Josef Ochs
Josef Ochs (ur. 31 marca 1905 w Schmitten, zm. 12 listopada 1987) – niemiecki oficer policji i SS-Obersturmführer. Brał udział w deportacjach Romów i Sinti. Przebywał w bunkrze Hitlera do 1 maja 1945 roku. Od 1951 do 1965 pracował w Federalnej Policji Kryminalnej Niemiec jako szef grupy wsparcia.
 SS-Obersturmführer
| |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data śmierci | |
| Przebieg służby | |
| Lata służby |
1938–1945 |
| Formacja | |
| Późniejsza praca | |
Młodość
edytujJosef Ochs urodził się w Schmitten 31 marca 1905 roku. Po ukończeniu szkoły średniej w 1925 roku studiował prawo i ekonomię na Uniwersytecie Johanna Wolfganga Goethego we Frankfurcie, Uniwersytecie Ludwika i Maksymiliana w Monachium oraz Uniwersytecie Fryderyka i Aleksandra w Erlangen. W 1933 roku uzyskał stopień doktora i rozpoczął pracę w fabryce swego ojca, gdzie pracował do września 1936 roku.
Kariera w policji i w NSDAP
edytujNa początku października 1936 Josef Ochs rozpoczął pracę w siłach policyjnych. W lipcu 1938 zdał z wynikiem dobrym egzamin na komisarza. Do NSDAP wstąpił w 1937, otrzymując numer członkowski 5927971. W lutym 1938 wstąpił do SS, otrzymując numer członkowski 290982. We wrześniu 1938 wziął ślub z córką farmaceuty, która była młodsza od niego o 13 lat. Para miała dwójkę dzieci. Z końcem tego samego roku Ochs został przeniesiony do Düsseldorfu.
15 lutego 1939 roku został mianowany na stanowisko detektywa w Kripo. Później, od końca 1939 do lipca 1941, pracował jako oficer odpowiedzialny za deportacje do obozów koncentracyjnych. Brał udział w deportacjach Romów i Sinti.
Po wojnie
edytujPo wojnie do czerwca 1945 roku przebywał w centrum zatrzymań w Neuengamme. Później, od 1951 do 1965, pracował w Federalnej Policji Kryminalnej Niemiec jako szef grupy wsparcia.
Bibliografia
edytuj- Ernst Klee: Das Personenlexikon zum Dritten Reich. Wer war was vor und nach 1945. Fischer Taschenbuch Verlag, Frankfurt am Main 2003, S. 442.
- Andrej Stephan: „Der Begriff Sonderbehandlung … war mir damals unbekannt“. Dr. Josef Ochs (1905–1987), ein „Zigeunerexperte“ mit Erinnerungslücken. W: Imanuel Baumann/Herbert Reinke/Andrej Stephan/Patrick Wagner: Schatten der Vergangenheit. Das BKA und seine Gründungsgeneration in der frühen Bundesrepublik. Hrsg. vom Bundeskriminalamt, Kriminalistisches Institut. Luchterhand, Köln 2011, ISBN 978-3-472-08067-1 (Polizei + Forschung, Sonderband), S. 313–322
- Dieter Schenk, Auf dem rechten Auge blind. Die braunen Wurzeln des BKA, wyd. 1. Aufl, Köln: Kiepenheuer & Witsch, 2001, ISBN 3-462-03034-5, OCLC 50035087.
- Bundeskriminalamt (Hg.): Der Nationalsozialismus und die Geschichte des BKA : Spurensuche in eigener Sache ; Ergebnisse, Diskussionen, Reaktionen ; Dokumentation des Kolloquiums zum Forschungsbericht zur BKA-Historie vom 6. April 2011. Köln : Luchterhand 2011 ISBN 978-3-472-08068-8. Darin: Zwei Briefe von W.W. Ochs, S. 163ff; S. 175ff