Nowy Zagórz
osiedle w Zagórzu
Nowy Zagórz – część miasta Zagórza oraz osiedle (jednostka pomocnicza gminy), w woj. podkarpackim, położone w jego zachodniej części[1].
Osiedle, część miasta Zagórza | |
Ulica Wolności, główna arteria dzielnicy Nowy Zagórz | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Powiat | |
Gmina | |
Miasto | |
W granicach Zagórza |
1977 |
SIMC |
0953958 |
Strefa numeracyjna |
13 |
Kod pocztowy |
38-540 |
Tablice rejestracyjne |
RSA |
Położenie na mapie Zagórza | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa podkarpackiego | |
Położenie na mapie powiatu sanockiego | |
Położenie na mapie gminy Zagórz | |
49°31′00″N 22°15′00″E/49,516667 22,250000 |
Obiekty
edytuj- Cmentarz greckokatolicki parafii pod wezwaniem św. Michała w Zagórzu
- Dwa drewniane domy przy ul. Wolności pod numerami 1 oraz 65 (dawniej 57), pochodząne z XIX wieku, w 1972 zostały włączone do uaktualnionego wówczas spisu rejestru zabytków Sanoka w jego nowych granicach administracyjnych (istniejących do 1977)[2].
- Nowy Zagórz (stacja kolejowa)
- Parafia św. Józefa Rzemieślnika w Nowym Zagórzu
- Gimnazjum nr 2 im. Prymasa Tysiąclecia Kardynała Stefana Wyszyńskiego
- Osiedle mieszkaniowe w Nowym Zagórzu w rejonie stacji kolejowej wykonało Sanockie Przedsiębiorstwo Budowlane[3].
Przypisy
edytuj- ↑ Plan miasta Zagórza. zagorz.pl. [dostęp 2016-05-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-02-23)].
- ↑ Artur Bata. Działalność Powiatowego Konserwatora Zabytków w Sanoku w 1972 r.. „Materiały Muzeum Budownictwa Ludowego w Sanoku”. 17-18, s. 92, 1973. Muzeum Budownictwa Ludowego w Sanoku.
- ↑ Andrzej Radzik: Sanockie Przedsiębiorstwo Budowlane lata 1978-1993. W: Budownictwo. Sanockie Przedsiębiorstwo Ceramiki Budowlanej. Sanockie Przedsiębiorstwo Budowlane. Sanok: 2014, s. 155. ISBN 978-83-934513-6-4.
Bibliografia
edytuj- Nowy Zagórz. W: Zbigniew Osenkowski: Zagórz nad Osławą. Z dziejów miasta i gminy. Sanok: Oficyna Wydawnicza Miejskiej Biblioteki Publicznej im. Grzegorza z Sanoka w Sanoku, 2006, s. 137-142. ISBN 83-922799-6-4.