Miejskie Przedsiębiorstwo Komunikacyjne w Wałbrzychu
Miejskie Przedsiębiorstwo Komunikacji Sp. z o.o. – przedsiębiorstwo świadczące w latach 2001–2012 usługi transportowe na rzecz miasta Wałbrzycha i Szczawna-Zdroju. Powstało w 2001 roku z przekształcenia Miejskiego Zakładu Komunikacji, którego tradycje sięgały 1897 roku. 21 września 2011 roku została ogłoszona upadłość likwidacyjna spółki.
Autobus Jelcz 120M obsługujący linię 2 | |
Państwo | |
---|---|
Siedziba | |
Data założenia |
2001 |
Data likwidacji |
2011 |
Udziałowcy |
Gmina Wałbrzych |
Historia
edytujŹródło[1] 1 stycznia 1991 roku Wojewódzkie Przedsiębiorstwo Komunikacyjne w Wałbrzychu przestało istnieć. Jego majątek podzielono między trzy przedsiębiorstwa: Miejskie Przedsiębiorstwo Komunikacyjne Wałbrzych, Miejskie Przedsiębiorstwo Komunikacyjne Świdnica oraz Miejski Zakład Komunikacji Dzierżoniów (obecnie Sudecka Komunikacja Autobusowa Dzierżoniów sp. z o.o.). W 1997 roku MZK Wałbrzych zakupiło 31 nowych, niskopodłogowych autobusów marki Neoplan. Dnia 1 października 2001 roku Miejski Zakład Komunikacyjny zmienił status i stał się Miejskim Przedsiębiorstwem Komunikacyjnym. MPK obsługiwało w tym czasie 19 linii zwykłych, kursujących na zlecenie Zarządu Dróg i Komunikacji w Wałbrzychu, oraz 3 linie bezpłatne do centrów handlowych, a także jedną linię okresową. Poza Wałbrzychem obsługiwano także komunikację w Szczawnie-Zdroju oraz do 2006 w Boguszowie-Gorcach (linia 32). Łączna długość linii wynosiła wówczas ponad 200 km, a obsługiwany obszar – 100 km².
Dekapitalizacja taboru i wiążące się z tym straty finansowe spowodowały pogorszenie się sytuacji finansowej przedsiębiorstwa. Dnia 21 września 2011 roku ogłoszono postanowienie o upadłości likwidacyjnej spółki, a przewozy na liniach miejskich 3 grudnia 2012 powierzono Śląskiemu Konsorcjum Autobusowemu[2].
Tabor
edytujMPK w ostatnim okresie funkcjonowania posiadał 93 autobusy liniowe:
Typ autobusu | Lata produkcji | Uwagi | Liczba egzemplarzy | |
---|---|---|---|---|
Autosan M09LE | 2012 | 2 | ||
Irisbus Citelis 12M | 2008 | 6 | ||
Irisbus Citelis 12M CNG | 2006–2007 | Pierwsze autobusy zasilane gazem ziemnym w Wałbrzychu. | 8 | |
Jelcz 120M CNG | 2001 (2006–2008) | przebudowa w latach 2006–2008 na zasilanie CNG w Mielec Diesel Gaz – silniki Tedom | 19 | |
Kapena Thesi City | 2002 | 3 | ||
Karosa B961E | 2005–2006 | 7 | ||
Neoplan N4016 | 1997–1999 | 23 | ||
Wszystkie pojazdy | 68 | |||
Udział autobusów niskopodłogowych i niskowejściowych | 56% |
Stan taboru w ostatnim okresie funkcjonowania firmy ukształtowany został w dużej mierze przez wymagania stawiane przez ZDiK w Wałbrzychu. W 2004 roku odbył się pierwszy przetarg na trzyletnią obsługę linii autobusowych w Wałbrzychu. Wymusił on obniżenie średniej wieku taboru do 7 lat, co zaowocowało wycofaniem wszystkich autobusów typu Jelcz M11, części Ikarusów 280 i większości Ikarusów 260 z eksploatacji na liniach objętych umową. W zamian zostały zakupione używane, trzyletnie wówczas Jelcze 120M z PKS Grodzisk Mazowiecki. Nieliczne Jelcze M11 i Ikarusy 260 woziły jeszcze pasażerów do 2008 roku na liniach supermarketowych oraz na linii 32. Pozostałe zostały sprzedane – niektóre jeżdżą do dziś, inne zostały zezłomowane.
Wymogi stawiane przez ZDiK uporządkowały dowolne dotychczas malowanie autobusów i wprowadziły jednolity schemat malowania taboru z trzema pasami – szerokim górnym żółtym i węższym dolnym zielonym, które rozdzielone były wąskim paskiem czerwonym. Takie fabryczne malowanie posiadały zakupione 1997 Neoplany. W tym też czasie zakazano naklejania reklam na przodzie oraz z boku wzdłuż kabiny kierowcy, a wszystkie autobusy wyposażono w system informacji pasażerskiej. Od 2004 roku z autobusów zniknęły charakterystyczne deski z opisem linii.
MPK posiadał również 1 autobus turystyczny marki Jelcz T120.
Jeden z wycofanych z eksploatacji autobusów Ikarus 260 został przerobiony na ruchomą galerię wystawową i do sprzedaży w sierpniu 2012 był wykorzystywany przez Muzeum Przemysłu i Techniki w Wałbrzychu. Obecnie jest w posiadaniu Mobilnego Centrum Promocji ze Szczawna Zdroju[3][4][5][6].
Zajezdnia
edytujMPK Wałbrzych posiadał jedną zajezdnię położoną przy ulic Ludowej 1d w dzielnicy Biały Kamień. Jest to zajezdnia wielopoziomowa z odkrytymi placami postojowymi, wyposażona m.in. w zaplecze warsztatowe, lakiernię i stację tankowania CNG. Na zajezdni znajduje się stacja diagnostyczna dla wszelkiego typu pojazdów.
Biura
edytujBiura MPK Wałbrzych znajdowały się w centrum miasta (Śródmieście) przy ulicy Chrobrego 2.
Przypisy
edytuj- ↑ Z kart historii komunikacji miejskiej, mpk.walbrzych.pl [dostęp 2010-09-06] [zarchiwizowane 2008-02-09] .
- ↑ Infobus.
- ↑ Artur Szałkowski , Wałbrzych: Na 20-lecie wolności odnowiony Ikarus [online], gazetawroclawska.pl, 4 czerwca 2009 [dostęp 2024-06-03] [zarchiwizowane z adresu 2024-06-03] (pol.).
- ↑ Artur Szałkowski , Jubileusz ostatniego wałbrzyskiego Ikarusa [online], walbrzych.naszemiasto.pl, 25 marca 2015 [dostęp 2024-06-03] [zarchiwizowane z adresu 2024-06-03] (pol.).
- ↑ Wałbrzych: Historyczny Ikarus potrzebuje pomocy. Czy uda się go uratować po raz drugi? [online], walbrzych.naszemiasto.pl, 1 lutego 2019 [dostęp 2024-06-03] [zarchiwizowane z adresu 2024-06-03] (pol.).
- ↑ Mobilne Centrum Promocji, facebook.com [zarchiwizowane 2013-04-07] (pol.).
Linki zewnętrzne
edytuj- Strona MPK Wałbrzych (wersja archiwalna)
- Galeria pojazdów MPK Wałbrzych w serwisie phototrans.pl