Lucretia Garfield
Lucretia Rudolph Garfield (ur. 19 kwietnia 1832 w Hiram, zm. 14 marca 1918 w Pasadenie) – żona prezydenta Stanów Zjednoczonych Jamesa Garfielda i w 1881 roku amerykańska pierwsza dama.
 Lucretia Garfield pomiędzy rokiem 1870 a 1880 | |
| Data i miejsce urodzenia |
19 kwietnia 1832 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
14 marca 1918 |
| Pierwsza dama Stanów Zjednoczonych | |
| Okres |
od 4 marca 1881 |
| Poprzedniczka | |
| Następczyni | |
| |
Życiorys
edytujLucretia Rudolph urodziła się 19 kwietnia 1832 roku w Hiram, jako córka farmera Zebulona Rudolpha[1]. Uczęszczała do szkoły Geauga Academy w hrabstwie Meigs, gdzie poznała swojego przyszłego męża Jamesa Garfielda[2]. Kiedy studiowali w Hiram College Garfield zaczęli się spotykać, jednak nie zaręczyli się[2]. Ich nieformalny związek trwał kilka lat, gdyż przyszły prezydent zwlekał z oświadczynami[3]. Wpływ na podjęcie decyzji miał ojciec Lucretii, założyciel Hiram College, gdzie wykładał Garfield[4]. Miał on nadzieję, że dzięki temu zostanie mianowany rektorem uczelni, co rzeczywiście nastąpiło w 1857 roku[4]. Rok później odbył się ślub Garfielda i Rudolph[4].
Trzy lata po ślubie James wyruszył na front wojny secesyjnej, natomiast Lucretia mieszkała u rodziców[4]. W 1863 Garfield został kongresmanem i często przebywał w Waszyngtonie i Nowym Jorku, natomiast jego żona pozostawała w domu[5]. Po pewnym czasie przeprowadziła się wraz z dziećmi do stolicy[5]. Choć interesowała się polityką, nie zabiegała o poparcie dla męża poprzez organizowanie wystawnych przyjęć[6]. Popierała go w karierze politycznej i cieszyła się z faktu uzyskania nominacji prezydenckiej Partii Republikańskiej[6]. Doradzała mu także w sprawie politycznych plotek i rozmów zakulisowych[6].
Po zaprzysiężeniu oboje zamieszkali w Białym Domu[7]. Nowa pierwsza dama organizowała tam przyjęcia, włączając także spotkania tylko dla kobiet, dwa razy tygodniowo[7]. Z czasem przywróciła też zwyczaj serwowania wina, pomimo że początkowo była temu przeciwna[7]. Ponieważ nie służył jej klimat stolicy, w maju 1881 zachorowała na malarię[8]. Miesiąc później przeniosła się wraz z dziećmi do Elberon[8]. Gdy 2 lipca jej mąż został postrzelony przez Charlesa Guiteau, została przewieziona pociągiem do Waszyngtonu[8]. 6 września oboje pojechali do Elborn, gdzie prezydent zmarł 13 dni później[8].
Po śmierci Jamesa, Lucretia przez pewien czas mieszkała w Cleveland[9]. Pobierała rentę w wysokości 5 tysięcy dolarów, ufundowaną przez Kongres[9]. Rzadko udzielała się publicznie; głównie przychodziła na spotkania organizacji kobiecych[9]. Podróżowała także po Europie[9]. Zmarła na zapalenie płuc 14 marca 1918 roku w Pasadenie[10].
Życie prywatne
edytujLucretia Rudolph wyszła za mąż za Jamesa Garfielda 11 listopada 1858 roku[4]. Mieli razem siedmioro dzieci: Arabellę (ur. w 1860)[4], Harry’ego Augustusa (ur. w 1864), Jamesa Rudolpha (ur. w 1865), May (ur. w 1867), Irvina McDowella (ur. w 1870), Abrama (ur. w 1872) i Edwarda (ur. w 1874)[5]. Należała do Kościoła Wyznawców Chrystusa[3].
Przypisy
edytuj- ↑ Pastusiak 2012 ↓, s. 259.
- ↑ a b Pastusiak 2012 ↓, s. 260.
- ↑ a b Pastusiak 2012 ↓, s. 261.
- ↑ a b c d e f Pastusiak 2012 ↓, s. 262.
- ↑ a b c Pastusiak 2012 ↓, s. 263.
- ↑ a b c Pastusiak 2012 ↓, s. 264.
- ↑ a b c Pastusiak 2012 ↓, s. 265.
- ↑ a b c d Pastusiak 2012 ↓, s. 266.
- ↑ a b c d Pastusiak 2012 ↓, s. 268.
- ↑ Pastusiak 2012 ↓, s. 269.
Bibliografia
edytuj- Longin Pastusiak: Panie Białego Domu. Toruń: Wydawnictwo Adam Marszałek, 2012. ISBN 978-83-7780-322-6. (pol.).
Linki zewnętrzne
edytuj- Lucretia Rudolph Garfield. Biały Dom. [dostęp 2016-10-15]. (ang.).