Kromań
Kromań – jezioro na Białorusi, położone pośród lasów około 15 km na południowy zachód od Nalibok w obwodzie mińskim, największe w Puszczy Nalibockiej. Jezioro pochodzenia krasowego o powierzchni 0,92 km² ma kształt owalny 1,1 km na 0,9 km. Odwadniane jest do rzeki Kamionki i dalej do Niemna. Dno jeziora jest piaszczyste, prawie bez roślinności, brzegi zarastające. Głębokości średnio 15 m.
Położenie | |
Państwo | |
---|---|
Lokalizacja |
Puszcza Nalibocka |
Morfometria | |
Powierzchnia |
0,92 km² |
Wymiary • max długość • max szerokość |
|
Głębokość • średnia |
|
Hydrologia | |
Rodzaj jeziora |
krasowe |
Położenie na mapie Białorusi | |
53°42′41,4000″N 26°18′51,8400″E/53,711500 26,314400 |
1 grudnia 1943 roku na obozujące nad jeziorem siły miejscowej AK zgrupowania stołpeckiego uderzyli partyzanci radzieccy, a zaproszonych na rozmowy dowódców zatrzymano i wymordowano[1]. Z kilkusetosobowego zgrupowania przetrwało jedynie około 50 żołnierzy, w tym 4 oficerów (Zdzisław Nurkiewicz, Witold Pełczyński, Adolf Pilch, Aleksander Wolski)[2].
W 1939 r. pod polską banderę trafił wybudowany w 1912 r. niewielki parowiec, który nosił miano od jeziora SS „Kromań” (armatorem była Bałtycka Spółka Okrętowa) i pływał do czasu poderwania się na minie już po wojnie w listopadzie 1945 r. Wsławił się brawurową ucieczką z francuskiego Dakaru i zestrzeleniem niemieckiego samolotu, co w przypadku statku handlowego było niezwykłe[3][4]. Adam Werka namalował dwa obrazy marynistyczne poświęcone walce SS „Kromań” z niemieckim lotnictwem[5].
Przypisy
edytuj- ↑ Maciej Zapolski [online], www.nieczaj.republika.pl [dostęp 2017-11-24] [zarchiwizowane z adresu 2016-03-04] .
- ↑ A.Pilch, „Partyzanci trzech puszcz”, Wydawnictwo Mireki 2013, s. 136.
- ↑ Kapitan wymyka się Francuzom, żona strzela. Historia niezwykłego statku; historia statku Kromań, kapitan Tadeusz Dybek, polskie staki w II wojnie światowej [online], historia.trojmiasto.pl [dostęp 2018-06-27] (pol.).
- ↑ „Kromań” nie strzela tylko z komina - Historia - rp.pl [online], www.rp.pl [dostęp 2018-06-27] (pol.).
- ↑ A. Baranowska, L. Trawicki, „Wielkie dni małej floty w malarstwie Adama Werki”, Gdynia 2016, s. 44 i 45