Meksyletyna
Meksyletyna – wielofunkcyjny organiczny związek chemiczny, lek przeciwarytmiczny z grupy Ib. Stosowana w leczeniu tachykardii. Ma budowę i działanie zbliżone do drugiego leku z tej grupy, lidokainy, jednak może być podawana zarówno dożylnie, jak i doustnie[1][2]. Substancja jest również skuteczna w kontroli objawów w dystrofii miotonicznej[3].
| |||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||
Ogólne informacje | |||||||||||||||||||
Wzór sumaryczny |
C11H17NO | ||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Masa molowa |
179,26 g/mol | ||||||||||||||||||
Identyfikacja | |||||||||||||||||||
Numer CAS | |||||||||||||||||||
PubChem | |||||||||||||||||||
DrugBank | |||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||
|
Mechanizm działania
edytujMeksyletyna działa chronotropowo ujemnie na serce przez wolniejsze narastanie potencjału czynnościowego (słabiej niż leki przeciwarytmiczne grupy Ia), podwyższenie progu depolaryzacji i wydłużenie czasu repolaryzacji. Ma również działanie inotropowe ujemne – zmniejsza siłę skurczu serca[2].
Działania niepożądane
edytujSą podobne do tych przy stosowaniu leków z grupy Ia[2]: niewydolność serca (przez działanie inotropowe ujemne), spadek ciśnienia, zaburzenia żołądkowo-jelitowe, biegunka, a w dużych dawkach również pobudzenie OUN i drgawki.
Przypisy
edytuj- ↑ Paul E. Fenster , Keith A. Comess , Pharmacology and Clinical Use of Mexiletine, „Pharmacotherapy: The Journal of Human Pharmacology and Drug Therapy”, 6 (1), 1986, s. 1–7, DOI: 10.1002/j.1875-9114.1986.tb03442.x, PMID: 3513138 (ang.).
- ↑ a b c Ernst Mutschler , Farmakologia i toksykologia, Wrocław: MedPharm Polska, 2010, s. 619–620, ISBN 978-83-60466-81-0 .
- ↑ E.L. Logigian, W.B. Martens et al.. Mexiletine is an effective antimyotonia treatment in myotonic dystrophy type 1. „Neurology”. 74(18) (2010). s. 1441-1448. DOI: 10.1212/WNL.0b013e3181dc1a3a.