James McDonald Vicary

James McDonald Vicary (ur. 30 kwietnia 1915, zm. 7 listopada 1977) – marketingowiec i parapsycholog znany głównie ze swoich prac dotyczących sugestii podprogowej z 1957.

Życiorys

Urodził się w Detroit, studiował na Uniwersytecie w Michigan^[1]. Prowadził pionierskie eksperymenty badające poziom emocji uczestników eksponowanych na różne bodźce poprzez analizę ruchu powiek i gałki ocznej^[2]. Również studiował zjawiska kupowania pod wpływem impulsu oraz kojarzenia słów.

Najbardziej znany jest jednak z badania jakie miał przeprowadzić nad sugestią podprogową w 1957. Początkowo twierdził, że badanie polegało na zaprezentowaniu widzom kina podprogowych komunikatów (trwających 0,03 s) zachęcających do kupowania popcornu i Coca-Coli. Według Vicarego sugestie te miały znacząco wpłynąć na sprzedaż tych produków. Później właściciel kina w Grover's Hill, New York, gdzie miał się odbyć eksperyment Vicarego, zdementował zarówno jakikolwiek wzrost sprzedaży wspomnianych produktów, jak i sam fakt przeprowadzenia eksperymentu.

W oparciu o badanie Vicarego CIA opublikowało raport dotyczący percepcji podprogowej, który później stał się podstawą zakazu używania tej metody w USA^[3]. Vicary próbował później tłumaczyć, że dane były zbyt małe by być znaczące, w końcu zaś przyznał, że rezultaty badania zostały przez niego sfałszowane^[4]^[5]. W czerwcu 1958^[6] Vicary zniknął ze sceny nowojorskiego marketingu, prawdopodobnie uciekając przed procesami firm, które zdążył zainteresować techniką sprzedaży podprogowej. Ponowna, rzetelna próba przeprowadzenia badania nie wykazała żadnych istotnych statystycznie różnic w sprzedaży produktów. Zainteresowanie tematem sugestii podprogowej było jednak duże i doczekało się licznych komentarzy^[7].

Publikacje

"How Psychiatric Methods Can be Applied to Market Research", Printer's Ink, 1950
"Seasonal Psychology", Journal of Marketing, Kwiecień 1956
"The Circular Test of Bias in Personal Interview Surveys." Public Opinion Quarterly 19, no. 2, Lato 1955 215-218

Przypisy

↑ James A. Vicary Papers University of Connecticut
↑ Vance Packard, The Hidden Persuaders, Penguin, 1961 paperback edition, p. 41, 93
↑ CIA "The operational potential of subliminal perception" [online] [dostęp 2011-11-11] [zarchiwizowane z adresu 2009-03-11] .
↑ Snopes
↑ Stuart Rogers, "How a Publicity Blitz Created the Myth of Subliminal Advertising", Public Relations Quarterly, Winter, 1992-93
↑ Community relations, „Public Relations Review”, 19, 1993, s. 37, DOI: 10.1016/0363-8111(93)90184-e, ISSN 0363-8111 [dostęp 2022-03-15] .
↑ Kelly B. Crandall, Invisible Commercials and Hidden Persuaders: James M. Vicary and the Subliminal Advertising Controversy of 1957. HIS 4970: Undergraduate Honors Thesis, University of Florida, Department of History, 2006

[1] James A. Vicary Papers University of Connecticut

[2] Vance Packard, The Hidden Persuaders, Penguin, 1961 paperback edition, p. 41, 93

[3] CIA "The operational potential of subliminal perception" [online] [dostęp 2011-11-11] [zarchiwizowane z adresu 2009-03-11] .

[4] Snopes

[5] Stuart Rogers, "How a Publicity Blitz Created the Myth of Subliminal Advertising", Public Relations Quarterly, Winter, 1992-93

[6] Community relations, „Public Relations Review”, 19, 1993, s. 37, DOI: 10.1016/0363-8111(93)90184-e, ISSN 0363-8111 [dostęp 2022-03-15] .

[7] Kelly B. Crandall, Invisible Commercials and Hidden Persuaders: James M. Vicary and the Subliminal Advertising Controversy of 1957. HIS 4970: Undergraduate Honors Thesis, University of Florida, Department of History, 2006

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]