Migdałek podniebienny człowieka
Migdałki podniebienne (łac. tonsillae palatinae) – w anatomii człowieka elipsoidalne skupienia tkanki limfatycznej mające ok. 2 cm długości i ok. 1 cm szerokości, skierowane długą osią ku tyłowi i dołowi. Spoczywają we wgłębieniu gardzieli z prawej i lewej strony między oboma łukami podniebiennymi. Wraz z migdałkiem językowym wchodzą w skład tzw. pierścienia gardłowego Waldeyera, tworząc wzdłuż cieśni gardzieli dolne półkole wokół drogi pokarmowej[1].
Funkcja
edytujFunkcją migdałków podniebiennych jest wykrywanie patogenów w spożywanym pokarmie i wdychanym powietrzu. W przypadku wykrycia czynników chorobotwórczych powiększają i nabrzmiewają od napływających komórek odpornościowych. W wypadku przesadzonej reakcji układu immunologicznego może wystąpić obrzęk migdałków, w skrajnym przypadku prowadzący do konieczności ich chirurgicznego usunięcia[2].
Unaczynienie
edytujUnaczynienie migdałków podniebiennych pochodzi z pięciu gałęzi:
- od tętnicy językowej przez gałęzie grzbietowe języka
- od tętnicy twarzowej przez tętnicę podniebienną wstępującą
- od tętnicy twarzowej przez gałęzie migdałkowe
- od tętnicy gardłowej wstępującej
- od tętnicy szczękowej przez tętnicę podniebienną zstępującą przez tętnicę podniebienną mniejszą
Unerwienie
edytujMigdałek podniebienny otrzymuje gałęzie czuciowe i wydzielnicze pochodzące od nerwu językowo-gardłowego[3].
Przypisy
edytuj- ↑ Podniebienie. W: Adam Bochenek, Michał Reicher: Anatomia człowieka. Wyd. IX (dodruk). T. II: Trzewia. Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2006, s. 112-123. ISBN 83-2003587-2. (pol.).
- ↑ Timothy G. Dinan, John F. Cryan, Jacek Sikora, Jelita, mózg i spółka czyli Psychobiotyczna rewolucja, Wydanie polskie, Warszawa: Burda Publishing Polska, 2018, ISBN 978-83-8053-414-8, OCLC 1055632533 [dostęp 2021-01-06].
- ↑ Adam Bochenek, Michał Reicher: Anatomia człowieka. T. II. Warszawa: PZWL, 2010, s. 119. ISBN 978-83-200-4152-1.
