Nestor (Lubieranski)
Nestor, imię świeckie Andriej Iwanowicz Lubieranski (ur. 16 sierpnia 1975 w Szczełkowie) – rosyjski biskup prawosławny.
| Andriej Lubieranski | |
| Biskup togliattiński i żygulowski | |
.jpg)
| |
| Kraj działania | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
16 sierpnia 1975 |
| Biskup kuźniecki i nikolski | |
| Okres sprawowania |
2014–2019 |
| Biskup togliattiński i żygulowski | |
| Okres sprawowania |
od 2019 |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Inkardynacja | |
| Śluby zakonne |
17 marca 2007 |
| Diakonat |
5 kwietnia 2007 |
| Prezbiterat |
2010 |
| Nominacja biskupia |
18 marca 2014 |
| Chirotonia biskupia |
18 maja 2014 |
| Data konsekracji |
18 maja 2014 | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Miejscowość | |||||||
| Miejsce | |||||||
| Konsekrator | |||||||
| Współkonsekratorzy |
Juwenaliusz (Pojarkow), Paweł (Ponomariow), Beniamin (Zaricki), Serafin (Domnin), Sergiusz (Czaszyn), Pantelejmon (Szatow), Mitrofan (Sieriogin), Metody (Kondratjew) | ||||||
| |||||||
Życiorys
edytujAbsolwent studiów na wydziale matematycznym Moskiewskiego Państwowego Uniwersytetu Pedagogicznego, na którym w 1997 uzyskał dyplom końcowy i kwalifikacje nauczyciela matematyki i informatyki. W latach 1997–2002 pracował w zawodzie w szkole średniej w Krasnoznamieńsku (obwód moskiewski). Od 2000 pracował jako metodyk w centrum nauczycielsko-metodycznym przy komitecie ds. oświaty w rejonie szczołkowskim. W 2001 został naczelnikiem oddziału informacyjno-analitycznego w tymże komitecie. W roku następnym odszedł z pracy w szkolnictwie w związku ze wstąpieniem do seminarium duchownego. Od 1993 był także związany z cerkwią Narodzenia Matki Bożej w Obrazcowie (rejon szczołkowski), gdzie śpiewał w chórze, a następnie pełnił funkcję jego regenta[1].
W latach 2002–2007 uczył się w seminarium duchownym przy monasterze św. Mikołaja na Ugrieszy. Jako słuchacz szkoły kierował jej pracownią komputerową, śpiewał w chórze seminaryjnym i był jego regentem. Od 2004 współpracował także z wydziałem wydawniczym monasteru, brał udział w wydaniu jego Synodyku i kroniki XX-wiecznej historii klasztoru. W 2006 został w monasterze posłusznikiem i stanął na czele wydziału wydawniczego, a następnie także redaktorem naczelnym klasztornych wydawnictw periodycznych i wykładowcą klasztornego seminarium, którym był do 2008[1].
Wieczyste śluby mnisze złożył 17 marca 2007 przed namiestnikiem klasztoru, biskupem lubierieckim Beniaminem, przyjmując imię zakonne Nestor na cześć świętego mnicha Nestora Kronikarza. 5 kwietnia 2007 ten sam hierarcha wyświęcił go na hierodiakona. Od 2009 do 2010 był osobistym sekretarzem biskupa Beniamina, zaś w styczniu 2010 podjął pracę w kolegium redakcyjnym pisma „Penzienskije jeparchialnyje wiedomosti”. W tym samym roku przeszedł do służby duszpasterskiej w eparchii penzeńskiej, gdzie zamieszkał w placówce filialnej monasteru Kazańskiej Ikony Matki Bożej w Norowce, przemianowanej następnie na samodzielny monaster Przemienienia Pańskiego[1]. W 2010 w cerkwi Świętych Piotra i Pawła w Penzie został wyświęcony na hieromnicha[1].
W 2010 mianowano go pełniącym obowiązki namiestnika monasteru Przemienia Pańskiego, w którym stale przebywał. Od października 2010 występował w programie „Świat Prawosławia” na antenie penzeńskiego „Radia Rosja”, organizował również eparchialne programy telewizyjne i redagował pisma administratury. W 2011 otrzymał godność ihumena i został na stałe przełożonym monasteru Przemienienia Pańskiego[1]. W roku następnym został przełożonym skitu Tichwińskiej Ikony Matki Bożej, placówki filialnej klasztoru Przemienienia Pańskiego[1]. Od sierpnia 2012 do grudnia 2013 przewodniczył sądowi duchownemu eparchii penzeńskiej, zaś w styczniu 2013 został dziekanem podlegających jej monasterów[1].
19 marca 2014 został nominowany na biskupa kuźnieckiego i nikolskiego. W związku z tym jeszcze w tym samym miesiącu otrzymał godność archimandryty. Jego chirotonia biskupia odbyła się 18 maja 2014 pod przewodnictwem patriarchy moskiewskiego i całej Rusi Cyryla, w monasterze Świętych Marty i Marii w Moskwie[1].
Postanowieniem Świętego Synodu został 9 lipca 2019 r. ordynariuszem nowo powstałej eparchii togliattińskiej[2].