Mały gończy anglo-francuski
Mały gończy anglo-francuski – rasa psa, należąca do grupy VI, zaklasyfikowana do sekcji 1.2.
 Pies rasy mały gończy anglo-francuski | |
| Inne nazwy |
Anglo-français de petite vénerie, Small French-English Hound |
|---|---|
| Kraj patronacki | |
| Kraj pochodzenia |
Francja[1] |
| Wymiary | |
| Wysokość |
48-56 cm |
| Masa |
24-25 kg |
| Klasyfikacja | |
| FCI |
Grupa VI Sekcja 1.2 Wzorzec 325 |
| UKC |
Grupa 2 – Scenthound (wzorzec według FCI) |
| Wzorce rasy | |
Przeciętna długość życia – 12 lat.
Rys historyczny
edytujRasa wyhodowana w I połowie XX wieku w wyniku krzyżowania poitevina, porcelaina i beagla albo beagle harriera[2]. Pierwszy standard rasy opracowano w 1978 roku[2].
Wygląd
edytuj- Bi- albo tricolor
- wysokość w kłębie: 48–56 cm[3]
- masa ciała: 24–25 kg
Użytkowość
edytujPies myśliwski używany do polowań na małą zwierzynę (bażanty, przepiórki i króliki)[2], zarówno w sforze, jak i indywidualnie.
Zachowanie i charakter
edytujSpokojny, dobrze układa się w sforze, w miarę posłuszny[potrzebny przypis].
Popularność
edytujBardzo rzadki w Polsce.
Championat w FCI
edytuj- CACIB na rasę. Podlega próbom pracy[1].
Przypisy
edytujBibliografia
edytuj- Bruce Fogle: Wielka encyklopedia : Psy. Warszawa: MUZA SA, 1996. ISBN 978-83-7319-815-9.
- Alain Fournier: Ilustrowana encyklopedia psów rasowych. Warszawa: Carta Blanca. Grupa Wydawnicza PWN, 2012. ISBN 978-83-7705-179-5.
- Eva Maria Krämer: Rasy psów. Warszawa: Oficyna Wydawnicza MULTICO, 1998, s. 144. ISBN 83-7073-122-8.