Język luri

لری (Lori)
Obszar	Iran, Irak i Oman
Liczba mówiących	5 mln
Pismo/alfabet	arabskie
Klasyfikacja genetyczna
	Języki indoeuropejskie; Języki indoirańskie; Języki irańskie; Język zachodnioirańskie; Języki południowo-zachodnioirańskie; Języki luri; Język luri;
Status oficjalny
UNESCO	5 krytycznie zagrożony↗
Kody języka
Glottolog	luri1252
	Dialekty
	ISO 639-3: lrc - północnoluryjski; ISO 639-3: bqi - bachtiarski; ISO 639-3: luz - południowoluryjski; ISO 639-3: zum - kumzari
W Wikipedii
	Zobacz też: język, języki świata
	Wikipedia w języku północnoluryjskim
	Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu.

Ten artykuł od 2023-09 zawiera treści, przy których brakuje odnośników do źródeł.

Należy dodać przypisy do treści niemających odnośników do źródeł. Dodanie listy źródeł bibliograficznych jest problematyczne, ponieważ nie wiadomo, które treści one uźródławiają.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Język luri, także: luryjski^[1] – język irański używany przez ok. 5 mln Lurów^[2], zamieszkujących tereny południowo-zachodniego Iranu (m.in. Lorestan), a także pogranicze iracko-irańskie i część półwyspu Musandam w Omanie (dialekt kumzari). Nie wykształcił tradycji literackiej. Dawniej uznawany za dialekt perskiego, obecnie klasyfikowany jako bliska mu grupa dialektów.

Przypisy

↑ Wielka encyklopedia powszechna PWN, t. 5, Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1965, s. 110 (pol.).
↑ Erik J.E.J. Anonby Erik J.E.J., Lori Language ii. Sociolinguistic Status [online], Encyclopaedia Iranica [dostęp 2017-11-24] (ang.).

[pwn-1] Wielka encyklopedia powszechna PWN, t. 5, Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1965, s. 110 (pol.).

[2] Erik J.E.J. Anonby Erik J.E.J., Lori Language ii. Sociolinguistic Status [online], Encyclopaedia Iranica [dostęp 2017-11-24] (ang.).

[1]

[2]