Papirus 12
Papirus 12 (według numeracji Gregory-Aland), α 1033 (von Soden)[1], oznaczany symbolem – grecki rękopis Nowego Testamentu pisany na papirusie, w formie zwoju. Paleograficznie datowany jest na III wiek. Zawiera fragment Listu do Hebrajczyków[2].
Data powstania |
III wiek |
---|---|
Rodzaj |
Zwój papirusowy |
Numer |
|
Zawartość | |
Język |
grecki |
Rozmiary |
20,8 cm × 23 cm |
Typ tekstu |
tekst aleksandryjski |
Kategoria |
I |
Miejsce przechowywania |
The Morgan Library & Museum |
Opis
edytujZachował się jedynie fragment kodeksu z tekstem Listu do Hebrajczyków 1,1. Tekst pisany jest małą uncjałą[3]. Po drugiej stronie rękopisu znajduje się fragment Septuaginty z tekstem Księgi Rodzaju 1,1-5. Tekst Septuaginty pochodzi z ok. 200 roku. Oryginalny kodeks prawdopodobnie był zwojem z tekstem Septuaginty, później po drugiej jego stronie zapisano tekst Nowego Testamentu (opistograf). Mógł to być jednak amulet. Philip Comfort datuje rękopis na ok. 285 rok[4]. Na liście rękopisów Septuaginty według klasyfikacji Alfreda Rahlfsa rękopis ten jest oznaczany numerem 912[5].
Występuje błąd itacyzmu (παλε zamiast παλαι), nomina sacra pisane są skrótami (θς).
Tekst grecki reprezentuje aleksandryjski typ tekstu, Kurt Aland zaklasyfikował go do kategorii I[2].
- Tekst
- πολυμερως κ πολυ[τρο]πως
- παλε ο θς λαλήσ[α]ς το[ις π]ατρα
- σ[ι] ημ[ω]ν εν τοις προ[φηταις][3]
Rękopis jest jednym z czterech rękopisów papirusowych Nowego Testamentu pisanych w formie zwoju (pozostałe to: , , ) i jednym z trzech opistografów NT, tzn. że został zapisany po drugiej stronie zwoju, zawierającego tekst innego dzieła literackiego[6].
Historia
edytujRękopis odkryty został w 1897 roku przez Grenfella i Hunta[4], a przechowywany jest w Morgan Library & Museum (Pap. Gr. 3; P. Amherst 3b) w Nowym Jorku[2][7].
Zobacz też
edytujPrzypisy
edytuj- ↑ Kurt Aland: Kurzgefasste Liste der griechischen Handschriften des Neuen Testaments. Berlin: Walter de Gruyter & Co, 1963, s. 350.
- ↑ a b c K. Aland, B. Aland: The Text of the New Testament: An Introduction to the Critical Editions and to the Theory and Practice of Modern Textual Criticism. przeł. Erroll F. Rhodes. Michigan: William B. Eerdmans Publishing Company, 1995, s. 97. ISBN 978-0-8028-4098-1. (ang.).
- ↑ a b B. P. Grenfell & A. S. Hunt, The Amherst Papyri I, (London 1900), s. 30.
- ↑ a b Philip W. Comfort, The Text of the Earliest New Testament Greek Manuscripts Wheaton, Illinois: Tyndale House Publishers Incorporated, 2001, s. 82.
- ↑ Alfred Rahlfs , Papirus 12, [w:] baza manuskryptów Göttinger Septuaginta [online], Akademia Nauk w Getyndze, 7 kwietnia 2023 .
- ↑ Kurt Aland, and Barbara Aland, The Text of the New Testament: An Introduction to the Critical Editions and to the Theory and Practice of Modern Textual Criticism, trans. Erroll F. Rhodes, William B. Eerdmans Publishing Company, Grand Rapids, Michigan, 1995, s. 102.
- ↑ INTF: Papirus 12 (GA). [w:] Liste Handschriften [on-line]. Münster Institute. [dostęp 2012-02-29].
Bibliografia
edytuj- B. P. Grenfell & A. S. Hunt, The Amherst Papyri I, (London 1900), ss. 30-31 (P. Amherst 3 b).
- C.R. Gregory: Die griechischen Handschriften des Neuen Testament. Leipzig: 1908, s. 47.