Edward Uzdański
Edward Maksymilian Uzdański, ps. „Edek”, „Maks”, „Eugeniusz Jewleński”, „Związkowiec” (ur. 12 sierpnia 1903 w Warszawie, zm. 2 listopada 1967 tamże) – działacz komunistyczny.
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
2 listopada 1967 |
| Miejsce spoczynku | |
| Odznaczenia | |
 
| |
Życiorys
edytujUrodził się 12 sierpnia 1903 w Warszawie jako syn Łazarza[1] (wzgl. Tadeusza)[2]. Od 1919 do 1925 należał do Komunistycznej Partii Robotniczej Polski, a od 1925 do 1938 do Komunistycznej Partii Polski, ponadto w 1922 był członkiem Komitetu Warszawskiego Komunistycznego Związku Młodzieży Polski, a w 1930 wstąpił do Wszechzwiązkowej Komunistycznej Partii (bolszewików)[1]. Był więziony w okresach 1923-1926, 1926-1927, 1927-1930[1]. W latach 30. działał w Międzynarodówce Komunistycznej (Komintern)[1]. W 1938 został redaktorem „Czerwonego Sztandaru”, a podczas II wojny światowej redaktorem „Czerwonego Sztandaru” wydawanego we Lwowie[1]. Od 1942 do 1944 należał do Związku Patriotów Polskich[1]. Od 1943 do 1944 służył w 1 Warszawskiej Dywizji Piechoty[1]. Po powrocie do Polski zaangażował się w działalność prasową: wraz z Henrykiem Rudnickim był twórcą pierwszego powojennego łódzkiego dziennika „Wolna Łódź” od 26 stycznia 1944, następnie był redaktorem naczelnym pism „Głos Ludu” (1945), „Głos Robotniczy” (1945-1949)[1]. Od 1953 do 1955 był zastępcą przewodniczącego Zespołu Programów dla Zagranicy w Polskim Radiu[1]. Od 1955 do 1967 był zastępcą przewodniczącego Komitetu ds. Radia i Telewizji[1]. Był działaczem Polskiej Zjednoczonej Partii Robotnicza, delegatem na Zjazdy I, II, III, IV, pełnił funkcję sekretarza propagandy w Komitecie Łódzkim PZPR od 1 maja 1949 do 30 czerwca 1950 oraz zastępcy członka KC PZPR od 20 czerwca 1964 do 2 listopada 1967[1].
Zmarł 2 listopada 1967[1]. Został pochowany na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie (kwatera A27-tuje-12)[3]. W tym samym miejscu została pochowana Eugenia Uzdańska (zm. 2008)[4].
Odznaczenia i ordery
edytuj- Order Sztandaru Pracy I klasy (1959)[5]
- Order Sztandaru Pracy II klasy (11 sierpnia 1953, w związku z 50 rocznicą urodzin, za zasługi w pracy zawodowej i politycznej)[2]
- Medal „Za waszą wolność i naszą” (1966)[6]
Przypisy
edytuj- ↑ a b c d e f g h i j k l Dane osoby z katalogu kierowniczych stanowisk partyjnych i państwowych PRL. Edward Uzdański. katalog.bip.ipn.gov.pl. [dostęp 2018-03-13].
- ↑ a b M.P. z 1953 r. nr 93, poz. 1293.
- ↑ Lista pochowanych. Edward Uzdański. um.warszawa.pl. [dostęp 2018-03-13].
- ↑ Lista pochowanych. Eugenia Uzdańska. um.warszawa.pl. [dostęp 2018-03-13].
- ↑ Najwyższe odznaczenia dla zasłużonych obywateli Polski Ludowej, „Trybuna Robotnicza”, nr 173, 22 lipca 1959, s. 7.
- ↑ 30 rocznica walk "Dąbrowszczaków, "Życie Warszawy", nr 257, 26 października 1966, s. 5.