Gołąbek fioletowy

Gołąbek fioletowy (Russula violacea Quél.) – gatunek grzybów należący do rodziny gołąbkowatych (Russulaceae)[1].

Gołąbek fioletowy
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

grzyby

Typ

podstawczaki

Klasa

pieczarniaki

Rząd

gołąbkowce

Rodzina

gołąbkowate

Rodzaj

gołąbek

Gatunek

gołąbek fioletowy

Nazwa systematyczna
Russula violacea Quél.
C. r. Assoc. Franç. Avancem. Sci. 11: 397 (1883) [1882]
Zasięg
Mapa zasięgu
Zasięg w Europie

Systematyka i nazewnictwo

edytuj

Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Russula, Russulaceae, Russulales, Incertae sedis, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi[1].

Po raz pierwszy opisał go w 1883 r. Lucien Quélet i nadana przez niego nazwa naukowa jest aktualna[1]. Nie które synonimy[2]:

  • Russula betularum var. carneolilacina (Bres.) Bidaud, Moënne-Locc. & Reumaux 1996
  • Russula captiosa var. carneolilacina (Bres.) Reumaux, in Moënne-Loccoz & Reumaux 2003

Polską nazwę podała Alina Skirgiełło w 1991 r.[3]

Morfologia

edytuj
Kapelusz

Średnicy do 5 cm, u młodych okazów wypukły, u starszych płaski z płytko wklęśniętym środkiem. Powierzchnia o barwie od zielonkawej do ciemnofioletowej, jaśniejsza na brzegu. Brzeg tępy, czasami falisty i płatowaty. Skórka wilgotna, lepka i dająca się częściowo zedrzeć[4].

Blaszki

Zatokowate, u młodych okazów dość gęste, u starszych rzadsze, nieco przy trzonie rozwidlone, przy brzegu tępe, początkowo białe, potem kremowe[4].

Trzon

O wysokości do 5,5 cm i grubości do 1,5 cm, walcowaty, górą zwężony lub dołem rozszerzony, giętki lub kruchy, początkowo pełny, potem watowaty. Powierzchnia jedwabiście błyszcząca, biała, z czasem żółtawa lub brązowawa[4].

Miąższ

Dość ścisły, biały, miejscami nieco żółtawy lub brązowawy, o ostrym smaku i silnym, pelargoniowym zapachu[4].

Wysyp zarodników

Kremowy[4].

Cechy mikroskopowe

Podstawki 35–45 × 8,5–12 μm. Zarodniki niemal kuliste, 7,5–8,2 × 6,2–7,2 μm, dość gęsto pokryte ostrymi kolcami, bez łączników, z wyraźnie amyloidalną łysinką. Cystydy 50–90 × 8,5–14 μm, maczugowate z główką, reagujące z sulfowaniliną. W skórce obecne dermatocystydy[4].

Gatunki podobne

Charakterystycznymi cechami gołąbka fioletowego jest zielonkawa barwa kapelusza przynajmniej w środkowej jego części, tendencja do żółknięcia miąższu w trzonie i kapeluszu i szeroko jajowate, niemal kuliste zarodniki[4]. Podobny jest gołąbek kruchy (Russula fragilis), ale ma mniej fioletowy kolor i ząbkowane blaszki[5].

Występowanie i siedlisko

edytuj

Występuje w Ameryce Północnej, Europie i Azji. Najwięcej stanowisk podano w Europie i jest tutaj szeroko rozprzestrzeniony[6]. W Polsce podano stanowiska w różnych regionach kraju[3]. Aktualne stanowiska podaje także internetowy atlas grzybów. Znajduje się w nim na liście gatunków zagrożonych i wartych objęcia ochroną[7].

Naziemny grzyb mykoryzowy występujący w lasach, najczęściej w towarzystwie topoli[4].

Przypisy

edytuj
  1. a b c Index Fungorum [online] [dostęp 2024-03-09] (ang.).
  2. Species Fungorum [online] [dostęp 2024-03-09] (ang.).
  3. a b Władysław Wojewoda, Krytyczna lista wielkoowocnikowych grzybów podstawkowych Polski, Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2003, s. 618, ISBN 83-89648-09-1.
  4. a b c d e f g h Alina Skirgiełło, Gołąbek (Russula). Grzyby (Mycota). Podstawczaki (Basidiomycetes), gołąbkowce (Russulales), gołąbkowate (Russulaceae), Warszawa-Kraków: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1998, s. 115, ISBN 83-01-09137-1.
  5. Pavol Škubla, Wielki atlas grzybów, Poznań: Elipsa, 2007, s. 145, ISBN 978-83-245-9550-1.
  6. Występowanie Russula violacea na świecie (mapa) [online], gbif.org [dostęp 2024-02-11] (ang.).
  7. Aktualne stanowiska Russula violacea w Polsce [online], grzyby.pl [dostęp 2024-02-11] (pol.).