Klemastyna (łac. clemastinum) – organiczny związek chemiczny stosowany jako lek przeciwhistaminowy I generacji. Ma dłuższy od pozostałych z tej grupy leków biologiczny okres półtrwania. Można ją stosować co 12 godzin. Zmniejsza działanie leków przeciwzakrzepowych.
Klemastyna
|
|
| Nazewnictwo
|
|
|
| Nomenklatura systematyczna (IUPAC)
|
(R)-2-{2-[(R)-1-(4-chlorofenylo)-1-fenyloetoksy]etylo}-1-metylopirolidyna
|
| Inne nazwy i oznaczenia
|
| farm.
|
łac. clemastinum, clemastini fumaras[1]
|
|
| Ogólne informacje
|
| Wzór sumaryczny
|
C21H26ClNO
|
| Masa molowa
|
343,89 g/mol
|
| Identyfikacja
|
| Numer CAS
|
15686-51-8
14976-57-9 (fumaran)
|
| PubChem
|
26987
|
| DrugBank
|
DB00283
|
| SMILES
|
CN1CCCC1CCOC(C)(c1ccccc1)c1ccc(Cl)cc1
|
|
| InChI
|
InChI=1S/C21H26ClNO/c1-21(17-7-4-3-5-8-17,18-10-12-19(22)13-11-18)24-16-14-20-9-6-15-23(20)2/h3-5,7-8,10-13,20H,6,9,14-16H2,1-2H3/t20-,21-/m1/s1
|
| InChIKey
|
YNNUSGIPVFPVBX-NHCUHLMSSA-N
|
|
|
|
|
|
| Klasyfikacja medyczna
|
| ATC
|
R06AA04
|
|
|
| Uwagi terapeutyczne
|
|
|
| Drogi podawania
|
doustnie, dożylnie, domięśniowo
|
|
|
|
Nagłe odczyny alergiczne, alergie z wysypką, katarem, świądem skóry, ukąszenia owadów, alergiczne zapalenie błony śluzowej nosa, wodnista wydzielina z nosa (katar), kichanie, łzawienie.
Trudności w oddawaniu moczu, zmniejszanie produkcji łez przez gruczoły łzowe, upośledzenie sprawności psychofizycznej, senność, otępienie, wysuszenie błony śluzowej jamy ustnej, nasila działanie amin katecholowych.
Może być podawana doustnie, dożylnie i domięśniowo w dawce 1–2 mg co 12 godzin.
