Brabantczyk

Brabantczyk
	; Gryfonik brabancki
Inne nazwy	Petit Brabançon, Small Brabant Griffon
Kraj patronacki	Belgia
	Wymiary
Wysokość	ok. 32 cm
Masa	ok. 5 kg
	Klasyfikacja
FCI	Grupa IX, Sekcja 3.2,; numer wzorca 82
AKC	Toy
ANKC	Grupa 1 – (Toy)
CKC	Grupa 5 – (Toy)
KC(UK)	Toy
NZKC	Toy
UKC	Grupa 8 – Companion Dog
	Wzorce rasy
	FCI; AKC; ANKC; CKC; KC(UK); NZKC; UKC;
	Multimedia w Wikimedia Commons

Brabantczyk – rasa psów należąca do grupy psów do towarzystwa, zaklasyfikowana do sekcji małych psów belgijskich. Znajduje się w podsekcji brabantczyków. Typ dogowaty^[1]. Według FCI nie podlega próbom pracy^[2].

Rys historyczny

Trzy rasy: gryfonik brukselski, gryfonik belgijski i brabantczyk pochodzą od małego szorstkowłosego psa „Smousje” z okolic Brukseli. W XIX wieku poprzez krzyżówkę z Ruby King Charles Spanielem i mopsem uzyskano krótką czarną sierść i poprawiono typ rasy. Małe, bardzo czujne psy tych ras hodowane były, aby chronić wozy i stajnie przed inwazją gryzoni. W 1883 pierwsze gryfoniki zostały zarejestrowane w Belgijskiej Księdze Rodowodowej. Były to psy (L. O. S. H. nr 163) i Foxine (L. O. S. H. nr 164).

Po roku 1900 stały się bardzo popularne, razem z innymi rasami, dzięki królewskiemu zainteresowaniu okazywanemu im przez królową belgijską Marie-Henriette. Wiele okazów zostało wyeksportowanych za granicę i pomogło w rozwoju i spopularyzowaniu tej rasy.

Wygląd

Budowa

Mały, zgrabny o zwartej budowie ciała. Ogon wysoko osadzony. Głowa o dobrze wysklepionej mózgoczaszce. Szczęka wysunięta do przodu, jednak zęby nie mogą być widoczne. Duże oczy. Nos czarny, osadzony na linii oczu.

Szata i umaszczenie

Sierść jest zawsze krótka a umaszczenie czarne podpalane, brunatne lub rude i czarne.

Użytkowość

Współcześnie jest przede wszystkim psem towarzyszącym.

Popularność

W Polsce rasa rzadko spotykana. W Anglii, Skandynawii oraz Ameryce Północnej rasa od początku powstania cieszy się sporym zainteresowaniem.

Przypisy

↑ Rino Falappi: Czworonożni przyjaciele: rasy, pielęgnacja i hodowla psów. s. 171.
↑ Alain Fournier: Ilustrowana encyklopedia psów rasowych. s. 341.

Bibliografia

Alain Fournier: Ilustrowana encyklopedia psów rasowych. Warszawa: Carta Blanca. Grupa Wydawnicza PWN, 2012. ISBN 978-83-7705-179-5.
Rino Falappi: Czworonożni przyjaciele: rasy, pielęgnacja i hodowla psów. Warszawa: Dom Wydawniczy „Bellona”, 2001. ISBN 83-11-09354-7.
Breed standards and nomenclature – Petit Brabançon (ang.) strona główna Fédération Cynologique Internationale [dostęp 2014-06-02]

Linki zewnętrzne

[Fal-1] Rino Falappi: Czworonożni przyjaciele: rasy, pielęgnacja i hodowla psów. s. 171.

[2] Alain Fournier: Ilustrowana encyklopedia psów rasowych. s. 341.

[1]

[2]