Bey Muchamed Israfił
Bey Muhamed Israfił, Israfił Magomed Nabi-ogły Israfiłow (azer. İsrafil Məhəmmədnəbi oğlu İsrafilov; ros. Исрафил Магомед Наби оглы Исрафилов), także Israfił-Bej (ur. 25 stycznia 1893, zm. 1946 w Baku) – rosyjski wojskowy, pułkownik piechoty Wojska Polskiego.
pułkownik | |
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data śmierci | |
Przebieg służby | |
Siły zbrojne | |
Jednostki |
36 Pułk Piechoty Legii Akademickiej |
Główne wojny i bitwy |
Życiorys
edytujSłużył w armii rosyjskiej, dochodząc do stopnia pułkownika. W okresie międzywojennym przebywał na emigracji w Polsce. Został przyjęty do Wojska Polskiego jako oficer kontraktowy. W latach 1926–1928 był hospitantem Kursu Normalnego Wyższej Szkoły Wojennej w Warszawie. Pełnił służbę w 36 Pułku Piechoty Legii Akademickiej w Warszawie[1]. Wiosną 1939 roku pełnił służbę w Dowództwie 29 Dywizji Piechoty w Grodnie na stanowisku dublera dowódcy piechoty dywizyjnej[2].
Po wybuchu II wojny światowej podjął kolaborację z Niemcami. Od lata 1943 roku był jednym z najaktywniejszych działaczy Azerbejdżańskiego Komitetu Narodowego w Berlinie. Jednocześnie od maja do września tego roku dowodził 314 pułkiem piechoty 162 Turkiestańskiej Dywizji Piechoty. 12 grudnia 1944 roku, w stopniu Waffen-Standartenführera der SS, został dowódcą Grupy Bojowej „Azerbejdżan” (niem. Waffen-Gruppe „Aserbeidschan”) należącej do Kaukaskiego Związku Bojowego SS. Po zakończeniu wojny został wydany Sowietom i 11 lipca 1945 roku skazany w Baku na karę śmierci przez rozstrzelanie.
Przypisy
edytuj- ↑ Stawecki 1997 ↓, s. 86, 117 tu jako „Izrafił Bey Muhamed”.
- ↑ Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 539.
Bibliografia
edytuj- Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Rocznik Oficerski 1939. Stan na dzień 23 marca 1939. Kraków: Fundacja CDCN, 2006. ISBN 978-83-7188-899-1.
- Piotr Stawecki: Oficerowie dyplomowani wojska Drugiej Rzeczypospolitej. Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1997. ISBN 83-04-04390-4.
- Krótka biografia Məhəmməd Nabi-ogły İsrafilbəylego(jęz. rosyjski)