Henryk Różański
Henryk Józef Różański, nazwisko rodowe Rozental (ur. 20 listopada 1913 w Łodzi[1], zm. 26 września 1989[2]) – polski komunistyczny działacz partyjny i państwowy, dyplomata, podsekretarz stanu w Ministerstwie Przemysłu (1945) oraz Ministerstwie Przemysłu i Handlu (1947–1949), w latach 1945–1947 wiceprezes Centralnego Urzędu Planowania.
| Data i miejsce urodzenia |
20 listopada 1913 |
|---|---|
| Data śmierci |
26 września 1989 |
| Zawód, zajęcie |
działacz partyjny i państwowy |
| Stanowisko |
wiceminister przemysłu (1945), wiceprezes Centralnego Urzędu Planowania (1945–1947), wiceminister przemysłu i handlu (1947–1949) |
| Partia |
Polska Partia Robotnicza, Polska Zjednoczona Partia Robotnicza |
Życiorys
edytujSyn Eliasza i Wiery. Ukończył Wydział Mechaniczny Państwowej Szkoły Włókienniczej w Łodzi, brał udział w kampanii wrześniowej (1939) w stopniu podporucznika oraz w bitwie pod Lenino (1943), gdzie został ciężko ranny[3].
W 1944 wstąpił do Polskiej Partii Robotniczej, w 1948 przekształconej w Polską Zjednoczoną Partię Robotniczą. W 1944 był dyrektorem biura w Polskim Komitecie Wyzwolenia Narodowego. Od stycznia do maja 1945 dyrektor biura Komitetu Ekonomicznego Rady Ministrów[4], a od września do listopada 1945 dyrektor Biura Ekonomicznego Prezydium Rady Ministrów[5].
Od 15 maja do 8 września 1945 pełnił funkcję podsekretarza stanu w Ministerstwie Przemysłu[6], następnie od września 1945 do marca 1947 wiceprezesa Centralnego Urzędu Planowania[7]. Jednocześnie w 1946 był dyrektorem Komisji Kontroli i Nadzoru (ds. planu produkcji towarów przemysłowych dla wsi)[6]. Ponownie zajmował stanowisko podsekretarza stanu w resorcie przemysłu i handlu (27 marca 1947 – 9 stycznia 1949)[8]. Od 1949 do 1950[1] lub 1954[9] zastępca sekretarza rady w Radzie Wzajemnej Pomocy Gospodarczej, następnie wiceprzewodniczący Komitetu Współpracy Naukowo-Technicznej z Zagranicą przy Radzie Ministrów[1]. Kierował pracami nad statutem RWPG[10]. W latach 1962–1968 zastępca stałego przedstawiciela Polski w RWPG[11][12].
Autor książek Śladem wspomnień i dokumentów (1943–1948) (wyd. 1987)[13] i Spojrzenie na RWPG: wspomnienia, dokumenty, refleksje 1949–1988 (wyd. 1990).
Pochowany na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach[2].
Przypisy
edytuj- ↑ a b c Dane osoby z katalogu kierowniczych stanowisk partyjnych i państwowych PRL. Instytut Pamięci Narodowej. [dostęp 2024-10-11].
- ↑ a b Informacje o pochówku. cmentarzekomunalne.com.pl. [dostęp 2024-10-11].
- ↑ Henryk Różański: Śladem wspomnień i dokumentów. Toruński Antykwariat Księgarski. [dostęp 2024-11-05]. (pol.).
- ↑ Kochański 2022 ↓, s. 178.
- ↑ Kochański 2022 ↓, s. 152.
- ↑ a b Kochański 2022 ↓, s. 266.
- ↑ Kochański 2022 ↓, s. 215.
- ↑ Kochański 2022 ↓, s. 270.
- ↑ Kochański 2022 ↓, s. 583.
- ↑ Robert Skobelski. Nieudany eksperyment socjalistycznej integracji. Rada Wzajemnej Pomocy Gospodarczej w latach 1949–1991. „Studia Zachodnie”. tom 19 (2017). s. 185. ISSN 1428-0663.
- ↑ Henryk Różański. Dane osoby z katalogu kierowniczych stanowisk partyjnych i państwowych PRL. Biuletyn Informacji Publicznej Instytutu Pamięci Narodowej. Komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu. [dostęp 2024-11-05]. (pol.).
- ↑ Kochański 2022 ↓, s. 581.
- ↑ Henryk Różański: Śladem wspomnień i dokumentów. Katalog Biblioteki Narodowej. [dostęp 2024-11-05]. (pol.).
Bibliografia
edytuj- Aleksander Kochański: Polska 1944–1991. Informator historyczny. Struktury i ludzie. T. 1. Warszawa: Instytut Pamięci Narodowej, 2022. ISBN 978-83-8229-465-1. [dostęp 2024-10-10].