Mieczysław Motylewski
Mieczysław Motylewski (ur. 1 stycznia 1898 we Lwowie, zm. 14 maja 1919 pod Kulikowem) – podporucznik obserwator Wojska Polskiego, uczestnik wojny polsko-ukraińskiej, kawaler Orderu Virtuti Militari.
| |
 podporucznik obserwator
| |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Przebieg służby | |
| Siły zbrojne | |
| Formacja | |
| Jednostki | |
| Główne wojny i bitwy | |
| Odznaczenia | |
  
| |
.png){kind=small}
.svg){kind=small}
Życiorys
edytujUrodził się we Lwowie, w rodzinie Stanisława i Marii ze Schramów. W 1916, po ukończeniu gimnazjum, wcielony został do cesarskiej i królewskiej Armii, i skierowany do szkoły oficerskiej w Preszburgu (obecnie Bratysława). Po ukończeniu szkoły jako kadet-aspirant artylerii odbył służbę na froncie wołyńsko-galicyjskim[1]. Na stopień podporucznika został mianowany ze starszeństwem z 1 lutego 1918 w korpusie oficerów rezerwy artylerii polowej i górskiej[2]. Jego oddziałem macierzystym był Pułk Artylerii Polowej Nr 11[3]. W tym samym roku został skierowany na front włoski, a pod koniec wojny na francuski. W czasie walk był dwukrotnie ranny[1].
Po rozpadzie Monarchii Austro-Węgier powrócił do kraju by wziąć udział w wojnie polsko-ukraińskiej, obronie Lwowa. Odznaczył się jako komendant dworca w Zimnej Wodzie, a później oficer alarmowy lwowskiej cytadeli[1].
14 lutego 1919 wstąpił do lotnictwa polskiego i przydzielony został do 7 eskadry wywiadowczej. Swoje duże doświadczenie artyleryjskie z czasów wielkiej wojny wykorzystał z powodzeniem w roli obserwatora. Wziął udział we wszystkich walkach swojej eskadry do połowy maja 1919[1].
14 maja 1919 wraz z ppor. Zygmuntem Kostrzewskim (pilotem), ostrzeliwał pozycje ukraińskie pod Kulikowem. W trakcie wykonywania tego zadania ich samolot (Oeffag C.II nr 52.20) został zestrzelony; obaj lotnicy zginęli[1][4].
Pochowany został na Cmentarzu Obrońców Lwowa[5][6].
Ordery i odznaczenia
edytuj- Krzyż Srebrny Orderu Wojskowego Virtuti Militari nr 8123 – pośmiertnie 27 lipca 1922[7]
- Polowa Odznaka Obserwatora nr 60 – pośmiertnie 11 listopada 1928 roku „za loty bojowe nad nieprzyjacielem w czasie wojny 1918-1920”[8]
- Krzyż Wojskowy Karola[3]
Przypisy
edytuj- ↑ a b c d e Księga Pamiątkowa 1933 ↓, s. 302.
- ↑ Ranglisten 1918 ↓, s. 1120.
- ↑ a b Ranglisten 1918 ↓, s. 1147.
- ↑ Andrzej Morgała: Samoloty wojskowe w Polsce 1918-1924. Warszawa: Bellona, Lampart, 1997. s.287
- ↑ Pogrzeb lotnika polskiego Nowości Illustrowane 1919 nr 22 s. 9 [1]
- ↑ Popiel 2014 ↓, s. 15.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 41 z 27 października 1922 roku, s. 808.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 15 z 11 listopada 1928 roku, s. 436.
Bibliografia
edytuj- Ranglisten des kaiserlichen und königlichen Heeres 1918. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, 1918. (niem.).
- Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2019-09-07].
- Adam Popiel: Wypadki śmiertelne w lotnictwie polskim 1918-1939. Chmielów: PANDORA, 2014. ISBN 978-83-61674-02-3. OCLC 1063590563.
- Ku Czci Poległych Lotników Księga Pamiątkowa. Marian Romeyko (red.). Warszawa: Wydawnictwo Komitetu Budowy Pomnika Poległych Lotników, 1933.