Christoph Schönborn
Christoph Schönborn OP, właśc. Christoph Maria Michael Hugo Damian Peter Adalbert Graf von Schönborn (ur. 22 stycznia 1945 w pałacu Skalka koło gminy Vlastislav) – austriacki duchowny rzymskokatolicki, dominikanin, doktor nauk teologicznych, biskup pomocniczy wiedeński w latach 1991–1995, arcybiskup koadiutor wiedeński w 1995, arcybiskup metropolita wiedeński od 1995, ordynariusz wiernych obrządku wschodniego w Austrii od 1995, przewodniczący Konferencji Episkopatu Austrii w latach 1998–2020, kardynał prezbiter od 1998.
Christoph Maria Michael Hugo Damian Peter Adalbert Graf von Schönborn | |||
Kardynał prezbiter | |||
Christoph Schönborn (2012) | |||
| |||
Kraj działania | |||
---|---|---|---|
Data i miejsce urodzenia |
22 stycznia 1945 | ||
Arcybiskup metropolita wiedeński | |||
Okres sprawowania |
od 1995 | ||
Ordynariusz wiernych obrządku wschodniego w Austrii | |||
Okres sprawowania |
od 1995 | ||
Wyznanie | |||
Kościół | |||
Inkardynacja | |||
Prezbiterat |
27 grudnia 1970 | ||
Nominacja biskupia |
11 lipca 1991 | ||
Sakra biskupia |
29 września 1991 | ||
Kreacja kardynalska |
21 lutego 1998 | ||
Kościół tytularny |
Gesù Divin Lavoratore | ||
Odznaczenia | |||
Data konsekracji |
29 września 1991 | ||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Miejscowość | |||||||||||||||
Miejsce | |||||||||||||||
Konsekrator | |||||||||||||||
Współkonsekratorzy | |||||||||||||||
| |||||||||||||||
|
Życiorys
edytujUrodzony na terenie Czechosłowacji u schyłku II wojny światowej, wraz z rodziną osiadł w Austrii we wrześniu 1945. Pochodził z austriackiej rodziny szlacheckiej, która osiedliła się na terenie Czech. Rodzina ta była również w posiadaniu tytułu hrabiowskiego. W 1963 wstąpił do zakonu dominikanów. Studiował w zakonnych domach studiów w Walberbergu i Bonn, święcenia kapłańskie otrzymał z rąk kardynała Franza Königa 27 grudnia 1970. Kontynuował naukę na uczelniach we Francji; w Le Saulchoir w Paryżu obronił doktorat z teologii, ponadto kształcił się na Sorbonie i w paryskim Instytucie Katolickim. W latach 1973–1975 był kapelanem studentów w Grazu. Wykładał na uniwersytecie w szwajcarskim Fryburgu oraz w Szkole Filozoficznej Opactwa Cystersów w Heiligenkreuz koło Wiednia. Od 1980 był członkiem Międzynarodowej Komisji Teologicznej, a od 1987 sekretarzem komisji ds. publikacji nowego katechizmu Kościoła katolickiego przy watykańskiej Kongregacji Doktryny Wiary. Tematyce katechizmu poświęcił liczne publikacje naukowe, w tym książki.
11 lipca 1991 papież Jan Paweł II prekonizował go biskupem pomocniczym archidiecezji wiedeńskiej, z biskupią stolicą tytularną Sutri; sakry biskupiej udzielił mu 29 września 1991 arcybiskup Wiednia kardynał Hans Hermann Groër. W kwietniu 1995 został promowany na arcybiskupa koadiutora Wiednia, a po ustąpieniu Groëra (w atmosferze skandalu) został nowym zwierzchnikiem archidiecezji wiedeńskiej we wrześniu 1995. 21 lutego 1998 papież Jan Paweł II wyniósł go do godności kardynalskiej, nadając tytuł prezbitera Gesu Divin Lavoratore. W październiku 2019 złożył rezygnację ze sprawowanego urzędu w związku z osiągnięciem w styczniu 2020 wieku emerytalnego, jednakże Franciszek zlecił mu dalsze sprawowanie urzędu arcybiskupa Wiednia[1].
Od 1995 kardynał Schönborn pełni także funkcję ordynariusza dla wiernych obrządku bizantyjskiego zamieszkałych w Austrii. W latach 1998–2020 był przewodniczącym Konferencji Episkopatu Austrii[2].
Brał udział w sesjach Światowego Synodu Biskupów w Watykanie, w 2003 udzielił sakry biskupiej szwajcarskiemu kardynałowi nominatowi Cottierowi. Był wymieniany wśród papabile, faworytów do następstwa po zmarłym w kwietniu 2005 papieżu Janie Pawle II. Uczestniczył w konklawe w latach 2005 i 2013. Wraz z pojawieniem się w sierpniu 2021 spekulacji na temat rychłej abdykacji papieża Franciszka powtórnie wymieniano go wśród papabile[3].
W marcu 2008 stwierdził, że po ukazaniu się w 1968 encykliki "Humanae vitae" biskupi austriaccy i niemieccy nie mieli odwagi bronić jej z obawy przed niezrozumieniem przez naszych wiernych, w odróżnieniu od Kościoła w Krakowie, który pod przewodnictwem kard. Karola Wojtyły stanął w obronie życia. Stwierdził również, że rodziny Drogi Neokatechumenalnej dają nam w Europie świadectwo, że Paweł VI miał rację, że życie jest wielkim darem Boga i że „tak” dla życia jest warunkiem rzeczywistego życia, jest niezbędnym warunkiem dla żywej Europy[4].
Gdy w marcu 2021 Kongregacja Nauki Wiary opublikowała dokument na temat niemożności błogosławienia związków homoseksualnych[5], publicznie skrytykował stanowisko Watykanu[6].
Odznaczenia i wyróżnienia
edytuj- 2006 – austriacki Krzyż Wielki Odznaki Honorowej za Zasługi dla Republiki[7]
- 2005 – rumuński Krzyż Wielki Orderu Wiernej Służby[8]
- 2012 – węgierski Krzyż Wielki Orderu Zasługi[9]
- 2018 – Europejska Nagroda Karola Ziomkostwa Sudeckoniemieckiego[10]
W 1999 nadano mu tytuł doktora honoris causa Uniwersytetu Karola w Pradze[11].
Publikacje
edytuj- Miłosierdzie. Niemożliwe staje się możliwe, Poznań 2010, Wydawnictwo W drodze, ISBN 978-83-7033-748-3
- Bóg zesłał Syna swego. Chrystologia. Michael Konrad i Hubert Philipp Weber (współpraca); Lucjan Balter SAC (przekład i opracowanie). Poznań: Pallotinum, 2002, seria: AMATECA podręczniki teologii katolickiej t.7. ISBN 83-7014-447-0.
Przypisy
edytuj- ↑ Papież zadecydował: kard. Schönborn pozostaje arcybiskupem Wiednia. deon.pl. [dostęp 2020-01-21].
- ↑ Episkopat Austrii wybierze nowego przewodniczącego. ekai.pl. [dostęp 2020-06-15].
- ↑ Watykan. Kto obejmie władzę po odejściu papieża Franciszka? Są już papabile - Wiadomości [online], onet.pl [dostęp 2021-08-31] (pol.).
- ↑ Gość Niedzielny, nr 24/2008
- ↑ Katolicka Agencja Informacyjna KAI , Czy Kościół może błogosławić związki osób tej samej płci? Jest odpowiedź Watykanu | eKAI [online], eKAI | Portal Katolickiej Agencji Informacyjnej, 15 marca 2021 [dostęp 2021-03-29] .
- ↑ Katolicka Agencja Informacyjna KAI , Kard. Schönborn nie zgadza się z Watykanem w kwestii związków osób tej samej płci | eKAI [online], eKAI | Portal Katolickiej Agencji Informacyjnej, 29 marca 2021 [dostęp 2021-03-29] .
- ↑ Aufstellung aller durch den Bundespräsidenten verliehenen Ehrenzeichen für Verdienste um die Republik Österreich ab 1952. parlament.gv.at. s. 1749. [dostęp 2017-09-22]. (niem.).
- ↑ Cetăţeni români şi străini decoraţi cu Ordinul Naţional „Serviciul Credincios”. presidency.ro. [dostęp 2017-09-13]. (rum.).
- ↑ "Mindig barátként számíthattunk Schönborn bíborosra". ujpestifidesz.hu. [dostęp 2017-09-22]. (węg.).
- ↑ Sudetendeutscher Karlspreis für Kardinal Schönborn - religion.ORF.at, „religion.ORF.at”, 19 maja 2018 [dostęp 2018-05-21] (niem.).
- ↑ Univerzita Karlova - Čestné doktoráty. [dostęp 2010-10-03]. (cz.).
Linki zewnętrzne
edytuj- Nota biograficzna na stronie Stolicy Apostolskiej
- Biogram na stronie Konferencji Episkopatu Austrii
- Christoph Schönborn w słowniku biograficznym kardynałów Salvadora Mirandy [dostęp 2019-09-05] (ang.)
- Christoph Schönborn [online], catholic-hierarchy.org [dostęp 2019-09-05] (ang.).
- Kardynał Christoph Schönborn - materiały w serwisie Kosciol.pl
- ISNI: 0000000122842434
- VIAF: 113232459
- LCCN: n85239633
- GND: 115440305
- LIBRIS: 53hkmjrp5qczlcb
- BnF: 12028911x
- SUDOC: 028457412
- SBN: CFIV090645
- NLA: 52060909
- NKC: skuk0001242
- BNE: XX1115645
- NTA: 068556284
- BIBSYS: 90701726
- CiNii: DA07520439
- Open Library: OL3967692A
- PLWABN: 9810531188105606
- NUKAT: n97007475
- J9U: 987007275844405171
- PTBNP: 1384965
- CANTIC: a11869549
- LNB: 000091291
- NSK: 000014085
- CONOR: 19119203
- KRNLK: KAC200404031
- LIH: LNB:V*126231;=BB