjanie Moskwie.
| Petro Łebid | |
| Metropolita wyszhorodzki | |
| |
| Kraj działania | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
19 kwietnia 1961 |
| Metropolita wyszhorodzki i czarnobylski | |
| Okres sprawowania |
od 2011 |
| Przełożony Ławry Peczerskiej | |
| Okres sprawowania |
od 30 marca 1994 do 29 marca 2023 |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Inkardynacja | |
| Śluby zakonne |
1989 |
| Diakonat |
24 maja 1987 |
| Prezbiterat |
7 stycznia 1988 |
| Chirotonia biskupia |
19 kwietnia 1997 |
| Data konsekracji |
19 kwietnia 1997 |
|---|---|
Życiorys
edytujJego ojciec był robotnikiem, matka pracowała w kołchozie. Przyszły metropolita urodził się jako trzecie z ośmiorga dzieci[1]. Ukończył technikum handlowe w Łucku. Po odbyciu zasadniczej służby wojskowej, podjął pracę w zakładowej stołówce w Równem[2]. Następnie rozpoczął naukę w moskiewskim seminarium duchownym, które ukończył w 1988[3]. Będąc słuchaczem seminarium, przeżył pożar budynku mieszkalnego dla seminarzystów, po czym postanowił poświęcić życie Bogu, wstępując do monasteru. Jego decyzja o kształceniu w szkole duchownej sprawiła, że rodzice zostali zwolnieni z pracy, a młodsza siostra musiała przerwać naukę w szkole[1].
24 maja 1987 został wyświęcony na diakona, zaś 7 stycznia 1988 – na kapłana. Został wówczas proboszczem parafii Zaśnięcia Matki Bożej w Niskieniczach (Nizkiniczach[4]). Według ukraińskiego regionalisty i religioznawcy Jurija Welinca duchowny doprowadził do zniszczenia XVII-wiecznego ikonostasu w miejscowej cerkwi, przedmiotu o wysokiej wartości zabytkowej[2]. W 1989 złożył wieczyste śluby zakonne, zaś w 1992 otrzymał godność archimandryty. Po dwóch latach został namiestnikiem Ławry Peczerskiej. W 1996 ukończył Kijowską Akademię Duchowną[3].
19 kwietnia 1997, zachowując stanowisko przełożonego ławry Peczerskiej, został wyświęcony na biskupa wyszhorodzkiego, wikariusza eparchii kijowskiej[3]. Stanął wówczas na czele komisji ds. monasterów w Ukraińskim Kościele Prawosławnym Patriarchatu Moskiewskiego. W 2003 otrzymał godność arcybiskupią, zaś w 2011 został metropolitą[5].
W 2011 wszedł w skład Wyższej Rady Cerkiewnej Ukraińskiego Kościoła Prawosławnego Patriarchatu Moskiewskiego[6]. 26 stycznia 2012 mianowano go tymczasowym administratorem metropolii kijowskiej w związku z przedłużającą się chorobą i rehabilitacją metropolity Włodzimierza[7]. Obowiązki te pełnił do maja tego samego roku, gdy metropolita wrócił do czynnej działalności duszpasterskiej[8].
23 stycznia 2014, w trakcie protestów na Ukrainie, porównał prezydenta kraju Wiktora Janukowycza do Chrystusa niosącego krzyż i (w imieniu własnym) zapewnił go o poparciu całej Cerkwi[9].
Po agresji Rosji na Ukrainę znalazł się na liście osób objętych sankcjami za sprzyjanie Moskwie, w tym blokadą aktywów[10]. Został również oskarżony o popieranie rosyjskiej agresji i o wzniecanie nienawiści na tle religijnym[11]. Zgromadzony przez niego majątek jest znaczny, m.in. w 2016 sprzedał pod Kijowem jeden ze swoich domów za 1,3 mln dolarów. Z uwagi na ponadprzeciętne bogactwo bywa potocznie nazywany „Paszą Mercedesem”. Dziennikarzy pytających o jego sprawy finansowe i majątkowe określił opętanymi przez diabła[10].
Przypisy
edytuj- ↑ a b Жанна Шевченко. Мамы настоятелей украинской церкви. Segodnya.ua (ros.)
- ↑ a b Папа Київський. Як кухар Петро перетворився на владику Павла і створив у центрі столиці державу в державі та філію «русского мира» [online], nv.ua [dostęp 2023-04-03] (ukr.).
- ↑ a b c Biogram na stronie Kościoła
- ↑ Матеріяли і замітки. Три тестаменти Адама Кисїля. (ukr.) (pol.)
- ↑ Предстоятель Украинской Православной Церкви возвел наместника Киево-Печерской лавры в сан митрополита. (ros.)
- ↑ Образован Высший Церковный Совет Украинской Православной Церкви
- ↑ Журнали засідання Священного Синоду УПЦ від 26 січня 2012 року
- ↑ Журнали засідання Священного Синоду УПЦ від 8 травня 2012 року
- ↑ Януковича порівняли з Христом
- ↑ a b Rusłan Szoszyn, Cios Zełenskiego w czuły punkt Rosji, „Rzeczpospolita”, MSN [dostęp 2022-12-05] (pol.).
- ↑ Rosja wściekła za areszt dla "Paszy Mercedesa". Miedwiediew grozi Ukrainie "sądem bożym" [online], gazetapl [dostęp 2023-04-03] (pol.).