Wikipedia

Nikola Grbić

siatkarz serbski

Nikola Grbić (srb. Никола Грбић) (ur. 6 września 1973 w Kleku[2]) – serbski siatkarz, grający na pozycji rozgrywającego. Wielokrotny reprezentant Serbii. Od 12 stycznia 2022 selekcjoner reprezentacji Polski w piłce siatkowej mężczyzn.

Nikola Grbić
Никола Грбић
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

6 września 1973
Klek (Serbia)

Wzrost

195 cm

Pozycja

rozgrywający

Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst.
1995–2010  Serbia
Kariera trenerska
Lata Drużyna
2014–2015 Sir Safety Perugia
2015–2019 Serbia
2016–2019 Calzedonia Werona
2019–2021 ZAKSA Kędzierzyn-Koźle
2021–2022 Sir Safety Perugia
2022– Polska[1]
Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Zasługi RP
Multimedia w Wikimedia Commons
Nikola Grbiċ zawodnikiem Copra Berni Piacenza
Nikola Grbiċ zawodnikiem Itasu Diatec Trentino
Nikola Grbiċ trenerem reprezentacji Serbii
Nikola Grbić na spotkaniu z kibicami przed Meczem Gwiazd – Pożegnanie Pawła Zagumnego w katowickim Spodku, 11 września 2016

Życie prywatne

edytuj

Jego ojciec Miloš (ur. 1943) w reprezentacji Jugosławii rozegrał 193 meczów. Był aktywnym siatkarzem w latach 1960–1982. Zdobył brązowy medal na Mistrzostwach Europy 1975 w Belgradzie. Po zakończeniu kariery przez długi czas był trenerem młodzieżowego klubu z Kleku, gdzie był także nauczycielem, a następnie dyrektorem. Został zasłużonym sportowcem Jugosławii. Jest laureatem Orderu Zasługi dla Ludu ze Srebrnym Wiankiem w 1975 roku. Miloš Grbić zmarł 16 września 2008 roku w Wojskowej Akademii Medycznej w Belgradzie[3]. Jest młodszym bratem Vladimira Grbicia, utytułowanego siatkarza reprezentacji Serbii.

Nikola Grbić 15 lipca 2006 roku poślubił Stanislavę, z którą ma synów Matija (ur. 2007) i Miloša (ur. 2010)[4]. Matija, również uprawia siatkówkę. Ukończy rok szkolny 2024/2025 w liceum w Perugii i następnie od września 2025 roku będzie studiował na uniwersytecie w Stanach Zjednoczonych[5].

Kariera siatkarska

edytuj

W 2009 roku został wybrany do najlepszej drużyny świata według magazynu "L'Équipe"[6]. W latach 2009–2013 reprezentant włoskiego klubu Bre Banca Lannutti Cuneo, po sezonie 2011/12 przedłużył umowę z klubem o kolejne dwa lata[7]. W październiku 2013 podpisał kontrakt z rosyjskim klubem Zenit Kazań, w którym występował do zakończenia kariery sportowej w 2014 roku.

Karierę reprezentacyjną zakończył po Mistrzostwach Świata w 2010 we Włoszech, na których zdobył brązowy medal[8].

Kariera trenerska

edytuj

Po zdobyciu Mistrzostwa Rosji w 2014 został trenerem włoskiej drużyny Sir Safety Perugia[9][10][11][12], którą prowadził przez sezon 2014/2015[13]. Od lutego 2015 do sierpnia 2019 roku był trenerem reprezentacji Serbii.

W 2016 roku został wprowadzony do Volleyball Hall of Fame[14][15].

20 maja 2019 został szkoleniowcem polskiego klubu sportowego Grupa Azoty ZAKSA Kędzierzyn-Koźle[16]. Z pełnionej funkcji zrezygnował 17 maja 2021[17]. Ponownie był trenerem włoskiego klubu Sir Safety Perugia[18]. 12 stycznia 2022 został selekcjonerem reprezentacji Polski w piłce siatkowej mężczyzn[1]. W 89. Plebiscycie Przeglądu Sportowego 2024 został najlepszym trenerem 2023 roku[19].

Podczas Gali Herosi 2024 otrzymał Herosa, gdzie został zwycięzcą w kategorii Mentor[20].

We wrześniu 2024 roku w Pałacu Prezydenckim został odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Zasługi Rzeczypospolitej Polskiej[21].

Przebieg kariery siatkarskiej

edytuj
Lata Kluby
1987–1990   Gik Banat
1990–1994   OK Vojvodina Nowy Sad
1994–1995   Gabeca Galatron Montichiari
1995–1996   TNT Traco Catania
1996–1997   Gabeca Fad Montichiari
1997–1999   Alpitour Cuneo
1999–2000   Sisley Treviso
2000–2003   Asystel Milano
2003–2007   Copra Berni Piacenza
2007–2009   Itas Diatec Trentino
2009–2013   Bre Banca Lannutti Cuneo
2013–2014   Zenit Kazań

Sukcesy zawodnicze

edytuj

klubowe

edytuj

Puchar Serbii i Czarnogóry:

  •   1992, 1994

Mistrzostwo Serbii i Czarnogóry:

  •   1992, 1993, 1994

Superpuchar Serbii i Czarnogóry:

Superpuchar Europy:

  •   1997, 1999

Puchar Europy Zdobywców Pucharów:

Mistrzostwo Włoch:

Puchar Włoch:

Liga Mistrzów:

Puchar CEV:

Puchar Top Teams:

Superpuchar Włoch:

Mistrzostwo Rosji:

reprezentacyjne

edytuj

z reprezentacją Jugosławii

Mistrzostwa Europy:

Igrzyska Olimpijskie:

Mistrzostwa Świata:

Puchar Wielkich Mistrzów:

z reprezentacją Serbii i Czarnogóry

Liga Światowa:

Puchar Świata:

Mistrzostwa Europy:

z reprezentacją Serbii

Liga Światowa:

Mistrzostwa Świata:

Nagrody indywidualne

edytuj

Sukcesy trenerskie

edytuj

klubowe

edytuj

Superpuchar Polski:

Puchar Polski:

Liga polska:

Liga Mistrzów:

Puchar Włoch:

Liga włoska:

reprezentacyjne

edytuj

z reprezentacją Serbii

Liga Światowa:

Mistrzostwa Europy:

z reprezentacją Polski

Liga Narodów:

Mistrzostwa Świata:

Mistrzostwa Europy:

Igrzyska Olimpijskie:

Zobacz też

edytuj

Linki zewnętrzne

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. ↑ a b Telewizja Polska S.A, Koniec sagi! Wiemy, kto zostanie trenerem Polaków [online], sport.tvp.pl, 12 stycznia 2022 [dostęp 2022-01-12] (pol.).
  2. ↑ Video interview with: Nikola Grbic (SRB setter) by Andrea Zorzi, inside.volleycountry, dostęp lipiec 2008 (ang.)
  3. ↑ IN MEMORIAM: Miloš Grbić. novosti.rs. (serb.).
  4. ↑ Nikola Grbić pięknie mówi o ukochanej żonie! Te słowa chwytają za serce. sport.se.pl. (pol.).
  5. ↑ Nikola Grbić: Sin će otići na koledž u Ameriku, verovatno ću tražiti klub za sledeću sezonu. meridiansport.rs. (serb.).
  6. ↑ Kurek i Pliński w szóstce roku dziennika L'Equipe. sportowefakty.wp.pl. [dostęp 2010-01-09]. (pol.).
  7. ↑ piemontevolley.it, RINNOVO CONTRATTUALE PER NIKOLA GRBIC, dostęp 2012-05-04 (wł.)
  8. ↑ reprezentacja.net: Jeden z najlepszych żegna się z kadrą.. [dostęp 2010-10-10].
  9. ↑ Nikola Grbić trenerem Perugii, plusliga.pl, dostęp 09 maja 2014
  10. ↑ Perugia: L'Assessore ufficializza... Grbic allenatore VIDEO, volleyb@ll.it. volleyball.it. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-02-03)]., dostęp 09 maja 2014 (wł.)
  11. ↑ Mercato A1 maschile 2014/15, volleyb@ll.it. volleyball.it. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-07-03)]. (wł.).
  12. ↑ Мајстор Никола Грбић: Одлазим као шампион, zurnal.rs, dostęp 10 maja 2014 (serb.)
  13. ↑ Sir Safety Perugia znalazła następcę trenera Nikoli Grbicia, sportowefakty.pl, dostęp 23 maja 2015
  14. ↑ Nikola Grbić, volleyhall.org, (ang.)
  15. ↑ Nikola Grbic's International Volleyball Hall of Fame Induction Speech, youtube.com, (ang.)
  16. ↑ zaksa.pl: MISTRZ OLIMPIJSKI W ZAKSIE. [dostęp 2019-05-20].
  17. ↑ Wiadomości: Nikola Grbić odchodzi z ZAKSY [online], Strefa Siatkówki – Mocny Serwis, 17 maja 2021 [dostęp 2021-05-17] (pol.).
  18. ↑ Telewizja Polska S.A, Po wygraniu Ligi Mistrzów trener opuszcza ZAKSĘ [online], sport.tvp.pl, 17 maja 2021 [dostęp 2021-05-17] (pol.).
  19. ↑ Oto trener roku! Doprowadził Polaków do łez. Przed Nikolą Grbiciem ostatnia misja. przegladsportowy.onet.pl. (pol.).
  20. ↑ Zaskoczył na gali. Grbić zaczął mówić po polsku. herosi.wp.pl. (pol.).
  21. ↑ Wielkie wyróżnienie dla polskich siatkarzy. Zostali odznaczeni przez Prezydenta. siatka.org. (pol.).
  22. ↑ siatka.org: Cuneo mistrzem Włoch!. [dostęp 2010-05-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-07-03)].
  23. ↑ siatka.org: Bre Banca Lannuti Cuneo zdobywcą Pucharu CEV. [dostęp 2010-03-28].
  24. ↑ Leon poprowadził drużynę do trofeum. Dwa oblicza finału. sportowefakty.wp.pl. (pol.).
  25. ↑ Scudetto nie dla Leona i Grbicia. Cucine Lube z trzecim z rzędu tytułem. sport.onet.pl. (pol.).
  26. ↑ LN M: Reprezentacja Polski najlepsza w Lidze Narodów 2023!. siatka.org. (pol.).
  27. ↑ LN M: Brąz dla Polaków, bez straty seta z Włochami. siatka.org. (pol.).
  28. ↑ LN M: Brązowe medale dla Polaków!. siatka.org. (pol.).
  29. ↑ MŚ M: Polacy wicemistrzami świata, Włosi ze złotem!. siatka.org. (pol.).
  30. ↑ Igrzyska olimpijskie: Mamy srebro! Zrobili wszystko, co mogli!. siatka.org. (pol.).
Źródło: „https://pl.wiki.x.io/w/index.php?title=Nikola_Grbić&oldid=75852216”