Alaksiej Michalewicz
Alaksiej (Aleś) Anatoljewicz Michalewicz (biał. Аляксей (Алесь) Анатольевіч Міхалевіч; ur. 15 maja 1975 w Mińsku) – białoruski działacz społeczny i polityczny, kandydat na prezydenta Białorusi w wyborach 2010.
Data i miejsce urodzenia |
---|
Życiorys
edytujUrodził się w Mińsku w rodzinie pracowników naukowych Akademii Nauk Białoruskiej SRR. Uczył się w Białoruskim Liceum Narodowym im. Jakuba Kołasa. W 1997 ukończył studia na wydziale prawa Białoruskiego Uniwersytetu Państwowego ze specjalnością “politolog-prawnik”. W czasie studiów stał na czele Zjednoczenia Białoruskich Studentów – organizacji społecznej, której celem była obrona praw studentów białoruskich uczelni wyższych. Odbył staże na uczelniach w Warszawie i Oxfordzie.
W 1997, po ukończeniu uniwersytetu, został założycielem i kierownikiem organizacji, która zajmowała się wymianą studencką, dzięki której ponad 2000 młodych ludzi miało możliwość odwiedzenia krajów Europy Zachodniej i Środkowej.
Od 2000 pracował na stanowisku zastępcy dyrektora, później dyrektora generalnego firmy "Arkadia", która specjalizowała się w biznesie turystycznym. W związku z czynnym uczestnictwem w wyborach do parlamentu w 2004 firma stała się obiektem licznych kontroli i inspekcji. Po siódmej kontroli Aleś Michalewicz postanowił odejść ze stanowiska dyrektora generalnego firmy "Arkadia".
Był prawnikiem w Zrzeszeniu Inwalidów Wojny w Afganistanie (2007–2008) i Białoruskim Niezależnym Związku Zawodowym (2008–2010).
Od 2005 pełni funkcję zarządcy antykryzysowego akredytowanego przez ministerstwo gospodarki Białorusi.
Działalność polityczna
edytujW latach 2004–2008 zastępca przewodniczącego partii BNF. 14 czerwca 2008, po wysunięciu na stanowisko przewodniczącego partii i zaproponowaniu programu reformy wewnętrznej, został wykluczony z organizacji za publiczną krytykę kierownictwa[1].
W latach 2003–2007 poseł Puchowickiej Rady Rejonowej w obwodzie Mińskim, koordynator Zgromadzenia Posłów Rad Lokalnych. W tym samym czasie wydawca gazety "Region" (Maryjna Górka w obwodzie Mińskim), inicjator szeregu decyzji w zakresie rozszerzenia uprawnień organów samorządu lokalnego.
27 stycznia 2010 publicznie ogłosił rozpoczęcie swojej kampanii wyborczej na stanowisko prezydenta Białorusi jako niezależny kandydat.
Udział w wyborach prezydenckich 19 grudnia 2010 i w wydarzeniach po nich
edytujAleś Michalewicz uczestniczył w demonstracji w Mińsku przeciwko falsyfikacji wyników wyborów prezydenckich wieczorem 19 grudnia 2010[2].
O godzinie 4:30 w nocy z 19 na 20 grudnia 2010, w czasie fali aresztowań działaczy opozycji, która nastąpiła po wyborach prezydenckich, Michalewicz został zaatakowany w swoim mieszkaniu na ul. Kisielowa w Mińsku przez funkcjonariuszy białoruskiego KGB. Po wyłamaniu drzwi wywieziono go bez wyjaśnień w nieznanym kierunku, przy czym innych osób znajdujących się w tym czasie w mieszkaniu nie zatrzymano[2]. Przez cały kolejny dzień jego miejsce pobytu było nieznane. Dopiero 21 grudnia ok. godziny 10. jego żona, Miłana, otrzymała telefon z KGB z informacją, że Michalewicz znajduje się w izolatce śledczej tej instytucji, tzw. amerykance, i odmawia rozmowy z funkcjonariuszami państwowymi bez adwokata[3].
Rankiem 20 grudnia biuro Alesia Michalewicza zostało otoczone przez milicję. Wewnątrz zabarykadowało się trzech jego pracowników: Mikita Sasnou, Wiaczasłau Dyjanau i trzecia osoba. Milicja groziła wyważeniem drzwi biura siłą[2]. 22 grudnia KGB wezwało na przesłuchanie osoby ze sztabu Michalewicza – Kanstancina Łukaszoua, Ihara Drako i Taccianę Kareniną[4]. Tego samego dnia, w związku z upływem 3 dób od zatrzymania, adwokatowi Michalewicza przekazano informację o przedłużeniu terminu zatrzymania Michalewicza do 10 dób[5]. Następnego dnia Miłana Michalewicz odkryła na drzwiach mieszkania, w którym doszło do zatrzymania, ślady kolejnego włamania[6].
Tortury
edytujAlaksiej Michalewicz został wypuszczony z aresztu wieczorem 19 lutego 2011, po tym, jak podpisał zobowiązanie do nieopuszczania Białorusi. Postępowanie karne przeciwko niemu było kontynuowane[7]. 28 lutego, w czasie konferencji prasowej Michalewicz oświadczył, że wyszedł na wolność tylko dzięki temu, że podpisał zgodę na współpracę z KGB, którą jednak zrywa poprzez publiczne oświadczenie. Poinformował też, że w czasie pozbawienia wolności był wielokrotnie torturowany różnymi metodami. Wśród nich były:
- zmuszanie do stania w szerokim rozkroku z kajdankami na rękach;
- wyprowadzanie nago na mróz;
- zmuszanie do stania nieruchomo przy pod ścianą do 40 minut;
- nie wyłączanie światła elektrycznego
- zmuszanie więźniów do przebywania w niewietrzonym pomieszczeniu, w którym podłoga została świeżo pomalowana farbą z domieszką acetonu;
- przetrzymywanie w przepełnionej celi;
- nie dopuszczanie do adwokata;
- przesłuchania bez udziału adwokata.
Michalewicz złożył powiadomienie o torturach do Prokuratury Generalnej Białorusi, a także do Komisji ds. Tortur ONZ[8]. 14 marca z obawy o swoje życie, potajemnie opuścił Białoruś[9]. Udał się do Czech, gdzie wystąpił o udzielenie mu azylu. 24 marca czeskie Ministerstwo Spraw Wewnętrznych poinformowało, że Michalewicz otrzymał azyl w Czechach[10].
Prywatne
edytujAleś Michalewicz lubi muzykę rockową (The Beatles, The Doors, Deep Purple; “DDТ”; “Н.Р.М”, “Krama”, “Neuro Dubel”) i literaturę historyczną. Gra w squasha i tenis stołowy. Oprócz języków białoruskiego i rosyjskiego, zna języki angielski i polski, uczy się języka niemieckiego.
Szeregowy rezerwy Sił Zbrojnych RB (nie odbywał służby wojskowej z powodu krótkowzroczności średniego stopnia).
Żonaty, ma dwie córki. Żona Milana jest nauczycielką języka angielskiego. Córki: Lesia, urodzona w roku 2000 i Alena, urodzona w roku 2009.
Przypisy
edytuj- ↑ Dmitryj Własow: Alesia Michalewicza wykluczyli z Partyi BNF. naviny.by, 2008-06-14 120:56. [dostęp 2015-05-27]. (ros.).
- ↑ a b c Jana Zapolska: Milicyja zabłakawała ofis Alesia Michalewicza. Białoruskie Radio Racja, 2010-12-20. [dostęp 2010-12-21]. (biał.).
- ↑ Waler Kalinouski: Michalewicz znajszousia u "amerykancy". Radio Swaboda, 2010-12-21 10:09. [dostęp 2010-12-21]. (biał.).
- ↑ Kamandu Michalewicza wyzywajuć na dopyty u KDB. Nasza Niwa, 2010-12-22 11:31. [dostęp 2010-12-22].
- ↑ AP: Michalewiczu praciahnuli termin utrymannia pad wartaj. Nasza Niwa, 2010-12-22 17:39. [dostęp 2010-12-23]. (biał.).
- ↑ NSz: U kwatery Michalewicza znouku łamali dzwiery. Nasza Niwa, 2010-12-23 17:05. [dostęp 2010-12-23]. (biał.).
- ↑ Waler Kalinouski: Alesia Michalewicza wypuścili pad padpisku ab niawyjeździe. Radio Swaboda, 2011-02-19 20:12. [dostęp 2011-03-14]. (biał.).
- ↑ Waler Kalinouski: Aleś Michalewicz razarwau damowu pra supracounictwa z KDB. Radio Swaboda, 2011-02-28 11:27. [dostęp 2011-03-14]. (biał.).
- ↑ A.Michalewicz: "Mianie u KDB nia budzie. Ciapier ja u nadziejnym miescy". Radio Swaboda, 2011-03-14 01:02. [dostęp 2011-03-14]. (biał.).
- ↑ Aleś Michalewicz dostał azyl. rp.pl, 2011-03-24 16:07. [dostęp 2011-03-26]. (pol.).