Dzianott

Dzianott (Dzianot, Gianotti de Castellati) – polski herb szlachecki z indygenatu, według Ostrowskiego odmiana herbu Grzymała.

Opis herbu

Opis z wykorzystaniem klasycznych zasad blazonowania:

W polu błękitnym na murawie zielonej mur obronny czerwony, blankowany, żyłowany, z bramą otwartą, na nim pięć wież czerwonych, blankowanych, żyłowanych, środkowa wyższa, zza których orzeł dwugłowy czarny, każda głowa koronowana, z nimbem złotym.

Klejnot: nad hełmem w koronie orzeł jak w godle.

Labry: błękitne, podbite czerwienią.

Najwcześniejsze wzmianki

Zatwierdzony indygenatem Piotrowi Dziannoti, towarzyszowi husarskiemu u Jerzego Lubomirskiego, za waleczność w 1662 roku. Dzianot pochodził z kupieckiej rodziny włoskiej, która otrzymała szlachectwo w Rzeszy, osiadłej następnie na Śląsku.

Herbowni

Ponieważ herb pochodził z nobilitacji osobistej, prawo do niego ma tylko jedna rodzina herbownych:

Dzianott (Dzianott, Gianotti de Castellati).

Znani herbowni

• Jan Dzianotti – brat Piotra
• Franciszek Dzianotti
• Juliusz Wilhelm Dzianott
• Adam Dzianott

Bibliografia

• Tadeusz Gajl: Herbarz polski od średniowiecza do XX wieku: ponad 4500 herbów szlacheckich 37 tysięcy nazwisk 55 tysięcy rodów. L&L, 2007. ISBN 978-83-60597-10-1. Brak numerów stron w książce
• Juliusz Karol Ostrowski: Księga herbowa rodów polskich. T. 2. Warszawa: Główny skład księgarnia antykwarska B. Bolcewicza, 1897, s. 69.

Linki zewnętrzne

• Herb Dzianott z listą nazwisk w elektronicznej wersji Herbarza polskiego Tadeusza Gajla