Nie tylko dla orłów
Nie tylko dla orłów – audycja satyryczna nadawana w radiowej Trójce w latach 1986–1990, w piątkowe, a później sobotnie wieczory. Twórcami programu byli Beata Michniewicz, Monika Olejnik, Alicja Resich-Modlińska, Jan Chojnacki, Marek Dalba, Jerzy Kordowicz, Wojciech Mann, Stanisław Plakwicz oraz Grzegorz Wasowski. Humor, oparty często na grze słów, przesycony był dużą dozą pure nonsensu.
Rodzaj audycji |
cykliczna, satyryczna |
---|---|
Kraj produkcji | |
Język | |
Macierzysta stacja radiowa | |
Autor |
zobacz listę w artykule |
Lata emisji |
1986-1990 |
Stałymi elementami każdego odcinka (tylko niektóre nie były oparte na szablonie) były m.in.:
- Refleksja na dziś – abstrakcyjna, ale zawsze bardzo trafna trawestacja znanego powiedzenia
- Odcinek dla świnek – ploteczki różowej świnki Halinki
- Doradztwo intymne – popisowy numer Jerzego Kordowicza jako Gandalfa udzielającego porad intymnych, głównie młodym chłopcom, których darzył szczególnym zainteresowaniem
- Klechdy sezonowe – gawęda o gruboskórnym żelaznym karle imieniem Wasyl (Mann i Modlińska)
- Opowieści z deszczykiem – niekończące się przygody baronowej von Schlochen na Schmelzburgu (Mann, Chojnacki i in.)
- Las człowieka – sadystyczne wynurzenia pomysłowego gajowego Boba (Plakwicz)
- Z pamiętnika doktora Wyciora – dzienniczek nieudolnego i niedokształconego lekarza (Mann)
- Spostrzeżenia pana Henia – rozmowy doktora Wyciora z jego wiernym pacjentem (Mann i Wasowski), w roli „siostry” Alicja Resich-Modlińska
- Elka gra – parodia teleturnieju „Wielka gra”, w którym pani Elka (Olejnik) odpowiada skojarzeniowo na pytania redaktora (Chojnacki) i notariusza (Stanisław Plakwicz); na uwagę zasługuje wyjątkowo bezczelna i nieznośna publiczność (Alicja Resich-Modlińska, Jerzy Kordowicz, Wojciech Mann oraz Grzegorz Wasowski)
- Wiersze najszczersze – poetyckie uniesienia zakończone zawsze przyziemną puentą
- Część artystyczna – zestaw sprośnych kupletów
- Grog z kapustą – rozmowy „Miłki Elektricznej” (Beata Michniewicz) z Mieciem (Jan Chojnacki)
- Z ostatniej chwili – abstrakcyjne doniesienie agencyjne ze świata
a także: Gabinet figur wioskowych, Lato obleśnych ludzi, Maksymy Gorkiego, Z działa ogłoszeń, Baśnie nim zgaśniesz, Teatrzyk Zmielony Balonik i in.
Poszczególne numery były oddzielane niekiedy piosenkami rock’n’rollowymi i country, natomiast jako tło muzyczne wykorzystywane były szlagiery muzyki instrumentalnej, najczęściej filmowej (Dassin, Kuźniak, Morricone, Zamfir i in.). Nieuregulowane w tamtych czasach kwestie praw autorskich do wykorzystanych utworów uniemożliwiają dziś publikację archiwalnych nagrań w całości, np. na antenie radiowej czy płytach CD.
Od 2007 r. fragmenty nagrań audycji przypominane były w niedzielnym porannym paśmie „Tanie granie” Grzegorza Wasowskiego i Wojciecha Manna. Wybór tekstów ukazał się jako Kroniki wariata z kraju i ze świata.