Maximilian Bresowsky

Maximilian Nikolai Gustav Bresowsky (ros. Максимилиан Вильгельмович Брезовский, ur. 17 marca^?/29 marca 1877 w Rydze, zm. 16 października 1945 w Kempten) – estoński lekarz psychiatra i neurolog.

Syn oficera Wilhelma Bresowsky’ego i jego żony Alexandrine Grödinger. Uczęszczał do gimnazjum w Rydze, następnie od 1895 do 1901 studiował medycynę na Uniwersytecie w Tartu. W 1902 roku ukończył studia. W 1904/05 roku brał udział w wojnie rosyjsko-japońskiej. Następnie specjalizował się w psychiatrii. Od 1902 do 1904 był lekarzem w prywatnej klinice neurologicznej Athasen braci Maxa i Leopolda Schönfeldtów. Od 1905 do 1914 asystent w klinice neurologicznej Uniwersytetu w Tartu. W latach 1906–1907 i 1909 uzupełniał studia w Berlinie, w 1909 jako asystent-wolontariusz u Theodora Ziehena. W 1918 roku został profesorem na katedrze psychiatrii. Wyjeżdżał kilkukrotnie jeszcze do Berlina i Wiednia (1911, 1912, 1914, 1921), w Wiedniu uczył się u Heinricha Obersteinera^[1].

Od 1941 do 1945 pracował naukowo w Poznaniu. Zginął w wypadku 16 października w Kempten, Allgäu^[2].

Wybrane prace

О влиянии возраста заболевания на исход первичных дефект-психозов (1909)
Über die Veränderungen der Meningen bei Tabes und ihre pathogenetische Bedeutung. Arbeiten aus dem Neurologischen Institute (k. k. österreichisches interakademisches Zentralinstitut für Hirnforschung) an der Wiener Universität, 1912, Bd. 20
Über einen Fall von Verbrechen aus Heimweh. Zeitschrift für Psychiatrie usw., Bd. 78, ss. 333-345
Beitrag zur Kenntnis der Läsionen der subthalamischen Region. Monatsschrift für Psychiatrie und Neurologie, 1921, Bd. 50, H. 5 (1921)
Kas tapmine või enesetapmine? : A. Stromberg'i korjuse lahastamise andmete põhjal. Eesti Arst, 1923, nr. 7, ss. 149-153,195-197 (1923)
Ungewöhnliche hebephrenische Endzustände. Monatschr. f. Psychiat. u. Neurol. 57, ss. 1-9 (1924)
Über psychogene Halluzinationen. Monatsschrift für Psychiatrie und Neurologie, 1926, Bd. 62 (1926)
Zur Frage der Heilbarkeit der Dementia praecox. Monatsschrift für Psychiatrie und Neurologie, 1928, Bd. 68 (1928)
Arstlikust saladusest, psühhiaatrilisist haigelugudest ja nende väljastamisest kohtuvõimudele. Õigus, 1928, nr. 1
Psühhoanalüüs ja psühhoterapia. Eesti Arst, 1928
Hoolekande reformist Eestis. Eesti Arst (1932)
Zur Diagnose und Klinik der psychogenen depressiven Reaktionen. Monatsschrift für Psychiatrie und Neurologie Bd. 85, H. 4 (1933)
Zur Frage des sog. impulsiven Irreseins. Monatsschrift für Psychiatrie und Neurologie 90 (3) ss. 113-132 (1934)
Vaimuhaigete sterilisatsioonist ; Vaimuhaiguste teraapiast. Eesti Arst 14 (7), ss. 536-539, 32-40 (1935)
Arstikutsesaladuse küsimusest. Eesti Arst (1937)
Beitrag zur Kenntnis der paranoischen psychopathischen Konstitution. Monatsschrift für Psychiatrie und Neurologie 103 (3) (1940)

Przypisy

↑ Brennsohn I: Die Aerzte Estlands vom Beginn der historischen Zeit bis zur Gegenwart ein biographisches Lexikon ; nebst einer historischen Einleitung über das Medizinalwesen Estlands. Riga, 1922 ss. 424-425 [1]
↑ Bresowsky, Maximilian Nikolai Gustav W: Baltisches Biographisches Lexikon

Linki zewnętrzne

TÜ psühhiaatriakliiniku ajalugu. [dostęp 2010-07-19].

[1] Brennsohn I: Die Aerzte Estlands vom Beginn der historischen Zeit bis zur Gegenwart ein biographisches Lexikon ; nebst einer historischen Einleitung über das Medizinalwesen Estlands. Riga, 1922 ss. 424-425 [1]

[2] Bresowsky, Maximilian Nikolai Gustav W: Baltisches Biographisches Lexikon

[1]

[2]