Fenotiazyna

związek chemiczny

Fenotiazynaorganiczny związek chemiczny o potrójnym pierścieniu węglowym będący trójpierścieniowym heterocyklicznym związkiem zawierającym heteroatomy azotu i siarki w pierścieniu środkowym.

Fenotiazyna
Ogólne informacje
Wzór sumaryczny

C12H9NS

Masa molowa

199,27 g/mol

Wygląd

żółte kryształy[2]

Identyfikacja
Numer CAS

92-84-2

PubChem

7108

DrugBank

DB11447

Podobne związki
Pochodne

chloropromazyna, perfenazyna, tiorydazyna

Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą
stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)

Pochodne

edytuj

Alifatyczne pochodne fenotiazyny (np. chlorpromazyna), piperazynowe (np. perfenazyna) oraz piperydynowe (np. tiorydazyna) są stosowane jako leki przeciwpsychotyczne.

Niektóre barwniki są formalnie pochodnymi fenotiazyny. Przykładem może być błękit metylenowy, chemiczny wskaźnik pH[6].

Zastosowanie

edytuj

Fenotiazyny używa się jako stabilizatora przeciwdziałającego polimeryzacji przy produkcji związków nienasyconych np. estrów kwasu akrylowego[7].

W pszczelarstwie jest stosowana do zwalczania roztoczy Varroa jacobsoni[8].

Przypisy

edytuj
  1. Henri A. Favre, Warren H. Powell, Nomenclature of Organic Chemistry. IUPAC Recommendations and Preferred Names 2013, wyd. 1, Royal Society of Chemistry, International Union of Pure and Applied Chemistry, 2014, s. 216, DOI10.1039/9781849733069, ISBN 978-0-85404-182-4 (ang.).
  2. a b c d CRC Handbook of Chemistry and Physics, William M. Haynes (red.), wyd. 97, Boca Raton: CRC Press, 2016, s. 3-446, 5-161, ISBN 978-1-4987-5429-3 (ang.).
  3. a b c d e f Phenothiazine, [w:] GESTIS-Stoffdatenbank [online], Institut für Arbeitsschutz der Deutschen Gesetzlichen Unfallversicherung, ZVG: 029550 [dostęp 2022-06-29] (niem. • ang.).
  4. Phenothiazine, [w:] ChemIDplus [online], United States National Library of Medicine [dostęp 2022-06-29] (ang.).
  5. Fenotiazyna [online], karta charakterystyki produktu Sigma-Aldrich, 1 października 2021, numer katalogowy: 88580 [dostęp 2022-06-29]. (przeczytaj, jeśli nie wyświetla się prawidłowa wersja karty charakterystyki)
  6. Azine Dyes, [w:] Ullmann’s Encyclopedia of Industrial Chemistry, Weinheim: Wiley‐VCH, 2005, s. 2469, ISBN 978-3-527-30385-4 (ang.).
  7. Acrylic Acid and Derivatives, [w:] Ullmann’s Encyclopedia of Industrial Chemistry, Weinheim: Wiley‐VCH, 2005, s. 253, ISBN 978-3-527-30385-4 (ang.).
  8. Mieczysław Biliński, Leon Bornus (red.), Encyklopedia pszczelarska, Warszawa: PWRiL, 1989, s. 47, ISBN 978-83-09-01291-7.