Wikipedia

Marzena Kipiel-Sztuka

polska aktorka

Marzena Ewa Sztuka[1] z domu Kipiel[2] (ur. 19 października 1965 w Legnicy, zm. 9 czerwca 2024 w Wałbrzychu) – polska aktorka, której popularność przyniosła rola Haliny Kiepskiej w serialu Świat według Kiepskich (1999–2022).

Marzena Kipiel-Sztuka
Ilustracja
Marzena Kipiel-Sztuka (2016)
Imię i nazwisko

Marzena Ewa Sztuka

Data i miejsce urodzenia

19 października 1965
Legnica

Data i miejsce śmierci

9 czerwca 2024
Wałbrzych

Zawód

aktorka

Współmałżonek

Konrad Sztuka (rozwód), Przemysław Buksakowski (2007–2009)

Lata aktywności

1987–2023

Odznaczenia
Krzyż Niepodległości I Klasy z Gwiazdą (NSZZ Policjantów)
Multimedia w Wikimedia Commons
Cytaty w Wikicytatach

Życiorys

edytuj

Jej ojciec, Adam Kipiel (1931–1990), pochodził ze Starego Solca[3][4][5]. Matka, Irena Kipiel (1933–1995), zmarła na raka po półrocznej walce z chorobą[3][4]. Miała o pięć lat młodszą siostrę, Dorotę[4].

Była absolwentką Technikum Budowlanego w Legnicy[6]. W latach 1987–1989 pracowała jako suflerka w Teatrze im. Aleksandra Fredry w Gnieźnie. W latach 1989–2000 występowała w Teatrze Dramatycznym w Legnicy. W 1991 zdała aktorski egzamin eksternistyczny. W 1993 otrzymała nagrodę Złota Iglica. Przez pół roku śpiewała w Omanie[4], a także pracowała jako sprzątaczka w Monachium[7].

W 1999 zyskała ogólnopolską popularność dzięki roli Haliny Kiepskiej w polsatowskim sitcomie Świat według Kiepskich, w którym występowała do zakończenia jego emisji w 2022[8]. Wiosną 2007 wzięła udział w pierwszej edycji programu Jak oni śpiewają, emitowanego na antenie stacji telewizyjnej Polsat[9]. Koncertowała z autorskim repertuarem pod nazwą Życie nie jest kiepskie[7]. Występowała też w formie stand-upu[7]. W 2023 zagrała w teledysku zespołu SMKKPM pt. „Maradona”[10].

W sierpniu 2014 otrzymała „Kryształowy Granat” dla najkomiczniejszej aktorki sezonu 2013/2014 na XVIII Ogólnopolskim Festiwalu Filmów Komediowych w Lubomierzu[11]. Przez lata wspierała akcje charytatywne organizowane przez policję z rodzinnej Legnicy[12]. Była jedną z najczęściej wyszukiwanych osób w internecie przez Polaków w 2024 według raportu Google[13].

Odznaczenia

edytuj

Za wybitne zasługi patriotyczne i działalność dla NSZZ Policjantów otrzymała od tej organizacji Krzyż Niepodległości z Gwiazdą klasy I[12].

Życie prywatne

edytuj

Jej pierwszym mężem był reżyser i producent filmowy Konrad Sztuka (1964–2015), z którym rozwiodła się po dziesięciu latach małżeństwa[14]. Następnie związała się z operatorem filmowym Mariuszem Piesiewiczem, który w 2005 zmarł z powodu wylewu[14]. W 2007 poślubiła Przemysława Buksakowskiego, który zmarł 10 stycznia 2009[14]. Była bezdzietna[5].

Chorowała na przewlekłą obturacyjną chorobę płuc i depresję[15]. Zmagała się również z chorobą alkoholową i uzależnieniem od papierosów[16][17]. Zmarła 9 czerwca 2024 w hospicjum w Wałbrzychu z powodu choroby nowotworowej[17][18]. Została pochowana 13 czerwca 2024 w grobie rodzinnym na Cmentarzu Komunalnym w Legnicy[19]. Uroczystości pogrzebowe miały charakter świecki[19].

Filmografia

edytuj

Opracowano na podstawie materiału źródłowego[20][21]:

Polski dubbing

edytuj

Wykonanie piosenek

edytuj
  • 2002: śpiew w spektaklu telewizyjnym Ballada o Zakaczawiu

Ponadto wielokrotnie wykonywała znane polskie przeboje w serialu Świat według Kiepskich.

Teatr

edytuj
  • 1990: Szpital rejonowy (reż. Józef Jasielski) – salowa-sanitariuszka
  • 1990: Czerwone pantofelki (reż. J. Stańda) – Cyganka
  • 1991: Przygody młynka do kawy (reż. T. Krzan) – Tarka
  • 1991: Brel (reż. Łukasz Pijewski)
  • 1991: Henryk Pobożny (reż. M. Korwin) – Maryja Panna
  • 1991: Droga
  • 1991: Julia do Williama (reż. Ch. Bihel) – Marta, Abraham
  • 1991: Jan Maciej Karol Wścieklica (reż. J. Jasielski) – Valentina de Pellinee
  • 1991: Francuska sałatka (reż. Ch. Bihel)
  • 1992: Teatr wenecki (reż. Ł. Pijewski) – Nena, służąca
  • 1992: Wyspa nutożerców (reż. Ł. Pijewski) – Koko Marimba
  • 1992: Miss baśni i bajek (reż. K. Gradowski) – Kaczka
  • 1993: Do Europy na czworakach (reż. A. Kusaj)
  • 1993: Niema lekcja (reż. J. Koprowski) – służąca
  • 1993: Powrót smoka (reż. R. Faraon) – Palula
  • 1994: Radio oszołomów (reż. A. Kusaj)
  • 1994: Królowa Śniegu (reż. L. Zarembińska) – Rozbójniczka, Wrona, Narcyz, Diabeł
  • 1995: Trzej muszkieterowie (reż. J. Głomb)
  • 1995: Narkotyki (reż. P. Kamza)
  • 1995: Trzej muszkieterowie (reż. J. Głomb) – Milady de Winter
  • 1995: Bajka o Latających Kamieniach: Ja i Ty (reż. P. Surmaczyński) – Ziggy
  • 1996: Zagraj to jeszcze raz, Sam (reż. W. Krzystek) – Nancy
  • 1996: Król Maciuś Pierwszy (reż. G. Kwieciński)
  • 1996: Zły (reż. Jacek Głomb)
  • 1996: Panna Tutli-Putli (reż. W. Cichy)
  • 1997: Don Kichot uleczony (reż. J. Głomb) – pokojówka
  • 1997: Młoda śmierć (reż. T. Sobczak)
  • 1997: Śpiew masek (reż. R. Skolmowski) – matka
  • 1997: Axur, król Ormus (reż. J. Głomb) – Urson
  • 1998: Tajemniczy świat braci Grimm (reż. Z. Najmoła) – Krasnoludek I
  • 1998: Koriolan (reż. K. Kopka) – Waleria
  • 1998: Trzej królowie (reż. Zespół) – II Doktor w piśmie, II Królowa
  • 1998: Kordian (reż. P. Kamza) – Matka

Przypisy

edytuj
  1. ↑ Marzena Sztuka. rejestry-notarialne.pl. [dostęp 2024-09-19].
  2. ↑ Michał Misiorek: Marzena Kipiel-Sztuka: Wiem, że nie mogę się poddać. Są ludzie, którym jestem potrzebna. Plejada.pl, 2022-09-23. [dostęp 2022-09-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-09-25)].
  3. ↑ a b śp. MARZENA SZTUKA. Grobonet. [dostęp 2024-06-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2024-06-15)].
  4. ↑ a b c d Grunt to rodzinka – Odcinek 55. Ipla. [dostęp 2013-08-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-04-03)].
  5. ↑ a b Zrozumieć kobietę – Marzena Kipiel-Sztuka. Ipla. [dostęp 2013-08-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-01-03)].
  6. ↑ Marzena Kipiel – Sztuka. Interia. [dostęp 2013-08-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-01-03)].
  7. ↑ a b c Sandra Kobuszewska: Serialowa Halinka brała życie za rogi. Dwóch mężów odeszło na jej oczach. Onet.pl, 2024-06-09. [dostęp 2024-06-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2024-06-09)].
  8. ↑ Małgorzata Major: Koniec „Świata według Kiepskich”. Na czym polegał fenomen tego serialu?. Wirtualnemedia.pl, 2022-11-26. [dostęp 2024-06-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2024-06-10)].
  9. ↑ Edyta Górniak jurorem w nowym show Polsatu. Wirtualnemedia.pl, 2007-02-16. [dostęp 2023-03-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-03-18)].
  10. ↑ Halinka Kiepska jakiej nie znacie w nowym klipie! SMKKPM prezentuje „Maradonę”. Interia, 2023-05-22. [dostęp 2023-09-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-05-23)].
  11. ↑ Kryształowy Granat dla Marzeny Sztuki. Kulturalia.lca.pl, 2014-08-19. [dostęp 2016-08-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-08-22)].
  12. ↑ a b Hanna Szczesiak: Marzena Kipiel-Sztuka to nie tylko Halinka. Mało kto wie, czym się zajmuje. Wirtualna Polska, 2019-08-08. [dostęp 2020-02-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-08-08)].
  13. ↑ Sport, polityka, seriale. Tego szukaliśmy w sieci w 2024 roku. Polskie Radio 24, 2024-12-10. [dostęp 2024-12-10].
  14. ↑ a b c Damian Brillowski: Złamane życie Marzeny Kipiel-Sztuki. Przeżyła dramat na planie „Świata według Kiepskich”, zmagała się z depresją.... „Viva!”, 2024-06-09. [dostęp 2024-06-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2024-06-11)].
  15. ↑ Gwiazda „Świata według Kiepskich” zmaga się z chorobą. Święta spędziła samotnie. Onet.pl, 2021-04-08. [dostęp 2024-06-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-04-08)].
  16. ↑ Marzena Kipiel-Sztuka przed śmiercią przebywała w hospicjum. Pogrzeb organizują koledzy z „Kiepskich”. Plejada.pl, 2024-06-10. [dostęp 2024-06-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2024-06-10)].
  17. ↑ a b Marzena Kipiel-Sztuka chorowała przed śmiercią. Przyjaciele ujawnili, co jej dolegało. Plejada.pl, 2024-06-13. [dostęp 2024-06-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2024-06-13)].
  18. ↑ Magdalena Tymicka: „Marzenka zmarła w Hospicjum w Wałbrzychu, spędziła tam ostatnie tygodnie. Pięknie się nią opiekowali, Marzenka nie miała pieniędzy i oni pokrywali wszystko. Na pogrzebie będą więc wolontariusze, którzy będą kwestować na rzecz hospicjum. Chcemy...”. Onet.pl, 2024-06-10. [dostęp 2024-06-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2024-06-10)].
  19. ↑ a b Karolina Grabińska: Nie ma księdza. Tłumy żegnają Kipiel-Sztukę. Wirtualna Polska, 2024-06-13. [dostęp 2024-06-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2024-06-13)].
  20. ↑ Marzena Kipiel-Sztuka w bazie filmpolski.pl
  21. ↑ Marzena Kipiel-Sztuka w bazie Filmweb
  22. ↑ Dwie „Przyjaciółki” gościnnie w „Klinice Skeczów Męczących”. Polsat, 2021-03-05. [dostęp 2024-06-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-06-19)].

Linki zewnętrzne

edytuj
Źródło: „https://pl.wiki.x.io/w/index.php?title=Marzena_Kipiel-Sztuka&oldid=75802648”