Moje Indie

Moje Indie. Przygoda nie pyta o adres – reportaż z podróży napisany przez Jarosława Kreta i wydany w Warszawie w 2009 roku przez Świat Książki. Książka zawiera 335 strony i liczne fotografie autora.

Moje Indie. Przygoda nie pyta o adres.

Autor	Jarosław Kret
Typ utworu	reportaż z podróży
Wydanie oryginalne
Język	polski
Data wydania	2009
Wydawca	Świat Książki

Pierwszy raz odwiedziwszy Indie z zamiarem filmowania wystawienia w Delhi Ślubu Witolda Gombrowicza, Jarosław Kret opisuje w swojej książce, jak w Indiach obchodzi się takie święta jak Holi, czy potrójne święto Durgapudźa, Nawaratri i Dasara. Autor pisze tu o charakterze indyjskiej muzyki, sposobach ubierania się, jedzenia (z uwzględnieniem form dostosowania się do upału), o świętych krowach.

J.K. przedstawia w swej książce trzecią płeć -hidźrę, mężczyzn występujących w roli kobiet, opisuje, czym są i jakie mają znaczenie bindi, tilaka, tika czy sindur, zajmuje się pozycją kobiety w społeczeństwie indyjskim i problemem małżeństwa aranżowanego. Pisze też o specyficznie indyjskich religiach: sikhizmie i dżinizmie. Zwiedzając subkontynent opisuje swoje wrażenia na temat Waranasi, Tadź Mahal, opuszczonego miasta Fatehpur Sikri i świątyni bogini Karni Mata (Świątyni Szczurów) w Deśnok koło Bikaneru (Radżastan).

Poszczególne rozdziały zostały poświęcone sprawie indyjskiej dbałości o higienę ciała, sposobom poruszania się Indiach, podróży do królestwa Bhutanu. W książce przedstawiono cztery najpotężniejsze firmy rodzinne reprezentujące m.in. motoryzacyjny przemysł indyjski: Bajaj, Birla, Mahindra i firma Tata.

Oddzielny rozdział poświęcono pamięci polskich sierot z II Wojny Światowej, opieki nad którymi podjął się maharadża z Gudźaratu: Dźam Saheb Digwidźaj Sinhdźi.