Mezoproterozoik

Mezoproterozoik

Mezoproterozoik

1600–1000 mln lat temu

PreꞒ Ꞓ O S D C P T J K Pg N Q

Tabela stratygraficzna

poprzedni okres paleoproterozoik następny okres neoproterozoik

W sensie geochronologicznym: druga era proterozoiku, trwająca od 1,6 do 1,0 mld lat temu. Dzieli się na 3 okresy: kalim, ektas i sten.

W sensie chronostratygraficznym: środkowy eratem proterozoiku, dzielący się na trzy systemy: kalim, ektas i sten.

Podział ten opiera się na datowaniu izotopowym wieku skał.

Środowisko

Zapis kopalny wskazuje na długotrwałą stabilność środowiska w tej erze. Paleoproterozoiczny wzrost stężenia tlenu w atmosferze wyhamował, a warunki w oceanach ponownie stały się redukujące, nie utleniające, jak obecnie. Organizmy żywe reprezentowały głównie bakterie. Eukarionty, które pojawiły się w poprzedniej erze i przypuszczalnie utworzyły po raz pierwszy organizmy wielokomórkowe, w mezoproterozoiku stanowiły mniejszość w biosferze i nie pozostawiły wyraźnych, makroskopowych skamieniałości (możliwymi wyjątkami są Grypania spiralis i Horodyskia).

Geologia

W mezoproterozoiku wystąpiły intensywne ruchy górotwórcze określane jako orogeneza grenwilska, związane z formowaniem superkontynentu Rodinii. Ok. 1 mld lat temu powstały złoża miedzi, kobaltu oraz uranu w dzisiejszej Zambii i Demokratycznej Republice Konga. W Polsce natomiast, na Suwalszczyźnie tworzyły się rudy żelaza i tytanu.

Linki zewnętrzne

• Tabela stratygraficzna opublikowana przez International Commission on Stratigraphy (2013) (ang.)