Mariusz Kukiełka

Mariusz Kukiełka
Data i miejsce urodzenia	7 listopada 1976 ; Tarnobrzeg
Wzrost	184 cm
Pozycja	obrońca, pomocnik
Kariera juniorska
Lata	Klub
	Siarka Tarnobrzeg
Kariera seniorska
Kariera reprezentacyjna
	↑ Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe. ;

Ten artykuł od 2009-04 wymaga zweryfikowania podanych informacji.

Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych.
Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu.
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Mariusz Kukiełka (ur. 7 listopada 1976 w Tarnobrzegu) – były polski piłkarz, grający na pozycji defensywnego pomocnika lub środkowego obrońcy.

Przebieg kariery

Mając 15 lat zadebiutował w polskiej ekstraklasie (ówcześnie I lidze). Nastąpiło to w sezonie 1992/93 w barwach Siarki Tarnobrzeg. Wcześniej w barwach tej drużyny przez dwa sezony grał w II lidze (1990/91 i 1991/92). W 1993 r. został powołany do reprezentacji Polski U-16 na Mistrzostwa Europy w Turcji. Polacy pod wodzą Andrzeja Zamilskiego dotarli do finału w Stambule, w którym 1:0 pokonali Włochy, zostając mistrzami Europy U-16, a Kukiełka osiągnął największy sukces w karierze.

Ze swojej macierzystej drużyny, w której łącznie rozegrał 59 meczów strzelając 2 gole, odszedł w 1996 r. do GKS Bełchatów. Spowodowane to było spadkiem Siarki do II ligi.

W 1997 r. zadebiutował w seniorskiej reprezentacji Polski w przegranym 1:2 meczu z Czechami. Na początku 1998 r. przeszedł do holenderskiej Rody JC Kerkrade. W rundzie wiosennej rozegrał 8 meczów, a w rundzie jesiennej ani jednego.

Wówczas zdecydował się na powrót do polskiej ligi. Lata 1999–2002 spędził w 1-ligowej Amice Wronki, gdzie grał najczęściej jako środkowy obrońca. W jej barwach zdobył dwa razy Puchar Polski (1999 i 2000). Od czasu do czasu otrzymywał powołania do kadry od ówczesnego selekcjonera polskiej kadry Jerzego Engela, nie otrzymał jednak powołania na Mistrzostwa Świata 2002.

W tym samym roku po raz drugi wyjechał z Polski, tym razem do klubu Alpha Ethniki – PAOK FC. Tam zdobył swoje kolejne trofeum – Puchar Grecji, a w sezonie 2002/03 zagrał w 26 meczach. Jednak klub nie wypłacał mu pensji i z tego powodu postanowił odejść, w czym co prawda próbowali przeszkodzić mu Grecy, jednak FIFA przyznała rację zawodnikowi i uznała obowiązującą jeszcze przez rok umowę za nieważną.

Po rozwiązaniu kontraktu z PAOK, mógł wyjechać na zgrupowanie swojego nowego pracodawcy, II-ligowego niemieckiego 1. FC Nürnberg. Grał tam z dwoma innymi polskimi piłkarzami – Jackiem Krzynówkiem i Tomaszem Kosem.

Po rozegraniu w Norymberdze 14 meczów (1 gol), zdecydował się przyjąć ofertę ówczesnego mistrza Polski – Wisły Kraków. W Wiśle nie był jednak piłkarzem podstawowego składu, bowiem trener Henryk Kasperczak stawiał w środku pomocy na duet Cantoro – Szymkowiak. W 2004 roku Kukiełka rozegrał w krakowskim klubie 17 meczów, najczęściej wchodząc na boisko z ławki rezerwowych. Kiedy Wisła sprowadziła z Dyskobolii Radosława Sobolewskiego, Kukiełka po raz trzeci wyjechał za granicę, ponownie do Niemiec.

I ponownie był to klub z 2. Bundesligi – Dynamo Drezno. Spisywał się tam bardzo dobrze, był wyróżniającą się postacią w lidze, często trafiał do jedenastek kolejki Kickera. Jego bilans w Dreźnie, to 44 spotkania i 2 gole. Od kiedy jednak przeniósł się do Drezna, przestał otrzymywać powołania od selekcjonera. Nie znalazł się też w kadrze na Mistrzostwa Świata 2006.

W sezonie 2005/06 Dynamo zajęło pozycję w strefie spadkowej, co oznaczało ich degradację do Regionalligi. Kukiełka przeniósł się do Energie Cottbus – klubu, który właśnie awansował do Bundesligi. W przeciwieństwie do Tomasza Bandrowskiego, Łukasza Kanika, czy Przemysława Trytki, Kukiełka przebił się do składu ekipy z Chociebuża.

24 listopada 2009 rozwiązał kontrakt z AÓ Xánthi. Następnie przerwał karierę piłkarską. 2 sierpnia 2010 podpisał kontrakt z niemiecką Germanią Windeck, występującą w Oberlidze (V poziom rozgrywek). W 2011 r. został piłkarzem Viktorii Kolonia, którą reprezentował przez kolejne dwa sezony. W przerwie zimowej sezonu 2013/14 trafił do III-ligowej Wisły Sandomierz.

Mecze w reprezentacji Polski

l.p.	Data	Miejsce	Przeciwnik	Rezultat	Rozgrywki	Grał
1.	12 marca 1997	Ostrawa	Czechy	1-2	towarzyski	od 70'
2.	14 czerwca 1997	Katowice	Gruzja	4-1	elim. MŚ 1998	90'
3.	26 kwietnia 2000	Poznań	Finlandia	0-0	towarzyski	90'
4.	28 lutego 2001	Larnaka	Szwajcaria	4-0	towarzyski	od 45'
5.	6 czerwca 2001	Erywań	Armenia	1-1	elim. MŚ 2002	90'
6.	15 sierpnia 2001	Reykjavik	Islandia	1-1	towarzyski	od 60'
7.	5 września 2001	Mińsk	Białoruś	1-4	elim. MŚ 2002	90'
8.	14 listopada 2001	Poznań	Kamerun	0-0	towarzyski	od 81'
9.	7 września 2002	Serravalle	San Marino	2-0	elim. Euro 2004	90'
10.	12 października 2002	Warszawa	Łotwa	0-1	elim. Euro 2004	90'
11.	16 października 2002	Ostrowiec Świętokrzyski	Nowa Zelandia	2-0	towarzyski	90'
12.	20 listopada 2002	Kopenhaga	Dania	0-2	towarzyski	do 74'
13.	12 listopada 2003	Warszawa	Włochy	3-1	towarzyski	90'
14.	16 listopada 2003	Płock	Serbia i Czarnogóra	4-3	towarzyski	do 87'
15.	18 lutego 2004	San Fernando	Słowenia	2-0	towarzyski	90'
16.	21 lutego 2004	San Fernando	Wyspy Owcze	6-0	towarzyski	90'
17.	29 maja 2004	Szczecin	Grecja	1-0	towarzyski	od 67'
18.	5 czerwca 2004	Solna	Szwecja	1-3	towarzyski	od 82'
19.	18 sierpnia 2004	Poznań	Dania	1-5	towarzyski	90'
20.	8 września 2004	Chorzów	Anglia	1-2	elim. MŚ 2006	od 64'