Elżbieta Idczak
Elżbieta Maria Idczak (ur. 23 grudnia 1933 w Nieświeżu[1], zm. 6 kwietnia 2018[2]) – polska fizyk-optyk, prof. dr hab.
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data śmierci | |
| doktor habilitowany nauk fizycznych | |
| Specjalność: fizyka ciała stałego | |
| Alma Mater | |
| Doktorat | |
| Habilitacja | |
| profesor Politechniki Wrocławskiej | |
| Odznaczenia | |
  
| |
Życiorys
edytujW 1956 ukończyła studia na Wydziale Matematyczno-Fizycznym Uniwersytetu w Mińsku. Od 1957 pracowała w Katedrze Fizyki, od 1968 w Instytucie Fizyki Politechniki Wrocławskiej. Tam w 1965 obroniła pracę doktorską. W 1974 uzyskała stopień doktora habilitowanego nadany na Wydziale Matematyczno-Fizyczno-Chemicznym Uniwersytecie Wrocławskim. Od 1975 była na PWr zatrudniona jako docent. W 1990 otrzymała tytuł profesora[1][3].
W swoich badaniach zajmowała się optycznymi własnościami cienkich warstw metali i ich tlenków oraz zastosowaniami elipsometrii do wyznaczania stałych optycznych i grubości cienkich warstw na absorbującym podłożu oraz stałych optycznych samego podłoża[3].
Odznaczenia
edytuj- Złota Odznaka Politechniki Wrocławskiej (1976)[3]
- Złoty Krzyż Zasługi (1979)[1]
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (1989)[1]
- Medal Komisji Edukacji Narodowej (2002)[1]
Przypisy
edytuj- ↑ a b c d e Złota księga nauki polskiej. Naukowcy zjednoczonej Europy, wyd. Mastermedia i Helion, Gliwice 2006, s. 263
- ↑ Elżbieta Idczak. [dostęp 2018-04-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-04-07)].
- ↑ a b c Biogram na stronie wsa.dbc.wroc.pl. [dostęp 2016-08-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-08-20)].