Paolo Marella
Paolo Marella (ur. 25 stycznia 1895 w Rzymie, zm. 15 października 1984) – włoski duchowny katolicki, kardynał, dyplomata watykański, archiprezbiter bazyliki św. Piotra.
Kardynał biskup | ||
| ||
Kraj działania | ||
---|---|---|
Data i miejsce urodzenia | ||
Data i miejsce śmierci | ||
Miejsce pochówku | ||
Archiprezbiter bazyliki św. Piotra | ||
Okres sprawowania |
1961–1983 | |
Wyznanie | ||
Kościół | ||
Prezbiterat |
23 lutego 1918 | |
Nominacja biskupia |
15 września 1933 | |
Sakra biskupia |
29 października 1933 | |
Kreacja kardynalska |
14 grudnia 1959 | |
Kościół tytularny |
Data konsekracji |
29 października 1933 | ||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Konsekrator | |||||||||||||||||||||||||
Współkonsekratorzy | |||||||||||||||||||||||||
|
Życiorys
edytujPo ukończeniu Papieskiego Seminarium Rzymskiego i Uniwersytetu Królewskiego otrzymał święcenia kapłańskie 23 lutego 1918 roku w Rzymie. Po 3-letnim okresie pracy duszpasterskiej, został pracownikiem Kurii Rzymskiej, najpierw w Kongregacji Rozkrzewiania Wiary, a następnie w charakterze dyplomaty. W latach 1924 – 1933 był charge d`affairs delegatury apostolskiej w Stanach Zjednoczonych. 15 września 1933 roku Pius XII mianował go arcybiskupem tytularnym Doclei. W okresie 1933 – 1948 jako delegat apostolski w Tokio niestrudzenie zabiegał o rozwój miejscowych powołań oraz o możliwość prowadzenia akcji charytatywnej przez Stolicę Apostolską w celu niesienia pomocy ofiarom wojny, zwłaszcza jeńcom wojennym. 27 października 1948 roku został delegatem apostolskim w Australii, Nowej Zelandii i Oceanii, a 15 kwietnia 1953 roku nuncjuszem we Francji. 14 grudnia 1959 roku Jan XXIII kreował go kardynałem z kościołem tytularnym Sant'Andrea delle Fratte[1]. Przed Soborem Watykańskim II został powołany do przewodniczenia Komisji przygotowawczej o biskupach i zarządzie diecezji, a następnie mającej tę samą nazwę Komisji soborowej. 14 sierpnia 1961 roku archiprezbiter bazyliki św. Piotra. W chwili ustanowienia Sekretariatu ds. Niechrześcijan Paweł VI powierzył mu kierownictwo tego urzędu. W latach 1968 – 1983 był przewodniczącym Fabryki Świętego Piotra. 8 lutego 1983 roku Jan Paweł II przyjął jego rezygnację z zajmowanych urzędów. Zmarł w Rzymie, pochowano go na rzymskim cmentarzu w Campo Verano.
Bibliografia
edytuj- Wielka Encyklopedia Jana Pawła II, Grzegorz Polak, Warszawa: Edipresse, 2005, ISBN 83-60160-08-2, OCLC 62896569 .
Przypisy
edytuj- ↑ Paolo Marella [online], catholic-hierarchy.org [dostęp 2017-09-20] (ang.).