Estońska deklaracja niepodległości
Estońska deklaracja niepodległości (także Manifest do ludu Estonii, est. Manifest kõigile Eestimaa rahvastele) – akt proklamujący powstanie niepodległej Republiki Estonii, wydany 24 lutego 1918.
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Data utworzenia |
21 lutego 1918 |
| Ratyfikowano |
24 lutego 1918 |
| Cel |
niepodległość Estonii |
Początkowo planowano go ogłosić 21 lutego, ostatecznie jednak zrobiono to 23 lutego wieczorem w Parnawie (Pärnu), a następnego dnia w stolicy, Tallinnie[1][2].
Deklarację ogłoszono po wycofaniu się z Estonii Rosji, gdy kraj znalazł się pod administracją niemiecką. Niemcy nie uznali od razu estońskiej deklaracji niepodległości i dopiero po rewolucji w Niemczech, w połowie listopada 1918, formalnie przekazali władzę rządowi estońskiemu. Dopiero zaś 2 lutego 1920, po wojnie z bolszewikami zawarto traktat w Tartu, stwierdzający rosyjskie uznanie niepodległości Estonii[3]. Nowe państwo uzyskało powszechne uznanie międzynarodowe i w 1921 roku zostało przyjęte do Ligi Narodów[4].
Dzień 24 lutego jest obchodzony w Estonii jako Dzień Niepodległości[5].
Przypisy
edytuj- ↑ Küllo Arjakas: 23. ja 24. veebruar 1918: kuidas iseseisvust kuulutati. Postimees, 23.02.2008. [dostęp 2023-10-25]. (est.).
- ↑ Lauri Vahtre: 89 aastapäeva – sinimustvalgega ja ilma. Postimees, 23.02.2007. [dostęp 2023-10-25]. (est.).
- ↑ Estonian War of Independence. estonica.org. [dostęp 2023-10-25]. (ang.).
- ↑ Years of parliamentarian democracy. estonica.org. [dostęp 2023-10-25]. (ang.).
- ↑ February 24 — Estonia's Independence Day!. Visit Estonia, 22.02.2023. [dostęp 2023-10-25]. (ang.).
Linki zewnętrzne
edytuj- Treść deklaracji niepodległości. president.ee. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-05-22)]. (ang.)