Wikipedia

North American Soccer League (1980)

North American Soccer League 1980 – 13. sezon NASL, ligi zawodowej znajdującej się na najwyższym szczeblu rozgrywek w Stanach Zjednoczonych i Kanadzie. Finał Soccer Bowl został rozegrany 21 września 1980 roku. Soccer Bowl zdobyła drużyna New York Cosmos.

North American Soccer League 1980
North American Soccer League
1979 1981
Szczegóły
Państwo

 Stany Zjednoczone

Liczba zespołów

24

Liczba meczów

384

Liczba bramek

1371

Zwycięzca

New York Cosmos

Król strzelców

Giorgio Chinaglia (32 gole)

Rozgrywki

edytuj

W rozgrywkach NASL w sezonie 1980 udział wzięły 24 zespoły. Liczbę gier rozszerzono z 30 do 32 meczów. Każdy klub musiał mieć w swojej drużynie co najmniej trzech Amerykanów[1].

Sezon zasadniczy

edytuj

W = Wygrane, P = Porażki, GZ = Gole strzelone, GS = Gole stracone, PKT = Liczba zdobytych punktów

Punktacja:

  • 6 punktów za zwycięstwo
  • 0 punktów za porażkę

Konferencja Amerykańska

edytuj
Eastern Division W P GZ GS PKT
Tampa Bay Rowdies 19 13 61 50 168
Fort Lauderdale Strikers 18 14 61 55 163
New England Tea Men 18 14 54 56 154
Philadelphia Fury 10 22 42 68 98
Central Division W P GZ GS PKT
Chicago Sting 21 11 80 50 187
Houston Hurricane 14 18 56 69 130
Detroit Express 14 18 51 52 129
Memphis Rogues 14 18 49 57 126
Western Division W P GZ GS PKT
Edmonton Drillers 17 15 58 51 149
California Surf 15 17 61 67 144
San Diego Sockers 16 16 53 51 140
San Jose Earthquakes 9 23 45 68 95

Konferencja Narodowa

edytuj
Eastern Division W P GZ GS PKT
New York Cosmos 24 8 87 41 213
Washington Diplomats 17 15 72 61 159
Toronto Blizzard 14 18 49 65 128
Rochester Lancers 12 20 42 67 109
Central Division W P GZ GS PKT
Dallas Tornado 18 14 57 58 157
Minnesota Kicks 16 16 66 56 147
Tulsa Roughnecks 15 17 56 62 139
Atlanta Chiefs 7 25 34 84 74
Western Division W P GZ GS PKT
Seattle Sounders 25 7 74 31 207
Los Angeles Aztecs 20 12 61 52 174
Vancouver Whitecaps 16 16 52 47 139
Portland Timbers 15 17 50 53 133
Awans do playoff
Mistrz rundy zasadniczej

Drużyna gwiazd sezonu

edytuj
Pozycja Pierwsza drużyna[2] Druga drużyna Wyróżnienia
BR Phil Parkes (Chicago Sting) Jack Brand (Seattle Sounders) Jan van Beveren (Fort Lauderdale Strikers)
OB Carlos Alberto Torres (New York Cosmos) Mihalj Keri (Los Angeles Aztecs) David Nish (Seattle Sounders)
OB Mike Connell (Tampa Bay Rowdies) Wim Rijsbergen (New York Cosmos) John Gorman (Tampa Bay Rowdies)
OB Rudi Krol (Vancouver Whitecaps) Peter Nogly (Edmonton Drillers) Frantz Mathieu (Chicago Sting)
OB Bruce Rioch (Seattle Sounders) John Ryan (Seattle Sounders) Andranik Eskandarian (New York Cosmos)
PO Franz Beckenbauer (New York Cosmos) Arno Steffenhagen (Chicago Sting) Ray Hudson (Fort Lauderdale Strikers)
PO Vladislav Bogićević (New York Cosmos) Johan Neeskens (New York Cosmos) Ace Ntsoelengoe (Minnesota Kicks)
PO Teófilo Cubillas (Fort Lauderdale Strikers) Alan Hudson (Seattle Sounders) Jomo Sono (Toronto Blizzard)
NA Giorgio Chinaglia (New York Cosmos) Steve Wegerle (Tampa Bay Rowdies) Tommy Hutchison (Seattle Sounders)
NA Johan Cruyff (Washington Diplomats) Karl-Heinz Granitza (Chicago Sting) Alan Green (Washington Diplomats)
NA Roger Davies (Seattle Sounders) Luis Fernando (Los Angeles Aztecs) Julio César Romero (New York Cosmos)

Playoff

edytuj

Do play-offów w tym sezonie awansowały po dwa najlepsze drużyny z każdej dywizji, potem o rozstawieniu decydowała kolejność punktów zdobytych w sezonie zasadniczym. W przypadku remisu w danym dwumeczu rozgrywano dodatkowy mecz tzw. minigra, który trwał 30 minut lub do zdobycia złotego gola, a w przypadku remisu w regulaminowym czasie tego meczu rozgrywano serie rzutów karnych.

Pierwsza runda

edytuj
Drużyna 1 Vs Drużyna 2 Pierwszy mecz Rewanż Minigra
Minnesota Kicks - Dallas Tornado 0:1 0:2 x 27 sierpnia – 17,461 • 31 sierpnia – 8,674
San Diego Sockers - Chicago Sting 2:1 2:3 2:1 (k. 3:0) 27 sierpnia – 12,125 • 30 sierpnia – 12,267
New England Tea Men - Tampa Bay Rowdies 0:1 0:4 x 27 sierpnia – 17,121 • 30 sierpnia – 26,368
Vancouver Whitecaps - Seattle Sounders 1:2 (OT) 1:3 x 28 sierpnia – 27,231 • 30 sierpnia – 35,254
Washington Diplomats - Los Angeles Aztecs 1:0 1:2 (k. 4:5) 0:2 27 sierpnia – 20,231 • 30 sierpnia – 14,163
Houston Hurricane - Edmonton Drillers 1:2 1:0 0:1 27 sierpnia – 3,902 • 31 sierpnia – 22,059
California Surf - Fort Lauderdale Strikers 1:2 2:0 0:1 (k. 2:3) 28 sierpnia – 2,929 • 31 sierpnia – 15,282
Tulsa Roughnecks - New York Cosmos 1:3 1:8 x 28 sierpnia – 22,890 • 31 sierpnia – 40,285

Półfinały Konferencji

edytuj
Drużyna 1 Vs Drużyna 2 Pierwszy mecz Rewanż Minigra
Los Angeles Aztecs - Seattle Sounders 3:0 0:4 2:1 (k. 2:0) 3 września – 13,466 • 5 września – 32,564
Edmonton Drillers - Fort Lauderdale Strikers 0:1 3:2 (k. 2:1) 0:3 3 września – 18,029 • 6 września – 17,380
Dallas Tornado - New York Cosmos 2:3 3:0 0:3 3 września – 7,459 • 7 września – 45,153
San Diego Sockers - Tampa Bay Rowdies 6:3 0:6 2:1 (k. 2–0) 4 września – 20,109 • 7 września – 25,852

Finały Konferencji

edytuj
Drużyna 1 Vs Drużyna 2 Pierwszy mecz Rewanż Minigra
San Diego Sockers - Fort Lauderdale Strikers 1:2 4:2 0:3 11 września – 27,635 • 13 września – 18,420
Los Angeles Aztecs - New York Cosmos 1:2 1:3 x 10 września – 25,487 • 13 września – 42,324

Soccer Bowl 1980

edytuj
21 września 1980
12:44 EDT[3][4]
New York Cosmos
Romero   47:55'
Chinaglia   70:06', 87:07'
 3:0
0:0
 Fort Lauderdale Strikers RFK Stadium, Waszyngton
Widzów: 50 768[5]
Sędzia: Paul Avis[6]
North American Soccer League
1980 Zwycięzcy
New York Cosmos
4. Tytuł

Nagrody

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. ↑ Indoor Success Is Shoothing His Soul (ang.)
  2. ↑ NASL Homepage (ang.)
  3. ↑ Cosmos gobble up fourth NASL title (ang.)
  4. ↑ Cosmos regain soccer title [data dostępu:1980-09-23] (ang.)
  5. ↑ Cosmos triumph over Strikers in NASL Soccer Bowl (ang.)
  6. ↑ NASL Championships (ang.)
  7. ↑ Jack Brand - The Soccer Hall Of Fame. thesoccerhalloffame.ca. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-05-18)]. (ang.)

Linki zewnętrzne

edytuj
Źródło: „https://pl.wiki.x.io/w/index.php?title=North_American_Soccer_League_(1980)&oldid=75827076”