Lniski

Lniski (Lniski I, Elnis, Elnisch, Elnys) – herb szlachecki, używany przez rodzinę osiadłą na Kaszubach. Herb własny rodziny Lniskich.

Opis herbu

Opis z wykorzystaniem klasycznych zasad blazonowania.

Na tarczy dwudzielnej falami w pas, w polu górnym lew kroczący, pole dolne dzielone na cztery pasy. Klejnot: nad hełmem w koronie róg bawoli i jeleni. Labry. Barwy nieznane.

Najwcześniejsze wzmianki

Herb wymieniany w tzw. "Nowym Siebmacherze" (Ausgestorbener Preussischer Adel. Provinz Pommern, 1894) oraz w herbarzu wygasłej szlachty Mülverstedta (Abgestorbener Preussicher Adel, 1910).

Rodzina Lniskich

Rodzina pochodząca od pruskiego rodu Stangów, biorąca nazwisko od wsi Lniska (obecnie Wielkie Lniska i Małe Lniska) w ziemi chełmińskiej. Nie należy mylić ich z Lniskimi herbu Ostoja Pruska, którzy również wywodzą się z Pomorza. Pierwszym znanym jej członkiem był rycerz Jan z Lnisk (Elniz, Elnis), zmarły po 1287 roku. Domniemani członkowie rodu pełnili w XIV wieku funkcje ławników i sędziów ziemskich tczewskich. Według Mülverstedta rodzina miała wygasnąć na początku XVI wieku, chociaż w 1570 roku wymieniani są Jan, Gotard i Kasper Lniscy, posiadacze Małych Lnisk.

Herbowni

Lniski (Elnis, Elnisch, Elnys). Inna rodzina tego samego nazwiska z powiatu gdańskiego, używała herbu Ostoja Pruska.

Bibliografia

Przemysław Pragert: Herbarz szlachty kaszubskiej. T. 4. Gdańsk: Wydawnictwo Oskar Sp, z o.o. w koedycji z BiT Beata Żmuda-Trzebiatowska, 2015, s. 157-158, 378. ISBN 978-83-65175-14-4. ISBN 978-83-927383-6-7.