Czesław Józefczyk
Czesław Zefiryn Zbigniew Józefczyk (ur. 31 stycznia 1896 w Krakowie, zm. 5 kwietnia 1963 w Londynie) – major piechoty Wojska Polskiego, działacz niepodległościowy, kawaler Orderu Virtuti Militari, w 1959 mianowany przez prezydenta RP na uchodźstwie podpułkownikiem w korpusie oficerów piechoty[1].
| |
 major piechoty
| |
| Data i miejsce urodzenia |
31 stycznia 1896 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
5 kwietnia 1963 |
| Przebieg służby | |
| Siły zbrojne | |
| Jednostki | |
| Stanowiska |
komendant RU |
| Główne wojny i bitwy |
I wojna światowa |
.jpg)
| |
| Odznaczenia | |
      
| |
Życiorys
edytujUrodził się 31 stycznia 1896 w Krakowie, w rodzinie Józefa (ur. 1860) i Marii z Ćwiklińskich Nałęcz (1877–1924)[2][3][4]. Przed 1914 był uczniem szkoły realnej[5].
Po wybuchu I wojny światowej był żołnierzem Legionów Polskich, służąc w oddziale karabinów maszynowych oraz w 5 pułku piechoty w składzie I Brygady. W bitwie pod Kostiuchnówką 4 lipca 1916 został wzięty do niewoli przez Rosjan i był internowany w obozie Malatycze, w guberni mohylewskiej[5].
Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości wyjechał do Lublina, gdzie wstąpił do organizującego się 1 Lubelskiego pułku piechoty[6]. Został mianowany podporucznikiem, a po miesiącu wyjechał na front pod Rawę Ruską do grupy Leopolda Lis-Kuli jako dowódca karabinów maszynowych[6]. W Rawie Ruskiej został przeniesiony do 9 pułku piechoty Legionów[6]. W jego szeregach walczył na wojnie z Ukraińcami, a później na wojnie z bolszewikami[6]. Został odznaczony Orderm Virtuti Militari i awansowany na porucznika.
Po zakończeniu działań wojennych pozostał w wojsku jako oficer zawodowy i został przeniesiony do 24 pułku piechoty w Łucku[6]. Został awansowany na stopień kapitana piechoty ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919[7][8]. W 1923, 1924 służył jako oficer 9 pułku piechoty Legionów w Zamościu[9][10]. 31 października 1927 roku został przeniesiony z 24 pułku piechoty do Korpusu Ochrony Pogranicza[11][12]. 18 lutego 1928 roku awansował na majora ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1928 roku i 135. lokatą w korpusie oficerów piechoty[13]. W tym samym roku był kwatermistrzem batalionu „Rokitno”[14]. W marcu 1931 roku został przeniesiony z KOP do 9 pułku piechoty Legionów na stanowisko dowódcy III batalionu detaszowanego w Tomaszowie Lubelskim[15][16]. W sierpniu 1935 roku został przeniesiony do Powiatowej Komendy Uzupełnień Włodzimierz Wołyński na stanowisko komendanta[17]. 1 września 1938 roku dowodzona przez niego jednostka została przemianowana na Komendę Rejonu Uzupełnień Włodzimierz Wołyński, a zajmowane przez niego stanowisko otrzymało nazwę „komendant rejonu uzupełnień”. W 1939 roku nadal pełnił służbę na tym stanowisku[18].
Ordery i odznaczenia
edytuj- Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari nr 99[2] – 17 maja 1921[20][21]
- Krzyż Niepodległości – 6 czerwca 1931 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”[22]
- Krzyż Walecznych[23]
- Złoty Krzyż Zasługi – 19 marca 1935 „za zasługi w służbie wojskowej”[24][25]
- Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921[23]
- Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości[23]
- łotewski Medal Pamiątkowy 1918-1928 – 6 sierpnia 1929[26][23]
Przypisy
edytuj- ↑ Dembiński 1969 ↓, s. 2.
- ↑ a b Kolekcja ↓, s. 1.
- ↑ a b Czeslaw Zbigniew Jozefczyk [online], geni_family_tree [dostęp 2022-09-13] (pol.).
- ↑ Wojskowe Biuro Historyczne [online], wbh.wp.mil.pl [dostęp 2020-12-15].
- ↑ a b Józefczyk Czesław. Muzeum Józefa Piłsudskiego w Sulejówku. [dostęp 2023-11-05].
- ↑ a b c d e Kolekcja ↓, s. 4.
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 418.
- ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 361.
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 149.
- ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 143.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 25 z 31 października 1927, s. 329.
- ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 126, 184.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 5 z 21 lutego 1928 roku, s. 46.
- ↑ Wykaz zmian stanu oficerów batalionu granicznego KOP „Rokitno” w latach 1927–1934. Archiwum Straży Granicznej w Szczecinie.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 3 z 26 marca 1931 roku, s. 122.
- ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 33, 539.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 11 z 31 sierpnia 1935 roku, s. 97.
- ↑ Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 21, 861.
- ↑ Czesław Józefczyk. ancestry.co.uk. [dostęp 2018-03-29]. (ang.).
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 21 z 28 maja 1921, s. 990.
- ↑ Pałac 1930 ↓, s. 40.
- ↑ M.P. z 1931 r. nr 132, poz. 199.
- ↑ a b c d Kolekcja ↓, s. 3.
- ↑ M.P. z 1935 r. nr 65, poz. 85.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 4 z 19 marca 1935, s. 19.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 12 z 6 sierpnia 1929, s. 239.
Bibliografia
edytuj- Józefczyk (Nałęcz-Józefczyk) Czesław Zbigniew. [w:] Kolekcja Orderu Wojennego Virtuti Militari, sygn. I.482.69-6159 [on-line]. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2023-02-24].
- Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2022-01-19].
- Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
- Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
- Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
- Rocznik Oficerski 1932. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1932.
- Stefan Dembiński: Lista Oficerów Polskich Sił Zbrojnych na uchodźstwie według awansów dokonanych zarządzeniami Prezydenta Rzeczypospolitej, z uwzględnieniem rodzajów broni i służb. [w:] Dziennik Ustaw RP na Uchodźstwie z 1969, nr 4, poz. 3 [on-line]. 1969-06-30. [dostęp 2023-03-09].
- Józef Pałac: Zarys historii wojennej 24-go Pułku Piechoty. Warszawa: Zakłady Graficzne „Polska Zjednoczona”, 1930, seria: Zarys historii wojennej pułków polskich 1918–1920.
- Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Rocznik oficerski 1939. Stan na dzień 23 marca 1939. Kraków: Fundacja CDCN, 2006. ISBN 978-83-7188-899-1.