Lionel z Antwerpii, 1. książę Clarence KG, ang. Lionel of Anrwerp, 1st Duke of Clarence (ur. 29 listopada 1338 w Antwerpii, zm. 7 października 1368 w Albie) – trzeci syn (drugi, który przeżył dzieciństwo) i piąte dziecko króla AngliiEdwarda III i jego żony Filipy de Hainault.

Lionel z Antwerpii
Ilustracja
Wizerunek herbu
hrabia Ulsteru Iure uxoris
Okres

od 1347
do 7 października 1368

Iure uxoris

Elżbiety de Burgh

Książę Clarence
Okres

od listopad 1362
do 7 października 1368

Dane biograficzne
Data i miejsce urodzenia

29 listopada 1338
Antwerpia

Data i miejsce śmierci

7 października 1368
Alba

Ojciec

Edward III

Matka

Filipa de Hainault

Żona

Elżbieta de Burgh, 4. hrabina Ulsteru
od 1352
do 1363

Dzieci

Filipa

Żona

Jolanta Visconti
od czerwca 1368

Życiorys

edytuj

Urodził się w Antwerpii. Już w dzieciństwie został zaręczony z Elżbietą de Burgh, 4. hrabiną Ulsteru, którą poślubił w 1352 r. Jej irlandzkie posiadłości objął już jednak wcześniej i od 1347 r. tytułowany jest hrabią Ulsteru.

W 1345 i 1346 r. zastępował ojca w Anglii, zaś w 1355 r. brał udział w wyprawie do Francji. Jednak głównym terenem jego działalności była Irlandia. Mianowany jej gubernatorem przybył na wyspę w 1361 r. W listopadzie roku następnego otrzymał tytuł księcia Clarence i został kawalerem Orderu Podwiązki, zaś Edward III chciał osadzić go w przyszłości na tronie szkockim po bezpotomnej śmierci Dawida II Bruce’a, na mocy traktatu w Berwick.

Clarence w Irlandii nie odnosił sukcesów i nie zdobył wśród Irlandczyków autorytetu. W 1363 r. w Dublinie zmarła jego żona, zaś irlandzkie parlamenty często sprzeciwiały się woli angielskiego księcia. W 1367 r. Clarence opuścił Irlandię. Wkrótce potem wybrał się do Włoch na ślub z Jolantą Visconti. Podczas uroczystości weselnych poczuł się źle i zmarł we Włoszech 7 października 1368.

Życie prywatne

edytuj

W 1352 r. poślubił Elżbietę de Burgh, 4. hrabinę Ulsteru (1332–1363), córkę Williama Donna de Burgha, 3. hrabiego Ulsteru i Matyldy (córki Henryka Krzywoszyjka, 3. hrabiego Lancaster). Miał z nią jedną córkę:

W czerwcu 1368 r. w Mediolanie poślubił Jolantę Visconti (1354–1386), córkę Galeazzo II Viscontiego, pana Mediolanu i Bianki Sabaudzkiej (córki Aimone Spokojnego, hrabiego Sabaudii). Małżeństwo to pozostało bezdzietne.