Duszkowo

wieś na Białorusi, w obwodzie mińskim

Duszkowo (biał. Душкава; ros. Душково) – wieś na Białorusi, w obwodzie mińskim, w rejonie wołożyńskim, w sielsowiecie Raków.

Duszkowo
Душкава
Душково
Ilustracja
Kaplica prawosławna św. Mikołaja z 1803 r.
Państwo

 Białoruś

Obwód

 miński

Rejon

wołożyński

Sielsowiet

Raków

Populacja (2009)
• liczba ludności


71[1]

Kod pocztowy

222365

Położenie na mapie obwodu mińskiego
Mapa konturowa obwodu mińskiego, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Duszkowo”
Położenie na mapie Białorusi
Mapa konturowa Białorusi, w centrum znajduje się punkt z opisem „Duszkowo”
Położenie na mapie Polski w 1939
Mapa konturowa Polski w 1939, u góry po prawej znajduje się punkt z opisem „Duszkowo”
Ziemia53°55′43″N 27°00′42″E/53,928611 27,011667

Znajdują się tu drewniana kaplica pounicka (obecnie prawosławna) pw. św. Mikołaja z 1803 r.[2] i ruiny kilku murowanych obiektów, m.in. XIX-wiecznej kaplicy grobowej generała Karola Morawskiego[3].

Historia

edytuj

W czasach zaborów folwark i wieś w gminie Raków, w powiecie mińskim, w guberni mińskiej Imperium Rosyjskiego. W 1870 roku własność Bułhaków[4][5].

W latach 1921–1945 majątek i wieś leżały w Polsce, w województwie wileńskim[a], w powiecie stołpeckim, a od 1927 w powiecie mołodeckim, w gminie Raków[6].

Według Powszechnego Spisu Ludności z 1921 roku zamieszkiwały:

  • wieś – 348 osób, 45 było wyznania rzymskokatolickiego a 303 prawosławnego. Jednocześnie 9 mieszkańców zadeklarowało polską a 339 białoruską przynależność narodową. Było tu 57 budynków mieszkalnych[7]. W 1931 w 65 domach zamieszkiwało 427 osób[8].
  • majątek [1] – 82 osoby, 46 było wyznania rzymskokatolickiego a 36 prawosławnego. Jednocześnie 31 mieszkańców zadeklarowało polską a 51 białoruską przynależność narodową. Były tu 4 budynki mieszkalne[7]. W 1931 w 6 domach zamieszkiwało 76 osób[8].

Wierni należeli do parafii prawosławnej w Rakowie. Miejscowość podlegała pod Sąd Grodzki w Rakowie i Okręgowy w Wilnie; właściwy urząd pocztowy mieścił się w Rakowie[9].

W dwudziestoleciu międzywojennym leżało w Polsce, w województwie wileńskim, w powiecie mołodeckim, tuż przy granicy ze Związkiem Sowieckim. Mieściła się tu wówczas placówka 2 batalionu celnego (1921 - 1922), a później strażnica KOP „Duszków”. Znajdowała się tu także wieża, ze szczytu której można było obserwować Mińsk[10].

Miejscowość pojawia się na kartach powieści Sergiusza Piaseckiego Kochanek Wielkiej Niedźwiedzicy[11].

  1. Przynależność wojewódzka zmieniała się. Wieś leżała w województwie nowogródzkim (1921–1922), w Ziemi Wileńskiej (1922–1926) i w województwie wileńskim (od 1926).

Przypisy

edytuj
  1. Liczby ludności miejscowości obwodu mińskiego na podstawie spisu ludności wg stanu na dzień 14 października 2009 roku. (ros.).
  2. Капліца Сьвятога Мікалая. drewa.by. [dostęp 2021-03-31]. (biał.).
  3. Душково. globus.tut.by. [dostęp 2021-03-31]. (ros.).
  4. wieś Duszkowo na mapie (rejon wołożyński, obwód miński) [online], www.radzima.net [dostęp 2024-02-18].
  5. folwark Duszkowo, folwark na mapie (powiat mołodeczański, województwo wileńskie) [online], www.radzima.net [dostęp 2024-02-18].
  6. Dz.U. z 1925 r. nr 67, poz. 472.
  7. a b Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej: opracowany na podstawie wyników pierwszego powszechnego spisu ludności z dn. 30 września 1921 r. i innych źródeł urzędowych., t. 7, część 1, 1924, s. 75.
  8. a b Wykaz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej, t. 1, Warszawa 1938, s. 30.
  9. Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej z oznaczeniem terytorjalnie im właściwych władz i urzędów oraz urządzeń komunikacyjnych, Przemyśl, Warszawa 1933, s. 378.
  10. Podróż do stolicy kontrabandy. Kresy24. [dostęp 2019-05-14]. (pol.).
  11. Sergiusz Piasecki: Kochanek Wielkiej Niedźwiedzicy. Dziekanów Leśny: LTW, 2020, s. 159. ISBN 978-83-7565-297-0.

Bibliografia

edytuj