Nordycki Ruch Oporu

szwedzka partia polityczna

Nordycki ruch oporu (szw. Nordiska motståndsrörelsen; NMR, fin. Pohjoismainen vastarintaliike; PVL, nor. Nordiske motstandsbevegelsen; NMB) — północnoeuropejska neonazistowska organizacja i szwedzka partia, która stawia sobie za cel stworzenie przez rewolucję północnoeuropejskiej republiki socjalizmu narodowego składający ze Szwecji, Finlandii, Norwegii, Danii, Islandii i może również krajów bałtyckich[1][2], 15 czerwca 2024 roku uznany przez departament stanu USA za organizację terrorystyczną[3]

Nordycki Ruch Oporu
Nordiska motståndsrörelsen
Pohjoismainen vastarintaliike
Nordiske motstandsbevegelsen
Ilustracja
Państwo

 Szwecja

Lider

Simon Lindberg

Data założenia

1997

Ideologia polityczna

Neonazizm
Skandynawizm
Eurosceptycyzm
Antykomunizm
Antysyjonizm

Obecni posłowie
0/349
Obecni eurodeputowani
0/20
Strona internetowa

W tej chwili, Nordycki Ruch Oporu obejmuje Szwedzki ruch oporu (Svenska motståndsrörelsen[4]), Fiński Ruch Oporu (Suomen vastarintaliike[5]), Norweski Ruch Oporu (Den norske motstandsbevegelsen[6]) i Duński Ruch Oporu (Den Danske Modstandsbevægelse[7]). 25 marca, na radiu "Nordfront" była omówiona możliwość pojawienia się islandzkiego skrzydła organizacji[8].

Jest zbudowana według wyraźnej hierarchii i opiera się na rygorystycznej dyscyplinie[9]. Założyciel organizacji Klas Lund, znany jest również z tego, że stał na czele Vitt Ariskt Motstånd (Biały Aryjski Opór)

Liderem organizacji jest Simon Lindberg pod którym rada zarządzania, która obejmuje: Emil Hagberg (międzynarodowy przedstawiciel i koordynator szefów komórek regionalnych), Fredrik Vejdeland (marketing polityczny i redaktor online gazety Nordfront) i Pär Öberg (lider partii politycznej utworzonej w obrębie organizacji).

Przypisy

edytuj
  1. nordfront.se. [dostęp 2016-05-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-12-24)].
  2. Sök | svenska.yle.fi
  3. USA uznaje partię z Europy za organizację terrorystyczną. "Otwarcie rasistowski program" [online], Onet Wiadomości, 15 czerwca 2024 [dostęp 2024-08-19] (pol.).
  4. nordfront.se
  5. Kansallinen Vastarinta. [dostęp 2016-05-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-31)].
  6. Frihetskamp
  7. Nordfront.dk
  8. RN#52: Rapport från Island, Ludvika och om AIPAC-talet | Nordfront.se [online], www.nordfront.se [dostęp 2017-11-19] (szw.).
  9. Våldsam politisk extremism. [dostęp 2011-11-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-11-16)].